Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Биг (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Биг, — пӑшӑлтатрӗ вӑл, — эсир кунта кӗтсе тӑрӑр, эпӗ кайса пӑхатӑп та кӗҫех таврӑнатӑп.

— Биг, — прошептал он, — вы подождите здесь, я схожу и скоро вернусь.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Биг куҫӗсене хупрӗ, пуҫне пӗкрӗ, унтан ҫӗклерӗ; пӗр минут пек вӗсем пӗр-пӗрне тӗсерӗҫ, маншӑн ӑнланмалла маррине тӗрӗслесе — хӑйсенче.

Биг закрыл глаза, наклонил голову, затем поднял ее; с минуту они рассматривали один другого, проверяя непонятное для меня — в себе.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Биг, эсӗ мӗн те пулин илтетӗн-и?

— Ты слышишь что-нибудь, Биг?

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Ҫапла… — кӗскен килӗшрӗ те Астарот шӑплӑха тӑнлать, хальхинче ҫав тери тимлӗн, ҫавӑнпах Биг ҫине канӑҫсӑррӑн тӗмсӗлчӗ.

— Да, — кратко сказал Астарот и прислушался к тишине и на этот раз так заметно, что Биг тревожно посмотрел на него.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Ҫавӑнпа ҫак пуҫ чӗрӗ те, — асӑрхарӗ Биг, — пурте ытти пуҫсене пенӗ, ҫиччӗмӗшсӗр пуҫне.

— Поэтому она и жива, — заметил Биг, — все стреляли по остальным, кроме седьмой.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Астарот — малтан, ун хыҫҫӑн — Биг, хыҫалтан эпӗ ту ҫурӑкне кӗрсе вырнаҫрӑмӑр, утсене юхан шыв хӗрринче ҫисе ҫӳреме тӑлламасӑрах хӑвартӑмӑр; хамӑн ӑйӑршӑн канӑҫсӑрланмастӑп, пӗлетӗп: вӑл ҫулташӑмсен лашисенчен юлмасть, лешсем вара ҫапкаланчӑксен чӑн-чӑн лашисем, пӗрре йыхӑрсанах е шӑхӑрсанах чупса килеҫҫӗ.

Астарот — впереди, за ним — Биг и я — сзади — углубились в расселину, оставив лошадей без привязи пастись у ручья; я был спокоен за свою лошадь, зная, что она не уйдет от других, прибегающих, как настоящие лошади бродяг, на первый зов или свист.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Акшар мӑкӑрӑлчӑксем хӗстернӗ ансӑр айлӑм евӗр темӗскере куратӑп; кунта ҫӑра та нӳрлӗ курӑк ӳсет, анчах малалла ӳкерчӗк кӗтмен ҫӗртен улшӑнать: вӑрман сайра, курӑк ҫукпа пӗрех, сӑртсен тӗксӗм хумӗсенче — авӑкрах путӑк, ун тӑрринче — кӑвак тӳпе шӗвреки, шӑпах ҫакӑ Биг каҫӑвӗ — Астарот ҫапла ят панӑскер.

Я увидел нечто вроде узкой долины, стиснутой известковыми выступами; здесь росла густая и сырая трава, но далее картина неожиданно изменялась: лес расступился, трава исчезла, и в темной волне холмов обнаружилось резкое углубление с зубцом голубого неба вверху, — это и был проход Бига, как назвал его Астарот.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Эсӗ хушӑка тӗпчемелле тесе ху каларӑн-ҫке-ха, — хирӗҫлерӗ Биг.

— Ты же сказал, что не мешало бы исследовать щель, — возразил Биг.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Бигпа иксӗмӗр ҫав ту хырҫине тахҫанах… мӗнле калаҫҫӗ-ха, витӗр шӑтарса тухнӑ темелле; халӗ эпир леш енне чӑн-чӑн коридора куҫса тухакан ҫурӑк патне ҫывхаратпӑр; вӑл пирӗн куҫ умне, паллах, ӑнсӑртран лекрӗ, анчах ҫакӑ мана ӑна Биг ятне памашкӑн чӑрмантармарӗ, мӗншӗн тесен вӑл ҫав шӑтӑка пуҫне чи малтан чиксе пӑхрӗ.

Давно уже я и Биг прошли хребет этот, можно сказать, навылет; мы теперь приближаемся к трещине, выходящей по ту сторону настоящим коридором; она попалась нам, конечно, случайно, но это не помешало мне окрестить ее именем Бига, потому что он первый сунулся в дыру.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Астаротӑн хура куҫӗсем хӗвелтен пытанса пӗрӗннӗ, шала кӗрсех ларнӑ тейӗн, Биг вара айккинчен айккинелле саланкӑрлӑн пӑхкаланӑ май тепӗр чух кулкалать те: «Ҫапла ҫав. Каятпӑр», — тенӗн мана куҫ хӗскелесе хавхалантарать.

Черные глаза Астарота, прячась от солнца, съежились и ушли внутрь, а Биг, рассеянно смотря по сторонам, иногда улыбался и подмигивал мне, как бы желая сказать: «Так-то. Едем».

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Биг, хӗвел аниччен ту патне ҫитейместпӗр, — терӗ вӑл.

— Биг, нам до заката не успеть в горы, — сказал он.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Калатӑп та вара эсӗ… — хӗрелсе кайса мӑкӑртатрӗ Биг салху сасӑпа.

— Уж ты… скажешь, — краснея, пробормотал Биг унылым голосом.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Вӑл, хаклӑ ҫыннӑм, пирӗнпе пӗрле пырать; ячӗ унӑн — Биг, вӑл хӑюллӑран та хӑюллӑ ҫынсенчен пӗри, анчах вӑл сӑпайлӑ, чӗмсӗр.

 — Он, сударь, поедет с нами; его имя — Биг, это — один из отважнейших людей, но он скромен и молчалив.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Елена Николаевна ӑсчах «Биг Бэн ҫинчен пӗлнипе эсир кама кӑсӑклантарайӑр? Тӑван тӑрӑх ҫинчен эсир акӑлчанла каласа кӑтартма пултаратӑр-и-ха?», — теме юратнӑ.

Елена Николаевна любила говорить: «Кого вы можете заинтересовать своими знаниями о Биг Бэнде? Можете ли вы рассказать о родном крае по-английски?».

Китайра пурӑнакан хӗр чӑвашла юмахсем ҫырать // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/30453.html

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней