Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Федор сăмах пирĕн базăра пур.
Федор (тĕпĕ: Федор) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Рагулин тухса каланине аса илсен, Федор Лукич унан кӑшт хӑйӑлтатакан сассине те илтрӗ…

Вспоминая выступление Рагулина, Федор Лукич даже слышал его хриповатый голос…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эсӗ, Федор Лукич, колхозниксенчен ыйт: лини тӑвасшӑн-и вӗсем?

А ты, Федор Лукич, спросил у самих колхозников: желают ли они линию строить?

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Кунта Федор Лукич пирӗн тырӑсене ҫумкурӑк пусрӗ, ҫын ҫитмест, тесе юрларӗ…

«Тут, Федор Лукич пел нам песню, что посевы у нас позаросли бурьянами, что людей не хватает…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич шыв ҫине пӑхса ларса, малалла шухӑшланӑ:

Федор Лукич смотрел на речонку и думал:

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эсӗ, Федор Лукич, намӑса пӗлместӗн!

Стыда у тебя, Федор Лукич, нету!

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей каласа пӗтерсен, Федор Лукич пуҫласа сӑмах илчӗ, халӗ уншӑн ӳкӗннӗ вӑл, мӗншӗн тесен, сӑмахне калама инҫетрен, тавраран пуҫларӗ, колхозсенче ӗҫ пулма пӗлменни ҫинчен, тырӑ начар пулас пек курӑнни ҫинчен ҫур сехет каларӗ пулӗ, ҫав вӑхӑтра Рагулин пӗчӗк куҫӗсемпе ун ҫине чеен кулкаласа пӑхса ларчӗ.

После сообщения Сергея Федор Лукич первым выступил в прениях и теперь каялся, потому что речь начал издалека, с полчаса говорил о неуправке в колхозах, о плохих видах на урожай, а Рагулин смотрел на него своими маленькими глазами и хитро усмехался.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич шывланнӑ куҫӗсене ал тупанӗпе хупларӗ те, ун умӗнчен юхан шывӗ те, арман урапи те ҫухалчӗҫ, шухӑшӗпе вӑл каллех райисполком ларӑвӗнче Рагулинпа сӗтел урлӑ ларнӑ.

Федор Лукич закрыл ладонью слезившиеся глаза, и уже перед ним не было ни речонки, ни мельничного колеса — мысленно он снова находился на заседании исполкома и сидел за столом как раз напротив Рагулина.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

…Туйи ҫине таянса, Федор Лукич шыв хӗррипе пӗр васкамасӑр утрӗ.

…Опираясь на палку, Федор Лукич неторопливо шел по берегу речки.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич, тем ыратнӑ пек, питне пӗрчӗ.

И Федор Лукич поморщился, точно от боли…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Лару та яланхи пекех иртрӗ пулас, — шухӑшланӑ Федор Лукич.

«Кажется, и заседание было обычным, — думал Хохлаков.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Нимех те пулман пек, анчах Федор Лукич ниепле те лӑпланайман.

Как будто ничего особенного и не случилось, а Федор Лукич не мог успокоиться.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич, тӗрӗссипе каласан, сиртен Рагулин мар, пурнӑҫ хӑй иртсе кайрӗ…

— Федор Лукич, по правде сказать, не Рагулин вас обогнал, а сама жизнь…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ан пӑшӑрханӑр, Федор Лукич.

Не печальтесь, Федор Лукич.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫынсен паттӑрлӑхне, Федор Лукич, вӑрҫӑра анчах шырамалла мар, — терӗ Сергей.

— Геройство людей, Федор Лукич, нужно видеть не только на войне, — возразил Сергей.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич шухӑша кайрӗ, хӑйӗн тачка тути ҫинчи турпаллине ерипен тытса пӑхрӗ.

— Федор Лукич задумался, осторожно потрогал пальцем родинку на своей толстой губе.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пурне те мобилизацилетӗн? — сиввӗн ыйтрӗ Федор Лукич.

— Всех мобилизуешь? — строго спросил Федор Лукич.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей пуҫне сулчӗ, чей курки ҫине чей тултарчӗ те, ӗҫнӗ вӑхӑтрах Федор Лукича, исполком членне, мӗн ӗҫпе килнине каласа пачӗ.

Сергей отрицательно покачал головой, налил в блюдце горячего чаю и, пока пил, в кратких словах рассказал Федору Лукичу, как члену исполкома, по какому делу он к нему пришел.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич стакана ҫӑра чей тултарчӗ те Сергее сӗтел хушшине лартрӗ.

— Федор Лукич налил в стакан крепкого чаю и усадил Сергея за стол.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ӗҫес килмесен те ӗҫ эсӗ, — кӑмӑллӑн йӑл кулса каларӗ Федор Лукич.

— А ты пей, хоть и не хочется, — добродушно улыбаясь сказал Фёдор Лукич.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ ватӑ лашан кӑна ыйхи килмест тесе шутланӑ, — терӗ Федор Лукич, Сергей пӳрте кӗрсен, — ҫамрӑк урхамах та ирех сиксе ҫӳреме юратать мӗн…

А я думал, что только старому коню не спится, — сказал Федор Лукич, когда Сергей вошел в комнату, — а оно и молодой скакун любит рано вставать…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней