Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курпун сăмах пирĕн базăра пур.
курпун (тĕпĕ: курпун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӑмахран, эпӗ тӗвен пӗр курпун тетӗп, эсир ӗненместӗр.

Например, я говорю, что у верблюда один горб, а вы не верите.

Тимӗр шапа // Александра Сергеевна. https://t.me/sergeyevnachavashla/576

Вӑл, ҫӳллӗ карчӑк, курпун кӑларса авӑннӑ, ыйту палли пек кукӑрӑлнӑ.

Помоги переводом

15 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Ялтипе танлаштарсан ытла та начарланса кайнӑ хӑй: путса кӗнӗ куҫӗ пысӑкраххӑн, курпун сӑмси шӗвӗртереххӗн курӑнаҫҫӗ.

Помоги переводом

9 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

Унтан ҫурӑмне Прелл еннелле туса, илемсӗр те курпун «тутӑх тимӗр» хӑйӗн ырхан, мӗн ҫуралнӑранпах хура пек туйӑнакан ывӑҫӗ ҫине юпа пек хытса пӑхса тӑчӗ.

Затем, повернувшись спиной к Преллу, он так и застыл, уткнувшись лицом в свои сухие, словно от роду черные ладони, невзрачный, сгорбленный — «ржавая железяка».

Улттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Халӗ ак кӗрнеклӗ те тирпейлӗ Оскар Прелл илемсӗр те курпун кӗлеткеллӗ Цэрнэ умӗнче тӑрать.

И вот теперь солидный и подобранный Оскар Прелл стоял перед невзрачным и сгорбленным Цэрнэ.

Улттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Курпун кӗлеткеллӗ, ырханкка та ҫӗр сӑнӗ ҫапнӑ пит-куҫлӑ, кӑвак мӑйӑхлӑ Цэрнэ ҫӑварӗнчи чикаркине нихҫан та кӑлармасть темелле, ҫавӑнпа та вӑл яланах сарӑрах тӗтӗм ӑшӗнче ишсе ҫӳренӗ пек туйӑнать.

Сгорбленный, морщинистый, с землистыми впалыми щеками, с седыми прокуренными усами, с вечным окурком в зубах, Цэрнэ, казалось, всегда плавал в желтоватых клубах дыма.

Иккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Чӗпкуҫ ҫутинче пӗр курпун карчӑк чӑлха ҫыхса ларать, сӗтел патӗнчи тенкел ҫинче чип-чипер хӗр ҫӑм арлать.

Помоги переводом

Хӑтараҫҫӗ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Курпун та шӗвӗр сӑмси хытанка, тути ҫемҫе.

Помоги переводом

Сӑлтав, ачасемӗр, сӑлтав // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 66–73 с.

Вӑрӑм курпун сӑмси тата ҫӗкленерех тӑракан хул пуҫҫийӗсем пӑвса пӑрахнӑ чӑх ҫине ҫӗнтерӳллӗн хӑпарса тӑнӑ хӑлата аса илтереҫҫӗ.

Помоги переводом

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 45–61 с.

Теприн пулсан курпун та тухмалла, ҫӳҫ те шуралмалла.

Помоги переводом

VII // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 15–35 с.

Ун пек чухне килте никама итлемест Микки, Шурча пупӗн курпун тарҫи.

В такие минуты никто не властен над Микки — горбатым работником поповского дома.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Курпун.

И горбатый.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах курпун Микки пупӑн пиччӗш иккенне приххутра никам та пӗлмест.

Однако в приходе ни одна живая душа не ведала о том, что горбун Микки — родной брат отца Александра.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чиркӳ хуралҫи курпун Микки ирхине алли айӗпе хӗвел ҫине пӑхса илчӗ те иртереххине кура (тӗрӗссипе каласан, тул ҫутӑлнӑ-ҫутӑлманах ҫум ҫумлама тухнӑ чӑвашсем сулхӑнла кӑштах ӗҫлесе юлччӑр тесе) пӳрт умӗнче чӗлӗм турткаласа ларчӗ.

Церковный сторож горбатый Микки, с худыми длинными руками и большой головой, глянул из-под ладони в небо и, не увидев солнца — рановато поднялся, — присел на завалинку, раскурил трубку, а по правде, не хотелось ему так рано тревожить народ — пусть по прохладе пополют свои наделы, а уж утренний молебен от них никуда не уйдет.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тарҫӑсем, хӑрах куҫлӑ Хветлепе курпун Микки, арӑмӗпе упӑшки, ним туса ӗлкӗреймеҫҫӗ.

Батраки, одноглазая Хветли да горбун Микки, за всем не поспевают, хоть и рвутся на части.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ахаль те лутраскер, курпун тухнипе вӑл тата та лутрарах пек курӑна пуҫланӑ.

И так невысокий, с появившимся горбом, он казался еще ниже.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Дрибб куҫлӑхне шӑлса тасатрӗ, ӑна курпун сӑмси ҫинче ҫирӗплетрӗ те — пуҫне чӑмӑрӗсемпе тӗревлесе сунарҫӑ ҫине тимлӗнрех пӑхма пикенчӗ.

 — Дрибб, вытерев очки, укрепил их снова на горбатом переносье и, подперев голову кулаками, стал пристально смотреть на охотника.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Чӗри ҫурӑличченех ҫапрӗ чанҫӑ; юлашкинчен чӗри ҫурӑлчӗ — курпун кӑшкӑрса ячӗ те ӳкрӗ.

Звонарь звонил на разрыв сердца; наконец сердце разорвалось, и горбун, вскрикнув, упал.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Ялавпа юнашар, малта, ҫӳрен тӗслӗ Дон лаши ҫинче, хӑйӗн хуҫи пекех курпун сӑмсаллӑ, типӗ те шӑнӑрлӑ лаша ҫинче, йӗнер ҫине шӑратса лартнӑ пек, тӗксӗм сӑн-сӑпатлӑ лӑпкӑ Семен Буденный пырать.

Рядом со знаменем — впереди на рыжем донском коне, горбоносом, сухом и жилистом, как его хозяин, — шел Семен Буденный, влитый в седло, нахмуренный и спокойный.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Акӑ мӗнле ӗҫсем унта, — тет те Иван, чавсине сӗтел ҫине хурса курпун чӗрнеллӗ пӳрнине малалла тӑсать.

Там, видишь ли, какие дела… — Иван расположил на стол локоть и выставил палец с горбатым ногтем.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней