Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӑрушӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Хӑрушӑ (тĕпĕ: хӑрушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халиччен Тётка тӗттӗмрен хӑрамастчӗ-ха, халӗ темшӗн ӑна хӑрушӑ пек туйӑнчӗ те, унӑн вӗрсе ярасси килчӗ.

Тетка раньше никогда не боялась потемок, но теперь почему-то ей стало жутко и захотелось лаять.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Пӗр кӗтмен ҫӗртен темле хӑрушӑ чӗрчуна курах кайрӗ вӑл.

Она увидела нечто неожиданное и страшное.

III. Килӗшӳллӗ паллашу // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Ӑна Черемшанкӑри пур колхозниксенчен те ытларах шаннӑ, ӑна хӑрушӑ ҫум курӑк пек ашкӑрса ӳссе кайма, парти пирӗн этемре нумай ҫулсем хушши вӗрентсе пырса тунӑ ырӑ енсене таптаса пыма май панӑ.

Ему верили больше, чем всем колхозникам в Черемшанке, что ему позволили разрастись, как страшному сорняку, и глушить здесь все лучшее, что партия годами могла воспитать в нашем человеке!

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ йӗп-йӗпе те тухатӑп — мана хӑрушӑ мар! — чӑрсӑррӑн хуравларӗ Дымшаков.

— И и мокрый вылезу — мне не страшно! — с бесшабашной удалью отвечал Дымшаков.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Анчах халӗ вӗсен пилӗк пайлӑ хӑрушӑ драмӑ пырать-ха…

— Только у них сейчас разыгрывается ужасная драма в пяти частях…

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑвӑн килте шуйттан та хӑрушӑ мар.

В своем доме и черт не страшен.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла чӗнни темскер лайӑх мар, тен, хӑрушӑ япала пулнине пӗлтерет пулмалла, ахальтен Коробин унпа ҫавӑн пек сиввӗн калаҫман пулӗччӗ.

В этом вызове таилось что-то неприятное и, может быть, даже опасное, иначе Коробин не стал бы так сухо разговаривать с ним.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хуть ман Серафимӑран пример ил, пудрӑ сап, писев сӗр, атту тепӗр чухне сан ҫине пӑхма та хӑрушӑ.

Хоть бы вон с моей Серафимы взяла пример, штукатурилась бы, румяна наводила, а то иной раз смотреть на тебя — тоска смертная.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак пысӑк та хӑрушӑ пурнӑҫра Костьӑшӑн пурте темӗнле ӑнланмалла мар тата пӑтранчӑк пулнӑ.

Все было непонятно и запутанно в этой большой и страшной жизни, окружавшей Костю.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав кунран вара килте хӑрушӑ пурнӑҫ пуҫланса кайнӑ.

И с этого дня в доме началась страшная жизнь.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Неушлӗ сана хӑрушӑ мар?

Неужто тебе не страшно?

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗнле хӑрушӑ, э? — тенӗ хӗрача.

— Страшно как, а? — сказала девочка.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Костьӑна пӳрте кӗме хӑрушӑ пулнӑ, Сидор куккӑшӗ алӑка уҫнӑ та ҫурӑмран тӗкнӗ.

Косте было страшно войти в дом, но дядя Сидор раскрыл перед ним дверь, толкнул в спину.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ тӑсса, уласа йӗнине Костя пуҫласа илтнӗ, ӑна ҫав тери хӑрушӑ пулса кайнӑ.

Костя впервые слышал, что мать плачет так — нараспев, подвывая, и от этого плача ему стало жутко.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени урӑх нимӗн ҫинчен те ыйтса тӑрас марччӗ, хӑвӑртрах тухса каясчӗ ҫеҫ, тесе шухӑшларӗ, анчах вӑл тӗпсӗр ҫырма хӗрринче тӑнӑ пек тӑчӗ, ӑна ҫӗнмелле мар хӑрушӑ вӑй аялалла туртрӗ.

Ей бы больше ни о чем не спрашивать и поскорее уходить отсюда, но она точно стояла на краю пропасти, и темная неодолимая сила тянула ее вниз.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Фронтра пулнӑ ҫынсене пӗтӗм чунтан хисеплесе, чунтан хисеплесе, чунтан тав туса, вӗсен пит-куҫӗнче кашнинчех ҫапӑҫусен инҫетри хӑрушӑ ҫулӑмне шыранӑ…

Испытывая к фронтовикам восторженное чувство уважения и благодарности, она каждый раз словно искала на их лицах отблеск далекого и страшного зарева сражений.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кирек мӗнле сӑмакунран та хӑрушӑ вӗт эсӗ, санпа пӗтмелле ҫеҫ!..

— Ты ведь хуже самогона всякого, пропадешь с тобой!..

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗтӗм халӑх куҫӗ умӗнче тем тӗрлӗ хӑрушӑ япаласем пула-пула иртнӗ: пӗр чирлӗ ҫыншӑн, пӗтӗм ҫемье тӑра-тӑра юлнӑ; ҫывӑх юлташсем парша ҫинелле кайнӑ, пур ҫӗртен те йӗнӗ, уланӑ, ятлаҫнӑ сасӑсем илтӗннӗ, анчах никам та ҫын хуйхӑрни ҫине пӑхса хуйхӑрман.

На глазах у всех происходили страшные сцены, когда из-за больного оставалась целая семья, а товарищи их уходили на баржу; слышались стоны, вопли, ругательства, но никто на них не обращал внимания, никто не отзывался.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Килсемпе урамсене ҫынсемсӗр хӑварса, пурӑнмалли ҫурт-йӗрсене масар ҫинчи пек чӗмсӗр пушӑлӑхпа тултарса, хуторта темле хӑрушӑ мур хӑйӗн тискер урисемпе утса ҫӳренӗ тейӗн.

Словно мор прошел черными стопами по хутору, обезлюдив базы и улицы, пустотой и нежилью наполнив жилые постройки.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ ун йышшине нихҫан та сиссе юлма памастӑмччӗ: «Клеме-и? Ак вӑл!» — унтан Мишкӑн тарават кӑмӑллӑ командирӗ хӑйӗн пӗчӗк ача пуҫӗ пысӑкӑш кӗре чышкине чӑмӑртарӗ те тискер те хӑрушӑ вӑйпа сывлӑшалла вирлӗн сулса ячӗ.

А я ему никогда, бывало, не дам опомниться: «Проба? Вот она!» — И добродушный Мишкин командир сжимал бурый, величиной с младенческую голову, кулак, выбрасывал его со свирепой и страшной силой.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней