Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Верн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку вӑхӑта Жюль Верн — пилӗк-ултӑ роман авторӗ.

Помоги переводом

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗн пӗчӗкрен ҫулҫӳреме ӗмӗтленнӗ Жюль Верн тӗнче тавра ҫаврӑнса килме хатӗрленнӗ, 1807 ҫулхи мартӑн 27-мӗшӗнче вӑл «Грейт-Истерн» караппа Англирен Нью-Йорка тухса кайнӑ.

Помоги переводом

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тинӗс ӗҫне те Жюль Верн аван пӗлнӗ.

И морское дело Жюль Верн знал хорошо.

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Жюль Верн кӗнекисем Пьер Жюль Этцелӗн издательствинче тухнӑ.

Книги Жюля Верна выходили в издательстве Пьера Жюля Этцеля.

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Французсен паллӑ писателӗ Жюль Верн (1828-1905) — наукӑпа фантастикӑллӑ роман классикӗ.

Известный французский писатель Жюль Верн (1828-1905) — классик научно-фантастического романа.

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Француз литературин классикӗ Жюль Верн ку романра «хура материкри» тӗп халӑхӑн хӗн-хурлӑ шӑпи ҫинчен каласа панӑ.

Классик французской литературы Жюль Верн в этом романе рассказал о печальной судьбе коренного населения «черного материка».

Вунпиллӗк ҫулхи капитан // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халь Жюль Верн фантазийӗ кивелчӗ, инҫӗшсен ӑнланӑвӗсем те чылай улшӑнчӗҫ.

Теперь жизнь во многом обогнала жюльверновскую фантазию, значительно изменив и представления о расстоянии.

Туристла ҫулҫӳревре // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑй вӑхӑтӗнче Жюль Верн вулакансене хӑйӗн фантазиллӗ шухӑшӗсемпе ҫав тери тӗлӗнтернӗ.

В свое время Жюль Верн поражал читателей полетом своей фантазии.

Туристла ҫулҫӳревре // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Жюль Верн хӑйӗн вӑй-халӗ ҫитеймен социальнӑй проблемӑсене татса пама, нимӗнле наукӑлла гипотезӑсене те кӑларса тӑратмасть пулсан та, геологи тӗп ыйтӑвӗсене паянхи куншӑн та начарах мар сӑнласа парать.

Не берясь за непосильное для себя разрешение социальных проблем, не выдвигая никаких, якобы, научных гипотез, Ж. Верн однако дает очень неплохое.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Лиденброк профессор та тӗрӗс шутланӑ пулӗччӗ, ҫапла вара Жюль Верн малтанах генилле пӗлсе ҫырни тата тепӗр енӗпе тӗрӗсе тухнӑ пулӗччӗ.

Ведь прав оказался бы и профессор Лиденброк, а дар гениального предвидения Ж. Верна получил бы еще одно подтверждение.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ку тӗлӗшрен Жюль Верн, паллах, тава тивӗҫлӗ, мӗншӗн тесен вӑл ун чухне ҫав теорие нумайӑшӗ йышӑнса тӑнине пӑхмасӑрах ӑна хирӗҫ тӑрать.

В этом отношении заслуга Ж. Верна несомненна,, поскольку устами профессора Лиденброка он возражает против данного взгляда, несмотря на господства его в те годы.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Вӗсем пӗр-пӗрин хыҫҫӑн мӗнле йӗркепе пулса пынине (вӗсем миҫе ҫултине) эпир тахҫан ӗлӗк-авал пурӑннӑ чӗрӗ организмсен юлашкийӗсем тӑрӑх пӗлетпӗр, вӗсен пӗтӗм картинине Жюль Верн хӑйӗн романӗнче ҫителӗклех тӗрӗс кӑтартса парать.

О последовательности их образования (возрасте) мы судим по заключенным в них остаткам живших некогда организмов, и общую картину их, довольно точно, передает Ж. Верн.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Жюль Верн паллах, хӑй пурӑннӑ вӑхӑтра наукӑн паха факчӗсене, ку чухнехи сӑнавҫӑсемшӗн паллӑ япаласенех пӗлме пултарайман.

Ж. Верн, естественно, в свое время не мог знать ряда действительно важных научных фактов, которые известны нынешним исследователям Земли.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Наука кӑтартӑвӗсем халӗ те татӑклӑ мар пулсан, Жюль Верн пурӑннӑ ӗмӗрсенче вӑл тата та ытларах пулман пирки, авторӑн айӑпӗ те ку тӗлӗшпе пысӑк мар.

Поскольку однако эти представления даже теперь, а во времена Ж. Верна еще более, сами были неопределенны, то прегрешение автора и не столь велико.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Авалхи Эмпедокл евӗрлӗ вӑл ҫӗр варрине курса пӗлмешкӗн вулкан кратерӗнчен анса кайма шут тытать те, анчах унтан… ҫӑлӑнса тухас тесе Жюль Верн ку чухнехи наука кӑтартнисене те аяккалла пӑрса хӑйӗн романӗнчи шухӑшласа кӑларнӑ тӗлӗнмелли мыскарасене телейлӗн вӗҫлесе хурать.

Подобно древнему Эмпедоклу, он решает спуститься в кратер для познания недр Земли и… спасается, конечно, лишь благодаря тому, что Жюль Верн решается пожертвовать современными научными представлениями в пользу вымысла и фабулы.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Акӑ мӗншӗн ӗнтӗ писатель-ученӑй Жюль Верн ҫак идейӑна тивӗҫлипе хак пама пӗлни пирки питех те пысӑк вырӑн йышӑнса тӑрать.

Вот почему велика заслуга писателя-ученого Жюля Верна, сумевшего оценить ее как следует.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Чӑннипе илсен, Жюль Верн ҫак романра геологи ӑслӑлӑхӗ ҫӗр ҫинчен вӗрентнине кӗскен ҫырса панӑ, вӑл хӑйӗн романне пӗтӗм Ҫӗр чӑмӑрӗ мӗнле тытӑнса тӑрас йӗркене пӑхӑнтарса, ҫав наукӑпа килӗштерсе ҫырнӑ.

По существу Ж. Верн дает в нем краткий очерк геологических представлений о Земле, подчинив однако свой роман фундаментальной идее о природе и образовании всего тела земного в целом.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫав питех те паха шухӑша, хӑйӗн тӗп тупсӑмне татса парайман тӗнчери геологи наукине паянхи кунчченех канӑҫ паман шухӑша, Жюль Верн чӑннипех пысӑк вырӑна хурса, «Ҫӗр варрине кайса ҫӳрени» ятлӑ хӑйӗн ҫак романне ҫырнӑ.

Эту чрезвычайно важную мысль, мысль и на сегодняшний день не дающую покоя мировой геологической науке, пока еще не справившейся с основной своей проблемой, справедливо оценил Жюль Верн, посвятив ей свой роман «Путешествие к центру Земли».

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫакӑн пекех, Стромболи евӗрлӗ лӑпкӑн сирпӗнсе тухакан вулкан лави те йывӑҫ сулӑ ҫине вырнаҫса ларнӑ чӗрӗ этемсене Жюль Верн шутланӑ меслетпе вулкан пырӗ витӗр ҫӗр айӗнчен ҫӳлелле илсе тухма пултарасси ҫинчен калаҫмалли те ҫук.

Равным образом нельзя себе представить и извержение вулканом, хотя бы и таким уравновешенным, как Стромболи, живых людей и вынос расплавленной лавой этих людей на плоту из недр по восходящему каналу, т. е. тем способом, каким спасает своих героев Жюль Верн.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Хальхи вӑхӑтра эпир вулкансем ҫинчен Жюль Верн пурӑннӑ чухнехинчен нумай пӗлетпӗр пулсан та, вулкан шӑтӑкӗсем витӗр, вулкан ӗҫлеме чарӑнман тапхӑрта, Ҫӗр айне кӗрсе ҫӳреме май пур тесе калама пултараймастпӑр.

Все, что мы знаем о вулканах, — теперь мы знаем о них гораздо больше, чем во времена Жюля Верна, — не дает нам никакой надежды на возможность воспользоваться этими отверстиями в поверхности Земли для проникновения вглубь ее в условиях активной вулканической деятельности.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней