Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хамӑн (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ак кашни чарӑнмассерен ҫавӑн пек тӑкак курасран хамӑн писменпе каятӑп, хӑтланса пӑх ун чух мана улталама!

А мне — как такой убыток терпеть на каждой остановке, так лучше я со своим безменом поеду, небось не заважит!

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан малалла: картта тӑрӑх эсӗ Астахово слободине ӳкмелле, унтан тӳрӗрех тетӗн, — эпӗ ак Малахов хуторне каятӑп; унта та ман аякри пӗлӗш-хурӑнташпа тахҫанхи тус пур — унта та хамӑн утта пӗтермесӗр вӗсенне ҫитерме пулать Эсӗ асту: ҫул ҫине пӗр капан утӑ тиесе тухаймастӑн, ют ҫӗрте ыйтса илме мар, укҫалла туянма та май килмесен пултарать.

И дальше: ты говоришь, надо по карте на слободу Астахове ехать, туда прямее, а я поеду на Малаховский; там у меня — тоже дальняя родня и односум есть; там тоже можно своего сена не травить, чужим попользоваться, Поимей в виду, что прикладка сена с собой не увезешь, а в чужом краю, может статься, не токмо не выпросишь, но и за деньги не купишь.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ман хамӑн упӑшка пур.

У меня муж живой.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кун валли ман хамӑн упӑшка пур.

У меня для этого муж есть.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий килтӗр те, ун чухне курӑнӗ хамӑн ӑҫта кайса пуҫа чикесси.

Григорий приедет, там видно будет, куда мне деваться…

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мана, ав, хамӑн уксах пуҫиле ҫамрӑк чух ним ахальшӗнех, ун умӗнче ним айӑпа кӗмен ҫӗртенех, вӗлерес пек хӗнетчӗ.

А меня идол мой хромоногий смолоду до смерти убивал, да ни за что ни про что; вины моей перед ним нисколько не было.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑнтӑрла кунпа ӗҫ ӑнчӗ-ха, анчах каҫхине ҫӗр выртма чарӑннӑ-чарӑнман ӑна Андреянов шыраса тупрӗ те хыпаланса ыйтрӗ: «Пӗрле ҫӗр каҫатпӑр-и кӗҫӗр?» — унтан Григорий мӗн те пулин тавӑрса каласса кӗтмесӗрех сӑмах арманне хӑлтӑртаттарма пуҫларӗ: «Эсир, ырӑ ҫыннӑм, казаксем ҫуран ҫапӑҫура йӑвашрах терӗр те, эпӗ ак хамӑн пурнӑҫра унӑн превосходительстви ҫумӗнче порученисемпе ҫӳрекен офицер пулнӑ чух…

И днем преуспевал в этом, но как только останавливались на ночевку — Андреянов разыскивал его, торопливо спрашивал: «Вместе ночуем?» — и, не дожидаясь ответа, начинал: «Вот вы, любезнейший мой, говорите, что казаки неустойчивы в пешем бою, а я, в бытность мою офицером для поручений при его превосходительстве…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хальхинче станицӑран Дон хӗррипе киле килме тухрӑм та кӗҫех ак ҫакӑнпа пуринпе те хамӑн уйрӑлма тивесси ҫинчен шухӑшласа илтӗм ҫеҫ — куҫ уҫӑлнӑ пек пулчӗ!

А вот как пошла из станицы по-над Доном да как вздумала, что мне скоро надо будет расставаться со всем этим, и кубыть глаза открылись!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ сана хамӑн хуйхӑ ҫинчен калама, паянтан ачусене ман ҫывӑха ан яр тесе асӑрхаттарма килтӗм.

Я пришла сказать тебе про свое горе и предупредить, чтобы ты ко мне с нонешнего дня ребят своих не подпускала.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Станицӑна кайиччен эпӗ хамӑн намӑс чирӗ пулсан, сывалӑп пуль тесе шутланӑччӗ.

— Я думала, как ишо в станицу не ходила, ежли это у меня дурная болезня — буду лечиться.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пӗлетӗн-и, эпӗ ҫул ҫинчех хамӑн темскер ырах маррине сисе пуҫларӑм…

— Видишь, я ишо в дороге за собой стала примечать…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мана никам та чӗнме яман, хамӑн ӑна пӗр-ик сӑмах каламалли пурччӗ.

— Никто за ней не присылал, я сама хотела кое-что ей сказать.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

 — Ан тарӑх, хӑта, анчах манӑн сана хамӑн кил-ҫурта кӗртес килмест.

— Не гневайся, сват, но я не хочу, чтобы ты был в моем курене.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ хамӑн ҫывӑх тӑванӑмсене кӗтсе илтӗм, эпӗ пуриншӗн те чунтан хавас — аттешӗн те, пиччешӗн те, Никодимпа Романшӑн та, Ксюшӑшӑн та.

Дождалась я своих близких и всем рада радешенька — и тятеньке родному, и братцу, и племянникам, и Ксюше.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Халлӗхе хамӑн та пуҫ тӑрри янках, кунта тата выльӑх ҫинчен шухӑшла.

— У самого пока нет крыши над головой, а тут еще о животине думай.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Анчах ырӑпа ыйтсан тата хамӑн ытлашши пулсан, хытмастӑп — хамах паратӑп.

— А если по-доброму да лишняя имеется, трястись над ней не буду, сам отдам.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Этемле пӑхса тухсан — ӑнланатӑп, хамӑн йӑнӑшсене те йышӑнатӑп.

По-человечески подойдут и разберутся — пойму и даже признаю свои действительные ошибки.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мана, тен, часах райком секретарьне лартаҫҫӗ, эпӗ, санпа ачашланса ларса, хамӑн ята яма пултараймастӑп!

Меня, возможно, скоро выдвинут в секретари райкома, и я не могу пренебрегать своей репутацией и нежиться с тобой.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мунчала илсе, ҫурӑма сӑтӑрса яр-ха, атту ман хамӑн ал ҫитмест.

Возьми-ка вот мочалку и потри мне спину, а то я сама не достану.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ман хамӑн та нервӑсем пур.

У меня тоже нервы есть!

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней