Поиск
Шырав ĕçĕ:
Амӑшӗ унпа пӗрле диван ҫинче ларать, унӑн ҫӑра ҫӳҫне ачашлӑн шӑлса якатса, ӑна ҫапла калать:Мать, сидя с ним на диване, ласково гладит его густые волосы и говорит ему:
Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Таврари ҫинҫе те илтӗнми пытанчӑк сасӑсене туйма тӑрӑшса итлет вӑл: ҫав сасӑсене тӳсӗмлӗн те ачашлӑн пуҫтарсан, пурӑна-киле вӗсем, хӑйне ҫывӑх ҫынсемшӗн тутлӑ юратупа асапсен юрри пулса, тӗлӗнмелле илемлӗн янӑраса кайӗҫ.
Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Сасси чӗтрет унӑн, ҫинҫен илтӗнет, ҫав тери ачашлӑн та чуна тивмелле янӑрать.Голос его дрожал и вибрировал, звучал так нежно и трогательно.
Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Кӗрсемӗр ирхи апата, — тет, горничнӑй, Тёмӑна ачашлӑн ыталаса.— Пожалуйте завтракать, — говорит горничная, ласково и фамильярно обхватывая Тёму.
Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Тёма, — тет ачашлӑн Зина, — ӑслӑ ача пул-ха эсӗ, ан иртӗх аллах.— Тёма, — говорит ласково Зина, — будь умным мальчиком, не распускай себя.
Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Ҫакӑн пек ачашлӑн пӑхса ӳстерсен, унӑн ывӑлӗ пӗр-пӗр сӗлехе юхтармӑш йӗрӗнчӗк ҫын кӑна пулать, тесе шухӑшлать вӑл.И думает, что это воспитание выработает в конце концов из его сына какую-то противную слюнявку.
Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Ну, ҫитӗ-ҫке! — тет ачашлӑн, амӑшӗ, Тёмӑн шухӑшӗ пит тасах маррине кӑштах чухласа илсе.— Ну, довольно! — говорит ласково мать и смутно соображает, что совесть Тёмы не совсем чиста.
Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Ытлашши таса лирикӑлла шухӑш ҫинчен нумай калаҫнине Андрей килӗштерсех кайман, ҫавӑнпа Валентинӑн лирикӑлла калаҫӑва пуҫарас кӑмӑл килсе тухсан час-часах вӑл ӑна ачашлӑн кула-кула сирсе янӑ.
4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.
«Мӗнле пултарать вӑл кун пек, ӑнланма ҫук! — ачашлӑн та савӑнӑҫлӑн шутларӗ Валентина.«И откуда что берется, просто непонятно! — с нежностью и радостью думала Валентина.
6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.
Пурте лайӑх пулӗ! — вӑл ура ҫине тӑнӑ, ал майӗн пек, Василий ҫӳҫне ачашлӑн та тирпейсӗррӗн шӑлса илнӗ.Все хорошо будет! — она встала и мимоходом, с ласковой небрежностью провела рукой по его волосам.
4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.
Ҫав тӗнчере вара юлташсемпе тантӑшсем те, «Манӑн сенкер куҫлӑ тусӑма… тесе ачашлӑн чӗнекен Федя та пулмасть. Кӑвак йӗтӗн хирӗсем те, ылттӑн тӗслӗ тырпул та, тутлӑ шӑршӑ саракан ҫеҫкепе витӗннӗ улӑхсем те, анлӑ Атӑл та, шавлӑ вӑрмансем те — пӗри те пулмаҫҫӗ, пурне те кӗске, анчах хӑрушӑ сӑмах: «пӗтрӗ» тени хупласа хурать.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Капланса килнӗ туйӑмсенчен хӳтӗленнӗ пек пулса, вӑл тӗттӗм те сивӗ пӳртсенче макӑракан ачасем ҫинчен, йӗплӗ пралукпа тытса ҫавӑрнӑ карта ӑшӗнче асапланакан амӑшӗсем ҫинчен шухӑшласшӑн хӑтланса пӑхрӗ, анчах йӗри-тавра вӑрман шавлать, ун шавӗнче: — Манӑн сенкер куҫлӑ тусӑм! — тени ачашлӑн та хӗрӳллӗн янӑраса тӑрать.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Вӑл Васька пуҫне ачашлӑн перӗнсе илчӗ.
Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Хӗр ун ҫине ачашлӑн пӑхать.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Ридлер унӑн пуҫӗ ҫине аллине хучӗ, ачашлӑн шӑлкаласа илчӗ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Макӑрма чарӑннӑ учительница Катьӑна итлет, Катя калаҫни вара Степкӑна пӑшӑрханнӑ пекрех те, анчах унчченхи пекех ачашлӑн илтӗнет.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Учительница йӗме чарӑнсан, Волгина сасси илтӗнчӗ, халь хаяррӑн мар, ачашлӑн та шӑппӑн.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Катя Васьӑна янахӗнчен ачашлӑн тытрӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Пурне те чӗнсе тӗрӗслесе пӗтернӗ ҫӗре пулемет пеме чарӑнчӗ те вӑрман лӑпкӑн шавлани уҫҫӑн та ачашлӑн илтӗне пуҫларӗ.К концу переклички пулеметы смолкли, и как-то отчетливей и ласковей стал глухой шум леса.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Чӑт-ха кӑштах… — ачашлӑн каласа хурасшӑн пулчӗ вӑл, анчах сасси тухмарӗ: мӗн тӑвас тен, ҫавӑн пек хытӑ саслӑ ӗнтӗ…— Потерпи… — хотелось сказать ласково, а не получилось: такой уж голос жесткий.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.