Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ухмаха (тĕпĕ: ухмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак риф патӗнче малалла ишсе кайӑп та, каллех вӗсене пурне те ухмаха тӑратса хӑварӑп, — терӗ.

Я отчалю от этого рифа и опять оставлю их всех в дураках.

III сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Ҫук, ухмаха ермен.

— Нет, с ума не сошла.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Эсӗ, Танька, ухмаха ермерӗн пулӗ вӗт? — хыттӑнрах каларӗ Лёша.

— Ты что, с ума сошла, Танька? — зашипел Лёша.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Мана ухмаха, айванскере, каҫар эсӗ, киле, хӗрӗмсем патне ярсам, ҫак кӗрен чечеке юратнӑ кӗҫӗн хӗрӗме кучченеҫ памалла ту.

Ты прости мне, неразумному и глупому, отпусти меня к моим дочерям родимым и подари мне цветочек аленький для гостинца моей меньшой, любимой дочери.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

— Акӑ, епле ухмаха тӑратса хӑвартӑмӑр сире, граждансем! — тетпӗр.

— Вот как мы вас одурачили, граждане!

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

— Юрӗ, — тетӗп эпӗ ӑна, тӗмӗ ӑшне ларса, — кӗр ман хыҫҫӑн, тӳрӗ лар, ан вӗр, часах эпир санпа иксӗмӗр вӗсен ушкӑнне ухмаха тӑратса хӑваратпӑр, — тетӗп.

— Ладно, — говорю я, усаживаясь в куст, — лезь за мной, смирно сиди, не хахай: мы сейчас с тобой одурачим всю эту публику.

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

— Мӗн ухмаха перетӗн? — кулса илчӗ лавҫӑ.

— А ты что прикидываешься? — засмеялся возчик.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл ахалех ухмаха хурать.

Старуха не так проста, как прикидывается.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗн эс, ухмаха ертӗн-им?

Что ты, с ума сошел?

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл чыхӑнса кайса ӳсӗрме пуҫланӑ, пӳлӗм тӑрӑх чупса ҫӳресе, ухмаха ернӗ пек хӑлаҫланса, нумайччен кахлатнӑ.

Задохнувшись, он закашлялся и кашлял долго, бегая по комнате и размахивая руками, как безумный.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑш чухне вӑл — ӗҫкӗпе аташса ухмаха тухатӑп пуль, акӑ мӗншӗн ҫак хӑрушӑ япала манӑн пуҫа аптӑратать, — тесе шутланӑ.

Порой ему казалось, что он сходит с ума от пьянства, — вот почему лезет ему в голову это страшное.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ухмаха ерӗҫ!

C ума посходят!

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем вӗреннӗ ҫынсем: хитре калаҫма та, ухмаха пеме те пултараҫҫӗ.

Они люди ученые: говорить красно и притворяться большие мастера.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Хӑвна чухӑн вырӑнне хурса, пире ухмаха ан хур.

— Не прикидывайся бедняком!

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Малтан ҫын пекехчӗ, кайран тем ухмаха тухса кайрӗ…

Сначала был человек как человек, а потом словно сдурел…

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фома ҫӳҫенсе илнӗ, пуҫне ҫӗклесен, ашшӗн ухмаха ернӗ пек хӑраса алчӑранӑ куҫӗсемпе тӗл пулнӑ.

Фома вздрогнул, вскинул голову и встретился с испуганным, почти безумным взглядом отца.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗскер, эсӗ те ухмаха тухнӑ-им? — тенӗ вӑл.

— Да ты, брат, тоже спятил!

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Унтан та усал! йӑлтах ухмаха тухрӗ…

— Хуже! совсем с ума сошел…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Атьсемӗр, эсир ухмаха тухнӑ-им? — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

— Ребята, вы с ума сошли? — воскликнул я.

Сократ ятлӑ хур // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

— Эсир, Ринальдо, ухмаха ернӗ! — тет «сывлӑш королеви», — ҫитес вӑхӑтрах праҫниксем пуҫланаҫҫӗ, ҫӗнӗ ҫул килет.

— Вы, Ринальдо, с ума сошли! — говорила королева воздуха, — скоро начнутся праздники, наступает новый год.

Сократ ятлӑ хур // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней