Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.
вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Фортран вунӑ мильӑра тӳпем урлӑ вӗт вӑрман каҫса кайнӑ; ку вӑрман ҫурҫӗрпе хӗвеланӑҫ еннеллерех тата кӑнтӑрпа хӗвелтухӑҫ еннеллерех пит инҫете тӑсӑлса кайнӑ.

На расстоянии десяти миль от форта равнину пересекали лесные заросли, которые тянулись далеко, уходя на северо-запад и юго-восток.

XXXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Патша вӑрман касакан ҫын каланине ӑнланайман: «Мӗнле ку ҫын парӑм та тӳлет, кивҫен те парать, шыва та пӑрахать», — тесе шухӑшласа тӑнӑ.

Царь подумал и не знает, что это значит, что старик и долг платит, и в долг дает, и в воду мечет.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре Петр патша вӑрман витӗр пынӑ чухне пӗр ҫынна тӗл пулнӑ.

Наехал царь Петр на мужика в лесу.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре ҫав вӑрман патӗнче Амулий кӗтӳҫисемпе Нумитор кӗтӳҫисем кӗтӳ кӗтнӗ.

Один раз пастухи Нумитора и Амулия стерегли скотину недалеко от леса.

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ҫак чула тупакан ҫын вӑрман витӗр хӗвелтухӑҫ енне тӳрех кайтӑр.

«Кто найдет этот камень, тот пускай идет прямо в лес на восход солнца.

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Е пысӑк шыв, е вӑрман тӗлне килсе, ҫӗр ҫине анма май килменнине курсан, вӑл миххисенчен хӑйӑрне тӑкать те, ҫӑмӑлланнипе хӑмпӑ каллех ҫӳлелле хӑпара пуҫлать.

Или река или лес, то он высыпает песок из мешков, и шар становится легче и опять поднимается.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен хӑмпӑсене мӗнле туни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав ҫуртсенчен пӗри хӑйне ӑраснах астутарса пӑхтарать, — вӑл лаптак ҫийлӗ, шӑл пек тӑракан брустверсемлӗ пысӑк ҫурт; ӑна виҫӗ енчен те симӗс вӑрман хупӑрласа тӑрать.

Один из этих домов особенно обращает на себя внимание — это большая постройка с плоской крышей, с зубчатыми брустверами; белые стены резко выделяются на зеленом фоне леса, окружающего дом с трех сторон.

IX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ун умӗнче тӳрем вырӑн сарӑлса выртать, унта ешӗл симӗс курӑк ӳссе ларнӑ, инҫетре тата ӑна тӗксӗмрех вӑрман картласа тӑрать.

Перед ней расстилается равнина, покрытая яркой изумрудной зеленью и вдали очерченная более темной полосой леса.

IX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Упа каялла ҫаврӑнчӗ те, вӑрман хыҫнелле чупса кайса, куҫран ҫухалчӗ.

Смотрю из-за дыма,— медведь мой назад катит в обклад и скрылся за лесом.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрман айӗнче тӗтӗм мӑкӑрланать; вут кутӗнче арҫынсемпе хӗрарӑмсем чукмарсемпе тӑраҫҫӗ.

Видим: в низочке дымок синеет и народ стоит, — мужики и бабы с дубинами.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпир ҫулпа пӗр виҫ ҫухрӑма яхӑн кайрӑмӑр та вӑрман хӗррине пырса ҫитрӗмӗр.

Проехали мы версты три по дороге, подъехали к лесу.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрман витӗр хӗвеланӑҫ хӗрелни палӑра пуҫларӗ.

А уж заря сквозь лес краснеться стала.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шыв хӗрри патӗнче вӑрман ҫумӗнче айлӑмсем пулнӑ, унта выльӑх ҫимелли сӗтеклӗ курӑк ӳснӗ.

В массив леса около берега реки вдавались долины, покрытые сочной пастбищной травой.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кунта юкка, йӗплӗ курӑк тата ҫимӗҫ туман урӑх ӳсентӑрансем ӳссе ларнӑ, анчах аялта, лайӑх тӑпраллӑ улӑхра, пит аван вӑрман ларнӑ, унта тут йывӑҫҫисемпе мӑйӑр йывӑҫҫисем тата юмансем ӳснӗ.

Здесь были дикие заросли юкки, столетника и других неплодоносящих растений, но внизу плодородная долина была покрыта прекрасным лесом, где росли тутовые, ореховые деревья и дубы.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑрман хыҫне ҫаврӑнса ҫитсен, кукка ямшӑкне чарӑнма хушрӗ.

Только что выехали за рощу, дядя велел кучеру остановиться.

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кукка каларе: «Чим-ха, пӑшална ил те атя-ха манпа. Ав лере, вӑрман хыҫӗнче, калча ҫинче, пӗр мулкачӑ выртать, кайса персе илер ҫавна», — терӗ.

Но дядя сказал: «Нет, возьми лучше ружье, да поедем со мной. Вон там, сейчас за рощей, русак лежит в зеленях. Возьми ружье, поедем убьем».

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ вӑрман хыҫӗнчен тӑватӑ кӑвак лашаллӑ кӳме килнине куртӑм та: «Килет! Килет!» — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

Я увидел из-за рощи четверню серых и коляску и закричал: «Едет! едет!..»

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тепӗр темиҫе ҫеккунтран Уэлдон миссиспа ун юлташӗсем вӑрман чӑтлӑхӗнчи ватӑ смоковница патне ҫитрӗҫ.

Через несколько секунд миссис Уэлдон и ее спутники подошли к подножию старой смоковницы в самой гуще леса.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сулахай ҫыранта ҫӑра, ҫын ури пусса курман вӑрман.

На левом берегу поднимался густой, девственный лес.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрман уҫланкисенче вӑл виҫӗ-тӑватӑ хутчен кӑвайтӑсен сивӗнсе ҫитмен кӗлӗ ӑшӗнче ҫын кӗлеткин ҫунса хуралнӑ шӑммисене — ӳсал ӗҫкӗ-ҫикӗ юлашкисене — курчӗ.

Раза три-четыре ему попадались на лесных полянах в еще не остывшей золе погасшего костра обгоревшие кости человеческого скелета — остатки ужасного пиршества.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней