Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

карчӑкне (тĕпĕ: карчӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Укҫине аппа тахҫанах ачи патне Ваҫинкке карчӑкне чӗнтересшӗн пулнӑ, анчах ашшӗ ӗненмест тӗшмӗш таврашне.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Элкейсен мунчи Ваҫинкке карчӑкне килӗшсех каймарӗ: ни ӑшши, ни мунча тути.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ха ларса тулнӑ! — терӗ те Укҫине, Ваҫинкке карчӑкне сӑра ӗҫтернӗ хушӑра, кӑвак кипкерен тунӑ алшӑллипе шӑнасене чӳречерен вӗҫтерсе ячӗ.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Авринчен шутласан, ку чӗлӗм Ваҫинкке карчӑкне туртма ҫех мар, туяланма та юрӗ тейӗн (ӑҫтан тупса туяннӑ-ши вӑл ӑна?!)

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Килех, килех, кинемей, — алӑк патнелле пырса, Ваҫинкке карчӑкне сума суса чӗнчӗ Укҫине.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хваттерне ҫитсен, вӑл кил хуҫи карчӑкне эрех илме лавккана ячӗ, лешӗ тухса кайсан, алӑка ҫаклатрӗ, унтан кравать айӗнчи пӗчӗк арчаран сӗтел ҫине ҫыхӑ кӑларса хучӗ, ӑна салтса, сехетсене илчӗ те ытти япаласене каллех хӑйсен вырӑнне чиксе хучӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Курас килмест ман ӑна ватсупнӑ вупӑр карчӑкне!

Терпеть ее не могу, старую хрычовку!

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Старик урапи ҫинчен йывӑррӑн анчӗ, Лю Гуй-лане хулпуҫҫинчен пырса тытрӗ, йывӑрланнӑ урисем ҫинче тайкаланса, Го Цюань-хай мӗн хушса янине каларӗ: пӗрремӗшӗнчен, кулянмалла мар тата йӗмелле мар; иккӗмӗшӗнчен, наянланса лармалла мар, ӗҫлемелле; виҫҫӗмӗшӗнчен, тиха ӳссен, ӑна ватӑ Таньпе карчӑкне пама манмалла мар.

Старик нехотя слез с телеги, ухватился за плечо Лю Гуй-лань и, пошатываясь на отяжелевших ногах, передал наказ Го Цюань-хая: во-первых, не скучать и не плакать, во-вторых, не лениться и работать, в-третьих, не забыть, что как только жеребенок подрастет, отдать его старикам Тянь.

XXX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Карчӑкне кайса чӗнӗр-ха! — кӑшкӑрчӗ Чу.

— А ну, позовите сюда скорей его старуху! — закричал Чу.

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ватӑ Тянь сиксе тӑчӗ те хӑйӗн суккӑр карчӑкне шырама васкарӗ.

Старик Тянь вскочил и рысцой пустился разыскивать свою слепую старуху.

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тянь Вань-шунь, карчӑкне хулӗнчен тытса пырса, ӑна ҫырма хӗррине илсе ҫитернӗ.

Тянь Вань-шунь, поддерживая жену под локоть, привел ее на берег речки.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Го Цюань-хайӑн ниҫта та пурӑнма ҫуккине шута илсе, ӑна хӗвелтухӑҫӗнчи пӳлӗме пачӗҫ, ватӑ Тяньпа карчӑкне картишӗн хӗвелтухӑҫ енчи флигеле пурӑнма куҫма сӗнчӗҫ.

Так как Го Цюань-хаю жить было негде, ему отдали восточную комнату, а старикам Тянь предложили поселиться во флигеле на восточной стороне двора.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пухӑва кайнӑ чухне вӑл карчӑкне: «Хальхинче, Сяо начальникпе иксӗмӗр помещикпа татӑлатпӑрах», — терӗ.

Уходя на собрание, он тоном, не терпящим возражений, заявил старухе, что на этот раз он и начальник Сяо наверняка покончат с помещиком…

ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чӑнах, хӑй шӑрчӑкрах пулнӑ май ватӑ Ҫерҫи карчӑкне час-часах кӳрентернӗ, анчах ҫакӑн пек ҫурхи ҫутӑ кунсенче ҫемьери шӑв-шав та аса килмест.

Конечно, старый Воробей страшный забияка и частенько обижает свою старуху; но в такие светлые весенние дни забываются даже семейные неприятности.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Ҫыруҫӑ ҫуртӗнче Сима унӑн арӑмӗпе карчӑкне кӑшкӑра-кӑшкӑра хӑратать имӗш; лешсем пулӑшма чӗнеҫҫӗ, мӗншӗн тесен хӗрача хӑйне качча кайнӑ чух памалли япаласене хунӑ арчине уҫнӑ та партизансене нускисемпе кӗпесем салатса панӑ.

В доме писаря стоял шум, Сима кричал и грозил женщинам, бросавшимся на девушку, которая, открыв сундук со своим девичьим имуществом, раздавала партизанам носки и рубашки.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫитменнине тата, унӑн карчӑкне упӑшки виллине эрне иртмесӗр салтса илме хушмарӗҫ.

Да еще старухе его строго-настрого запретили раньше чем через неделю снимать его тело.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

«Карчӑкне хӑваласа ярас пулать.

«Старуху надо прогнать.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вӑл армана карчӑкне пачӗ те, ҫапла каларӗ:

Он отдал мельницу старухе и сказал при этом:

2 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Санпа калаҫмаҫҫӗ унта, — кунта ятлаҫнине юнашар пӳлӗмре ан илтчӗр тесе пӑшӑлтатрӗ вӑл, карчӑкне аттипе тапса.

— С тобой не разговаривают, — прошептал он придушенно, чтобы в соседней комнате не услышали скандала, и пнул сапогом старуху.

XVI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Кавӗрле мучи сурӑх тирне тутарма леҫрӗ, карчӑкне каласа хӑварчӗ:

Овчины отдал Гаврила выделать, старухе говорит:

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней