Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пырса (тĕпĕ: пыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫуресен-ҫӳресен таркӑнсем Сӗве уесӗнчи Акӑлча княҫ сотнине кӗрекен Курал ятлӑ тутар ялне пырса ҫитеҫҫӗ.

Помыкавшись по окрестным деревням, беглецы вышли наконец к татарской деревне Курал, входившей в Свияжский уезд и принадлежавшей сотне князя Аклча.

Саланнӑ кил-йыш // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Яка Иллепе Мулкач Терушӗ пирӗн — пӗртӑвансем, — тесе Мултиер Григорьев ҫумне сӗтел патне пырса ларчӗ.

— Теруш да Илле у нас — два сапога пара, — насмешливо добавил Мульдиер, обращаясь к Григорьеву.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

(Каҫҫан пичче ҫын патне нихҫан та апат ҫинӗ вӑхӑтра пырса лармасть.)

Касьян никогда и ни к кому не заходил во время обеда или ужина.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Якур йытӑ усрамасть те, хӗллехи ҫил-тӑмансем хыҫҫӑн тепӗр чухне мулкач йӗрӗсем вӗсен картишнех те пырса кӗреҫҫӗ.

Ягур не держит собаки, и зимой по свежему снегу из лесу к нему на подворье прибегают голодные зайцы.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пырса лар Якур патне юмахлама.

А ты приходи вечерком к Ягуру, посидим, потолкуем.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пырса лар каҫалапа».

— Приходи вечерком, побеседуем.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Савтепи пиллӗке кайсан, пӗр кӗрхи тӗттӗм каҫ, вӗсем патне ҫӗтӗк тум-тирлӗ майра пырса кӗнӗ.

Когда Савдеби исполнилось пять лет, темным осенним вечером в дом вошла оборванная худая женщина.

«Маннӑ» ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каҫҫан пичче ват старик пек эхлеткелесе пушар сарайӗ хыҫӗнчи вӗрлӗк купи ҫине пырса ларать, тахҫанччен мекеҫленсе чӗлӗмне тултарать.

Касьян, словно старец, охая и кряхтя, уселся на кучу жердей за пожарным сараем и долго возился с трубкой, наконец раскурил, и снова его мысли вернулись к дочери.

«Маннӑ» ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эпӗ-и? — тесе Савтели витре ҫумне пырса ларать.

— Я-то? — Савдеби придвинулась к нему ближе.

Шыв хӗрринче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Халӗ эрни-эрнипе пырса лекместӗн».

А теперь неделями не показываешься в деревне?

Шыв хӗрринче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Анаткас старасти патне пырса кӗтӗм те хур тытса пустартӑм, шӑрттан ӑшалаттартӑм.

— Заехал к анаткасинскому старосте и раскошелил его, гуся зарезал, шыртану нажарил.

Шыв хӗрринче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Старик урайнелле пӑхкаласа укҫине сӗтел кӗтессине пырса хурать те каллех вырӑнне кайса тӑрать.

Старик, глядя себе под ноги, прошел к столу, высыпал на край деньги и снова отошел к порогу.

Кантурта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ара, пырса кур эсӗ.

— А ты пойди посмотри сам.

Кантурта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑйӗн тарӑхӑвне Антун Акрамов эрех ӑшне путарма тӑрӑшать, аллине кӑшт укҫа пырса кӗрселех вӑрттӑн кӗтесе кайса эрех пехлесе тултарать.

И потому Антон Акрамов топит свою обиду в вине, завелись какие-то гроши, он их тут же переменит на водку…

Кантурта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сӗтел ҫине апат-ҫимӗҫ хатӗрлесе хурсан тин старик Ухтиван ҫумне пырса ларчӗ.

Приготовив еду, старик подсел к Ухтивану.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

…Ҫур сехетрен старик Яриле мучи утарӗнчи лупаса пырса кӗчӗ.

…Старик вошел в полуразвалившийся пасечный сарай Яриле.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл хуллен утса кӗрсе ҫӑкӑр касса илет, кӑмака умне пырса хӑйӑ чӗлет те, ҫутса, ӑна ашшӗ сӑмси патне илсе пырать.

Тихо пройдя к столу, он отрезал ломоть хлеба, засветил лучину и поднес ее к отцу.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Савтепи кайсан Ивук хыҫалти алӑкран хӑмла картине тухрӗ, кӳлӗ хӗррине пырса карттусне юсаса тӑхӑнчӗ.

Савдеби ушла, а Ивук, радостно возбужденный, кинулся через заднюю калитку в хмельник, дошел огородом до озера, остановился, лихо насадил на голову картуз.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ҫитӗ ӗнтӗ сана, — текелесе Ивук та ҫенӗке тухрӗ, куҫӗсене аяккалла тартса Савтепи ҫумне пырса тӑчӗ.

— Ничего я не сказал больше, не придумывай, — Ивук робко поднялся и тоже вышел в сени, виновато опустив глаза, приблизился к девушке.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫенӗк алӑкӗнчен вӗҫсе кӗнӗ ирхи уҫӑ ҫил питне пырса сӗртӗнсен тин Савтепи тепӗр хут ҫывӑрса каять.

В сенную дверь задувает прохладный утренний ветерок, ласково касается лица девушки, и Савдеби, успокоенная, засыпает снова.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней