Поиск
Шырав ĕçĕ:
Вӑл пӳрнипе сӗтел ҫине тӑкӑртаттарса, Самоварова малалла тишкерсе тӗпчерӗ.Он застучал пальцем по столу, продолжая дальше изучать Самоварова.
1 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Ун тӑрӑх чылайччен каллӗ-маллӗ утса ҫӳрекеленӗ вӑл, тырӑ ямалли пуркӑна, микроскоп витӗр пӑхнӑ пек, хӑрах куҫӗпе пӑхса илнӗ, влагомера тыткаласа пӑхнӑ, технически тараса ҫине пӳрнипе пуснӑ (ун пирки, тараса ҫӗмӗрлесрен хӑраса, лаборантка кӑшкӑрсах янӑ), вара тӳрех: — Ӗҫе урӑхлатса лайӑхлатӑр! — тенӗ.
1 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Ҫавӑн пек вӑрттӑн майпах вӑл пыл ҫинчен («сӑр-сӑр-р»…) ветчина («нӑрӑх-нӑрӑх») ҫинчен систерет, юлашкинчен вара хӑйне пырӗнчен, кӑшт аяккарахран, пӳрнипе шаклатать те, мӑйне ҫӗклесе каласа хурать:
Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Калӑпӑр, колхоза районтан райисполком председателӗ, е райзо заведующийӗ, е тата — тур хӑтартӑрах! — вӗсенчен те аслӑраххи пырсан, Прохор Палыч кладовойне кӗрет те ҫапла тӑвать: малтан пуҫ пӳрнипе шӗвӗр пӳрнине пӗр ҫӗре тытса ункӑ пек кӑтартать, кладовщике ҫемҫен кӑна: «Ко-ко — ҫирӗм» тет (ку ӗнтӗ: ҫирӗм ҫӑмарта, тени пулать).
Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Петр Кузьмич ҫаплах пӳрнипе ӳрече тӑкӑртаттарса, малалла мӗн пулассине кӗтсе хуллен кӑна шӑхӑркаларӗ.Петр Кузьмич барабанил по грядушке пальцем и потихоньку насвистывал выжидая.
Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.
— Ҫапла каларӗ те, пӳрнипе аялалла тӗртрӗ.
Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.
Вӑл пӳрнипе ҫӳлелле тӗртрӗ.
Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.
— Ҫак Петькан ӑс пур-и вара? — кӑшкӑрсах ячӗ Пакӑлти, каччӑ ҫурӑмӗнчен пӳрнипе тӗртсе.— Это у Петьки-то ум! — вдруг воскликнул Болтушок, тыча пальцем в спину парня.
Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.
«Утӑ» тенӗ сӑмах сводкӑра тӗп вырӑн йышӑнмалла, пӑта пек шала кӗрсе каймалла, — вӑл пӳрнипе сӗтел ҫине пусрӗ, — ҫав сводкӑра унӑн тарӑнланса сарӑлмалла.
Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.
Пакӑлти тарӑн сывласа илчӗ, янахне икӗ пӳрнипе тытрӗ те, ҫӗрелле пӑхса, малалла калама тытӑнчӗ:— Болтушок вздохнул, взялся двумя пальцами за подбородок, потупил взгляд в землю и продолжал:
Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.
Калама пуҫличчен кепкине хӑрах куҫӗ ҫине антарса лартать те хӑрах пӳрнипе тӑнлавӗ патӗнчен хыҫса илет — акӑ, епле кулмалла ӗҫсем пулаҫҫӗ! тенӗ пек тӑвать.Кепку на один глаз сдвинет и почешет пальцем у виска — вот, дескать, дела-то какие смехотворные!
Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.
Тӗреклӗ, тӳрӗ утаканскер, вӑл лавкана кӗнӗ чухне хулпуҫҫисене, усатчӗ, ҫурӑмне кукӑрӑлтаратчӗ, хуллен йӑнӑшатчӗ, час-часах икӗ пӳрнипе сӑхсӑхса илетчӗ тата пӗрмаях кӗлӗсем, псаломсем мӑкӑртататчӗ.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Укҫи ӑҫта? — ыйтрӗ вӑл, пӑртманет ӑшне пӳрнипе хыпашласа.— А где же деньги? — спросил он, исследуя пальцем внутренность кошелька.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хӑйне вӗлтренпе чӗпӗттернӗ те, ӑна пӳрнипе юнаса каларӗ:
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Куҫлӑхне икӗ пӳрнипе тӳрлетсе, вӑл мана хулӑм кантӑк витӗр куҫран тӗллесе пӑхатчӗ те, ман ҫамкана вӗтӗ пӑтасем ҫапа-ҫапа кӗртнӗ пек калатчӗ.
IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Атя! — тесе кӑшкӑрчӗ мана повӑр, ман сӗтел патне пычӗ те хуллен мана лӗпкерен пӳрнипе шаккарӗ.— Идём! — крикнул мне повар, подошел к моему столу и легонько щёлкнул меня пальцем в темя.
VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ташланӑ пек урисемпе тӑпӑртаттарса кукаҫей пырса кӗчӗ, ачан хуш куҫӗсене пӳрнипе хуллен тӗккелесе пӑхрӗ; кукамай ҫиленсе каларӗ:
III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл мана алӑран тытрӗ, хӑй патнелле туртса илчӗ те, мана ҫамкаран сивӗ пӳрнипе шаккаса, ӳркенсерех калать:Он взял меня за руку, привлёк к себе и, стукая холодным пальцем по лбу моему, лениво продолжал:
I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Сулахай аллин вӑта пӳрнипе ятсӑр пӳрни ҫук.
38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Вӑл шухӑша кайнӑ, тӗксӗмӗн пӑхать, ҫӗлӗкне антарса лартнӑ, ҫӑмламас ӗнсине пикенсех пилӗк пӳрнипе хыҫса тӑрать.
IV // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.