Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

синьора (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗн тӑвӑпӑр-ха эпир ку пӗчӗкҫӗ чунпа, синьора?

Что же нам делать с крошкой, синьора?

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Эх, синьора, пӑхӑр-ха! — терӗ вӑл.

— Эх, синьора, посмотрите! — сказал он.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫавӑн пек каланисене хирӗҫ вӑл йӑл кулса, кӑшт тытӑнчӑклӑрах: — Ч-чӑнах та, господасем, эсир тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫынсемех мар. Синьора Болла ыйтнипе килӗшсе, эпӗ хам памфлетӑн чӗлхине ҫемҫетрӗм, анчах, ун вырӑнне М-монтанелли килсен, мана унтан хамӑн чунӑм киленичченех кулма ирӗк илсеттӗм. Эпир ҫавӑн пек калаҫса татӑлнӑччӗ, — терӗ.

На все эти доводы он только любезно улыбался и отвечал со своим характерным заиканием: — П-поистине, господа, вы не совсем добросовестны. Делая уступку синьоре Болле, я нарочно выговорил себе право посмеяться в свое удовольствие, когда приедет Монтанелли. Таков был наш уговор.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫав самантра Риккардо сасартӑк: — Эсир сывмар-и вара, синьора Болла! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

— Вам дурно, синьора Болла? — вырвалось вдруг у Риккардо.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ман патӑма килсе, эсир ытла та кӑмӑл турӑр, синьора.

— Вы очень добры, синьора, что зашли ко мне.

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Чимӗр-ха, синьора.

Позвольте, синьора.

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Эпӗ пӑхӑнатӑп, синьора, анчах пӗр условипе.

— Я подчиняюсь, синьора, но с одним условием.

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Синьора?

Синьора?

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Анчах хавхалантарни хыҫҫӑн каймасан тата усал пулмасан, эпӗ синьора Грассини пекех кичем пулатӑп вӗт.

Но если не идти по пути подстрекательства и не быть злым, я буду таким же скучным, как синьора Грассини.

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Эсир, синьора, яланах тӗрӗс калакан ҫынсенчен пӗри пулмалла.

— Вы, синьора, по-видимому, из категории тех ужасных людей, которые всегда правы.

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Улшӑнусем сатирӑн вӑйне ҫеҫ мар, — «литература произведенийӗн» илемлӗхне те пӑсма пултарӗҫ тесе шухӑшламастӑр-и эсир, синьора?

— А вы не думаете, синьора, что изменения могут не только ослабить силу сатиры, но и испортить красоту «литературного произведения»?

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Танлаштарса калани тӗрӗсех мар, синьора: эпир, чӑлахсем, хамӑрӑн чӑлахлӑхпа, ҫак хӗрарӑм хӑйӗн айванлӑхӗпе вӗҫкӗнленнӗ пек, вӗҫкӗнленместпӗр.

— Сравнение не слишком удачно, синьора; мы, калеки, не суемся всюду со всем нашим уродством, как эта женщина со своей глупостью.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ҫапла, ку тӗрӗс, манӑн ытти ӗҫсем нумай, анчах синьора Грассини манӑн ӗҫе ытла та пысӑка хурать, — терӗ Джемма салху сасӑпа.

— Да, это правда, я очень занята, но синьора Грассини преувеличивает значение моих занятий, — ответила Джемма сухо.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Синьора Грассини, хӑйӗн айванлӑхне пула, ҫак йӑпӑлкка, халӗ Джемма кӑмӑлне пачах кайми пулнӑ ҫынпа ытлашши сӳпӗлтетсе пачӗ пулӗ тесе шухӑшларӗ вӑл.

Очевидно, синьора Грассини, по своей глупости, выболтала лишнее этому проныре, который все более и более не нравился Джемме.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ӑнланатӑп, ӑнланатӑп, синьора Грассини мана эсир ытти кирлӗ ӗҫсенчен пушанаймастпӑр тесе каланӑччӗ.

— Ах да, это понятно: синьора Грассини мне говорила, что вы заняты кое-чем поважнее.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Хуҫа арӑмӗпе леш господина Пӑван сиввӗн пӑхса ӑсатса ячӗ, ҫавӑнпа та Джемма ун ҫине хытӑ ҫилленчӗ: синьора Грассини пек мӗскӗн хӗрарӑмран арҫын кулни ырӑ мар пек туйӑнчӗ ӑна.

Овод провожал глазами удалявшиеся фигуры хозяйки и того господина с выражением, выводившим Джемму из себя: ей казалось неблагородным насмехаться над такими жалкими женщинами, как синьора Грассини.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Анчах синьора Грассини хӑйне мухтаса калаҫнине ҫав тери юратнине Джемма шута илмен: мӗскӗн синьора ҫакна илтсенех пуҫне усрӗ.

Но синьора Грассини приняла их за чистую монету и со вздохом потупила глазки.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Акӑ вӑл та килчӗ? — терӗ ним те пулман пек, синьора Грассини.

— А, вот и она! — воскликнула синьора Грассини с удивительным самообладанием.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Синьора Грассини ассӑн сывласа илчӗ.

Синьора Грассини вздохнула.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Синьора Грассинин ҫинҫе те нӑйкӑш сасси пӗр самантлӑха чарӑнчӗ…

Слышен был тонкий, пискливый голос синьоры Грассини, щебетавшей без умолку, вот она приостановилась.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней