Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сашӑна (тĕпĕ: Саша) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иваницкий Сашӑна хӑйӗн патӗнче усрать.

Иваницкий оставил Сашу жить у себя.

Вунмккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Сашӑна та аса илетпӗр, ун ҫинчен эпир ирӗклӗнех, вӑл хамӑр хушӑра пур пекех калаҫатпӑр.

Мы вспоминаем Сашу и говорим о ней просто, свободно, как если бы она была среди нас.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку вара Сашӑна пытарни иккӗ е виҫӗ кун иртсен пулчӗ пулмалла.

Должно быть, это было на второй или третий день после похорон Саши.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сашӑна итлесе пӑхмашкӑн виҫҫӗмӗш сехетре вӑрантӑм пулмалла эпӗ, вӑл куҫне уҫса выртнине курах кайрӑм.

Должно быть, в третьем часу я встала, чтобы послушать Сашу, и увидела, что она лежит с открытыми глазами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫ-кӳлӗм Сашӑна кӑшт йывӑртарах пула пуҫларӗ, мӗншӗн тесен каҫсенче ӑна куллен кансӗртерех пулатчӗ.

К вечеру Саше стало немного хуже, но я не очень расстроилась, потому что к вечеру ей обычно становилось хуже.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп пӗлеттӗм ӗнтӗ вӑл Саша патне кунне ҫӗр хут та кӗнине, клиникӑра Сашӑна пурте питӗ лайӑх пӑхатчӗҫ, ҫапах та эпӗ профессортан тата мӗнле те пулин терапевта чӗнтерсе пӑхма шутламастӑр-и, терӗм.

Я знала, что он заходит к Саше по сто раз в день, что вообще в клинике относятся к ней прекрасно, но всё-таки спросила, не думает ли он, что нужно пригласить ещё какого-нибудь терапевта.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакна вара терапевт пӑхмалла, Сашӑна хӑй мар, терапевт пӑхнӑ та иккен.

Он сказал, что это не по его части и что Сашу уже смотрел терапевт.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темшӗн Сашӑна палатӑна час куҫармарӗҫ, кайран вара ҫапах та хамӑр унта чухнех куҫарчӗҫӗ.

Почему-то Сашу долго не переводили в палату, но в конце концов перевели ещё при нас.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавсене пурне те Сашӑна панӑ чух служителӗ «Охо!» терӗ, дежурнӑйра тӑракан сестра та: «Охо!» терӗ.

Когда мы передавали всё это, служитель сказал: «Ого!», и дежурная сестра тоже сказала: «Ого!»

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗтнинчен пин хут та лайӑх пулса иртрӗ, ирхине эпир Сашӑна ҫыру ятӑмӑр, тӗрлӗ конфет, магазинра чи пысӑк кунтӑ чечек туянса ятӑмӑр.

Всё обошлось в тысячу раз лучше, чем можно было ожидать, и наутро мы уже послали Саше письмо, конфеты и корзину цветов — самую большую, какая только нашлась в магазине.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каланӑ чух хӑй пӗрмаях телефон шӑнкӑртатасса итлесе тӑчӗ, мӗн ҫинчен кӑна каламарӗ пуль вӑл — Италипе Абиссини хушшинчи вӑрҫӑ ҫинчен те, хӑй пӗрмаях Сашӑна асӑнмасӑр иртмерӗ…

При этом он всё время прислушивался, не звонит ли телефон, и во всём, что он говорил — будь то итало-абиссинская война, — была только Саша и Саша…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сашӑна пӗр кӗтмен ҫӗртен леҫнипе пӳлӗме тирпее кӗртме ӗлкӗрейменшӗн айӑп ан тӑвӑр терӗ те Петя, эпӗ хамран хам вӑтантӑм, пӳрт-ҫурта тирпейлес вырӑнне ухмах пек тӑра паратӑп чӳрече умӗнче…

Он извинился, что не прибрано, — Сашу так неожиданно увезли, и мне стало стыдно, что, вместо того чтобы прибрать комнату, я стояла у окна, как дура…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп ӑнкарса илтӗм, Габричевский Сашӑна пӑхакан врач иккен.

Я поняла, что Габричевский — это врач, лечащий Сашу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя, эпӗ больницӑран чупатӑп-ха, — терӗ вӑл тарӑхнӑ сасӑпа, — иртнӗ ҫӗр Сашӑна больницӑна вырттарчӗҫ.

Катя, я бегу из больницы, — с отчаянием сказал он, — сегодня ночью Сашу положили в больницу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Сашӑна ҫӗре ӳкерчӗ те пырӗнчен ярса илчӗ.

Он повалил Сашу наземь и схватил его за горло.

XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Марья Кириловна картишнелле пӑхрӗ те хӑйне темле вӑрттӑн паллӑсем кӑтартакан пӗчӗк Сашӑна курчӗ.

И Марья Кириловна взглянула на двор и увидела маленького Сашу, делающего ей тайные знаки.

XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӑн та, вӑл пӗчӗк Сашӑна вӗрентес тесе тӑрӑшсах кайман, ӑна алхасма ирӗк панӑ, йӑлишӗн кӑна пулакан урокӗсенче хытах ыйтман, — анчах музыкӑна ӑнӑҫлӑн вӗренсе пыракан хӗр вӗренӳре мӗнле ӗлкӗрнине тӑрӑшсах сӑнанӑ вара, сехечӗ-сехечӗпе унпа юнашар фортепьяно умӗнче ларса ирттернӗ.

Правда, он мало занимался воспитанием маленького Саши, давал ему полную свободу повесничать и не строго взыскивал за уроки, задаваемые только для формы, зато с большим прилежанием следовал за музыкальными успехами своей ученицы и часто по целым часам сиживал с нею за фортепьяно.

XI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней