Корпус чувашского языка

Пур енчен те юрама тӑрӑшать ӑна ватта сулӑннӑ хӗрарӑм.

Она усвоила одно: во всем угождать мужу,

Юнлӑ юнкун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынсем мала пуп майрипе Михапара тата темиҫе ватта чӗнсе кӑларчӗҫ.

Люди тем временем позвали к двери подвала матушку, Михабара и еще нескольких пожилых людей.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ватта сулӑннӑ Янтул хӑйне алӑра тытайми пулнӑ, суяна парӑннӑ, хӑракана ернӗ.

Вот и стареющий Яндул не в силах совладать с собой, начал врать, трусить…

Вилӗмпе юнашар // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗри ялти ватта юлнӑ пӗччен хӗр пулнӑ, ҫитменне хӑрах куҫне ача чухне юста лексе шур илтернӗскер, тепри асат хуҫнӑ мӗскӗн; пӗри чӑваш, тепри вырӑс — малтанах ял хушшинче вӗсенчен тӑрӑхласа кулакансем те тупӑнкаланӑ.

Одинокая старая дева, чувашка, к тому же с бельмом на глазу, и русский горбун нередко вызывали насмешки сельчан.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Тӗрӗс, — савӑнса ӳкрӗ Яка Илле, — уншӑн эсӗ те айӑплӑ, ватта сулӑнтӑн пулас.

— Верно, верно, — обрадовался вдруг Илле, — Только в этом, пожалуй, ты виноват в первую голову, стареешь, видать…

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ватта сулӑннӑ лутра кӑна ҫынччӗ вӑл, пирӗн пуҫлӑх.

Помоги переводом

«Ӑҫта эс, тинӗс» калав историйӗ // Хӗветӗр Уяр. https://chuvash.org/blogs/comments/6056.html

Хусана Карамышу патне вӗҫтер, тен, вӑл сана хӑйӗн ватта юлнӑ хӗрне качча парӗ.

Помоги переводом

22. Алран вӗҫерӗннӗ ҫӑрттан // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Аллӑ ҫул ытла Тӑван ҫӗршывшӑн хама хам хӗрхенмесӗр ӗҫленӗ хыҫҫӑн, ватта тухсан, пӗр пуссӑр тӑрса юлтӑм, пенси те ҫук.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Сӳхепи сиксе тӑрать те ватта чарсах лартать:

Сюхеби вскакивает и злобно прерывает старика:

I // Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫырнисен пуххи. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 355 с. — 162-177 c.

— Мӗнех вара, халех ватта хыватӑн? — тесе шӑнса пӑсӑлнӑ хӑрӑлтатакан сассипе кӑшкӑрса ячӗ ҫывхаракан Малыгин.

— Что пристариваешься? — хриплым простуженным голосом гаркнул подходивший Малыгин.

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Анчах епле ӑнлантарӑн ӗмӗрне тӳрӗ те таса пурӑнса ирттернӗ ватта.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унтан дипломатӗнчен укҫа кӑларса ватта тыттарчӗ.

Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Хӑйсем те манмаҫҫӗ ватта.

Сами тоже не забывают пожилую.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Каплах пулсан ватта та юлӑн.

Так ты и в старых девах окажешься.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

100 ҫултан иртнӗ тесе епле калӑн ҫак ватта!

Как можно сказать данной старушке, что ей уже за 100 лет!

Ҫӗр те пӗр ҫулти Семига аппа // Шӑмӑршӑ хыпарӗ. «Шӑмӑршӑ хыпарӗ», 2021.08.27, http://shemursha-vesti.ru/linenew.php?id=885&text=news-publikacii

Будкӑна кӑвакрах сухаллӑ ватта сулӑннӑ казак кӗчӗ те начальник умне тӳп-турӗ каҫӑрӑлса тӑчӗ.

Вошел пожилой казак с седеющей бородой и вытянулся перед начальником.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ҫӗнетӗп пулсан, ӗҫӗ те пӗтрӗ… — терӗ те вӑл, пуртине будка ҫумӗнчи вутӑ сарайне ывӑтса, ватта килӗш пӑрахут патнелле лӑпӑстатрӗ, анчах ҫак самантра Ильсеяра курчӗ те чарӑнса тӑчӗ.

— А ежели положу, стало быть, все… — сказал он и, бросив топор на дровяник возле будки, засеменил по-стариковски к пароходу, но увидел Ильсеяр и остановился.

XV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ватта сулӑннӑ хӗрарӑм мӑкӑртаткаласа япалисене ҫыхать: вӑл хӑйӗн хуҫалӑхне пӑрахса каясшӑн мар иккен.

Пожилая хозяйка сердито упаковывала вещи: ей не хотелось бросать свое хозяйство.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ватта сулӑннӑ таки те ҫавӑн чухне хурана лекӗ.

Начавший стареть баран тогда же попадет в котел.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ватта хывать.

А он прикидывается немощным стариком.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.