Поиск
Шырав ĕçĕ:
Эсӗ ним шутласа тӑмасӑрах ман хыҫҫӑн этем тӳсмелле мар хӗн-хурлӑ ҫула ыткӑнтӑн, епле ҫӑмӑллатӑп-ши ӑна?
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Этем вӗсене суйласа илмест.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Этем месерле выртнӑ та, йынӑшса ярас марччӗ тесе, шӑлне ҫыртать, каснӑ аллисен пӳрнисем вара, хӗртнӗ тимӗрпе пуснӑ пекех, ҫунаҫҫӗ…
16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Мӗн чухлӗ вӗсем, ҫав хӳмесем, этем ҫулӗ ҫинче!
14 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Уҫса пӑрахнӑ алӑк умне чирлисем, дежурнӑй сестрасем, няньӑсем, врачсем кӗпӗрленнӗ, вӗсем пурте пӑхнӑ та тӗлӗннӗ, хӑйсене хӑйсем те шанмаҫҫӗ: этем, асту-ха, вилнӗ ҫӗртен чӗрӗлнӗ.
12 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Кам ирӗк панӑ сана этем юратӑвне таптаса хуҫлатма?
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Этем — хӑй шӑпин хуҫи» тенинче ҫакӑ пӗтӗмпех калама.
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Яланах ҫапла: ӳт-тир ыратӑвӗ пӑртак лӑплансан этем хӑй ӑшӗнче чакаланма пуҫлать.Всегда так: немного утихнут физические боли, человек начинает копаться в душе.
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫакнашкал инкеке тӳссе этем хуйхӑрма та, тӑвӑлма та пултарать-ҫке-ха.Может же человек загрустить, отчаяться после всего пережитого.
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Этем пурӑннӑ старикре.
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Иван Егорович Ларин тус-юлташ тума васкаман хӑш-пӗр этем пекех, ҫынна малтан пур енлетсе те пӑхнӑ, виҫнӗ, тӗрӗсленнӗ: тен, сасартӑк вӑл пӗрре те эс шутланӑ пек мар пулӗ?
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫакӑ унра ҫынсем, пурнӑҫ, этем туйӑмӗсем, юлашкинчен хӑй ҫинчен ҫӗнӗ шухӑш ҫуралнӑ, халиччен нихӑҫан шутламанни пирки шухӑшлама хистенӗ.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ун вӗҫӗнче — этем пурнӑҫӗ.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Этем пурӑнма ҫуралнӑ!
10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Сергейра, чӑн та, этем сӑн-сӑпачӗ юлманччӗ.
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Этем шутласа кӑлармалла мар йывӑрлӑха ҫӗнтернӗ ҫирӗп вӑй-халлӑ чӗре.Твердое сердце, что способно преодолеть невообразимые трудности.
Вилӗме ҫӗнтерсе… // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Унӑн этем тӗсӗ те юлман сӑн-питне, путса кӗнӗ куҫӗсене, асаплӑн туртӑнса пӗрӗннӗ куҫ харшийӗсене тулли уйӑх тараватлӑн ҫутатать.Полный месяц ярко освещал ее осунувшееся лицо, ввалившиеся глаза, страдальчески изогнутые брови.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ман шурӑ шуйттан йышшискерпе этем ӗретлӗ калаҫаймастӑн.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чӑнах та-иҫ, чаплӑраххине курман этем ҫӗлӗк-ҫатӑкшӑн та хӗп-хӗпӗрчӗк.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӗлчӗ-ха Пантелей Прокофьевич аслӑ кинӗ вӑкӑрсене этем майлӑ пӑхас ҫуккине, анчах ним тума та пулмарӗ, — ӑнах ҫула кӑларса ячӗ.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.