Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ашшӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Ашшӗ (тĕпĕ: ашшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ашшӗ конверт ӑшӗнчен пӗтӗм ҫемье пӗрле ӳкерттернӗ сӑнӳкерчӗк кӑларчӗ.

Папа вынул из конверта большую фотографию, на которой была снята вся семья.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ашшӗ кулса ячӗ:

Папа засмеялся:

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ашшӗ уявра тӑхӑнакан сюртукӗпе, амӑшӗн пуканӗ хыҫӗнче хӑпартланса йӑл-ял ҫиҫсе тӑрать.

Папа в парадном сюртуке стоит за стулом мамы, сияющий, торжественный.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ашшӗ хӑй кабинетӗнче хӑлхине хупласа ларса ӗҫлерӗ, вӑл та ҫӗвӗ машини сассипе пӗр пӳрт шавласа Вӑрттӑнлӑх тем ҫӗленине илтес мар терӗ.

Папа сидел у себя в кабинете и, заткнув уши, работал, чтобы не слышать, как Секрет прошивает стуком швейной машинки весь дом.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Оля маятник ҫине пӑхать — уншӑн ашшӗ кирек мӗн ҫинчен каласа кӑтартни те пӗрех.

Оля косится на маятник — ему все равно, о чем рассказывает папа.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ашшӗ ҫӗнӗ шкулсем, халӑхшӑн тӑрӑшакан чаплӑ ҫынсем — ялти учительсем ҫинчен каласа кӑтартать.

Папа рассказывает о новых школах, о замечательных самоотверженных людях — сельских учителях.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ӑслӑ, ырӑ ашшӗ, Машенькӑна тата унӑн тӑватӑ йӑмӑкне хӑй патне ӳстерме илнӗ мӑнаҫлӑ та ача-пӑчана хытӑ тытакан мӑнаккӑшӗ.

Умный, добрый отец, чопорная, строгая тетка, взявшаяся воспитывать ее, Машеньку, и четырех ее сестер.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ашшӗ вара хӑй кабинетӗнче ҫывӑрӗ.

А папа будет спать у себя в кабинете.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пуринчен малтан ашшӗ валли ӗҫ кабинечӗ суйлама тытӑнчӗҫ.

Прежде всего решили выбрать папе служебный кабинет.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ашшӗ Митьӑна хулпуҫҫи ҫине лартрӗ, амӑшӗ Маняшӑна аллинчен ҫавӑтрӗ, вара пурте Покровски урамӗпе аялалла утрӗҫ.

Папа посадил на плечи Митю, мама взяла на руки Маняшу, и все отправились вниз по Покровской улице.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ирхи апат вӑхӑтӗнче ашшӗ хӑпартланса хыпарларӗ:

Папа, когда вся семья собралась за столом, объявил:

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ыран кӗпӗрнерен ашшӗ килет, Володьӑн ӑна хӑй ҫапла айӑпа кӗни ҫинчен каласа кӑтартмалла.

Завтра приедет папа из губернии, Володя должен сам рассказать ему о своем проступке.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫакӑнта, ҫыран тӗлӗнче, ашшӗ пӳ ярсан, ун пӗвӗ ҫитес ҫук.

А здесь, у берега, наверное, и папе будет с ручками.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Амӑшӗпе ашшӗ ӑна ун ҫинчен хытарсах каланӑ.

Это мама с папой строго-настрого запретили.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Малтан ӑна ашшӗ амӑшӗ пӑрахнӑ ачасене Америкӑра вӗсем нумай — ӳстерекен ҫурта вырнаҫтарнӑ.

Сначала его поместили в приют для подкидышей, каких много в Америке.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах ҫула тухас умӗн пӗчӗк Джек йывӑр чирлесе ӳкнӗ, ашшӗ вара, васкавлӑ ӗҫсем пуррипе, арӑмне, ачине, Бенедикт пиччӗшне Окленда хӑварсах, Америкӑна тухса кайнӑ.

Но перед самым отъездом маленький Джек серьезно занемог, Джемса Уэлдона призывали в Америку неотложные дела, и он уехал, оставив жену, заболевшего ребенка и кузена Бенедикта в Окленде.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Район центрӗнчен пилӗк ҫухрӑмра Саша Чекалин ячӗпе тӑракан колхоз пур, унта халӗ те акӑ Саша ашшӗ Павел Николаевич колхоз утарӗнче хурт-хӑмӑр пӑхса пурӑнать.

В пяти километрах от районного центра находился колхоз имени Саши Чекалина, где и сейчас отец Саши Павел Николаевич ухаживает за пчелами на колхозной пасеке.

Эпилог // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Сивӗ мар-и сана? — ывӑлне ашшӗ хӑйӗн кӗрӗк пиншакӗпе витрӗ.

— Тебе не холодно? — отец заботливо прикрывает Сашу своим полушубком.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Дубовпа ытти партизансем Мышбор ялӗнчи учительницӑна хӑйсен ҫынни тесе шутлаҫҫӗ пулин те, Сашӑна ашшӗ ун патне ярасшӑн пулмарӗ.

Не хотелось отправлять Сашу и к учительнице в Мышбор, хотя Дубов и другие партизаны говорили, что она свой человек.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ашшӗ ҫине Саша хытӑ шикленсе пӑхрӗ.

Саша тревожно посмотрел на отца.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней