Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӗрачасем (тĕпĕ: хӗрача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр минутран пирӗн разведчиксем палаткӑна пырса кӗчӗҫ те, антӑхса кайса, пӗр-пӗрне пӳлсе, тӑшман вырнаҫнӑ ҫӗрте хӑйсене: иртсе кайӑр, хӗрачасем, кунта ҫапӑҫу территорийӗ, тесе калани ҫинчен каласа пачӗҫ.

Через минуту наши разведчики были уже в палатке и, захлебываясь и перебивая друг друга, рассказывали, как в расположении противника им говорили: проходите, мол, проходите, девочки, здесь военная территория.

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ленинградран килнисем пирӗн хӗрачасем ҫуккине пӗлеҫҫӗ.

Ленинградцам известно, что девочек у нас нет.

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Кунта мӗн-мӗн пулса иртнине пӗтӗмӗшпех ӑнланса илеймерӗ-ха вӑл, анчах уншӑн пулсан ҫакӑ паллӑ: кунта хӗрлӗ галстук ҫыхнӑ ачасемпе хӗрачасем пӗрле пухӑнса хӑйсен кирлӗ ӗҫӗсем ҫинчен канашлаҫҫӗ, вӑйӑри пек, ытахальтен кӑна мар, пӗр шӳт тумасӑр канашлаҫҫӗ.

Еще не все было ясно ему, что здесь происходит, но он понимал одно: мальчики и девочки в красных галстуках сообща обсуждают свои важные дела, причем не понарошку, как в играх, а вполне серьезно.

Чочой пулӑшрӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Звонок пулнӑ хыҫҫӑн ачасемпе хӗрачасем класа кӗме пуҫларӗҫ.

Когда прозвенел звонок, в класс стали входить мальчики и девочки.

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Аха, ӑнлантӑм, — шухӑшларӗ Чочой: — вӗренес тени вӑл арҫын ачасемпе хӗрачасем учитель ятлӑ ҫынна итлени пулать».

«Ага, понимаю, — подумал Чочой, — учиться — то значит мальчикам и девочкам слушать человека, который учителем называется».

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасемпе хӗрачасем ӑна тимлӗн итлеҫҫӗ, учитель сӑмахне пӳлмеҫҫӗ.

Мальчики и девочки слушали его внимательно, ни одним словом не перебивая речь учителя.

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шкулта арҫын ачасемпе хӗрачасем шайланипе Чочочӑн пуҫӗ минресех кайрӗ.

В школе Чочоя оглушили десятки голосов мальчиков и девочек.

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасемпе хӗрачасем, Кэукайпа килӗшсе, кулма тытӑнчӗҫ.

Мальчики и девочки засмеялись, соглашаясь с Кэукаем.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасемпе хӗрачасем Чочойпа Кэукая ал тытаҫҫӗ, пӗр-пӗринпе тӗл пулнӑ ятпа саламлаҫҫӗ, пӗр-пӗрне пӳле-пӳлех, кунта нимӗнле йӑнӑш та ҫук тесе, Чочоя ӗнентерме тӑрӑшаҫҫӗ.

Мальчики и девочки протягивали свои руки Чочою, Кэукаю, поздравляли их со встречей, все наперебой уверяли Чочоя, что здесь не произошло никакой ошибки.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасемпе хӗрачасем пӗр чӗнмесӗр вӑл хуравласса кӗтсе тӑраҫҫӗ.

Мальчики и девочки ждали ответа с напряженным молчанием.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Йӗри-тавра пухӑнса тӑнӑ ачасемпе хӗрачасем хӑй ҫине ҫав тери тинкерсе пӑхнине туйрӗ Чочой.

Чочой чувствовал, с какой жадностью рассматривают его стоявшие вокруг мальчики и девочки.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Больница чӳречисенчен час-час пыра-пыра пӑхакан арҫын ачасемпе хӗрачасем пӗрле пухӑннӑ та Чочой ҫинчен калаҫаҫҫӗ.

Мальчики и девочки, которые так часто заглядывали в больничные окна, собравшись вместе, тоже говорили о Чочое.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Арҫын ачасемпе хӗрачасем час-час чӳречерен пыра-пыра пӑхнине те хӑнӑхса ҫитрӗ.

Привык и к тому, что все чаще и чаще заглядывали к нему в окна мальчики и девочки.

Палламан ача хайне тӗлӗнмелле тыткалани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӗрачасем иккӗшӗ те питӗ лайӑх юрларӗҫ — Таньӑн вӑйлӑ та таса альт, Женя чи ҫӳлти нотӑсене ҫӑмӑллӑнах илет.

Отлично пели обе девочки — у Тани оказало сильный и чистый альт, Женя легко и ясно брала самые высокие ноты.

23 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Вӗсен хӗрачасем выляҫҫӗ, — ман хӑлха патӗнче пӑшӑлтатса илчӗ Суржик.

— Девчонки у них, — шепнул над моим ухом Суржик.

23 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Пирӗн Дзержинский ячӗпе тӑракан коммунара кам та пулин сӑмсине каҫӑртма пуҫласан, хӗрачасем ӑна «мӑнпуҫ» тесе хуратчӗҫ те, ӗҫе те пӗтетчӗ.

как говорили наши девочки в коммуне имени Дзержинского, когда кто-нибудь начинал задирать нос?

21 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вӑййи вӑл ухмахласкерччӗ, ӑна валли ӑс та, пултарулӑх та кирлӗ пулман — хӗрачасем питӗ юратакан «шак вӑййи» пекскерччӗ вӑл.

Игра была глупая, не требующая ни ума, ни большой ловкости, — что-то вроде «камушков», которые так любят девочки.

13 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Паллах, юнтаракан хӗрачасем мар эпир, — Кэукая пӳлчӗ Эттай.

— Ну да, конечно же, мы не капризные девочки, — перебил Кэукая Эттай.

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Анчах асра тыт, Тавыль: эпир мӗнле те пулин юнтаракан хӗрачасем мар — Тавыле унтан та кунтан тӗрткелеме тытӑнчӗ Кэукай.

И запомни, Тавыль: мы же не какие-нибудь капризные девочки… — тормошил Тавыля Кэукай.

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Соньӑпа Кааля пӗр-пӗрне, хӗрачасем ҫеҫ ыталашма пӗлнӗ пек, ыталанса, чӑтӑмлӑхӗсене ҫухатмасӑр, арҫын ачасем хӑйсен ҫивӗчлӗхне кӑтартма пуҫлассине кӗтеҫҫӗ.

А Соня и Кааля, обнявшись так, как это могут делать только девочки, терпеливо ждали, когда же наконец мальчики начнут демонстрировать перед ними свою ловкость.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней