Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

апат сăмах пирĕн базăра пур.
апат (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гимнастика тунӑ хыҫҫӑн Ваҫҫук пит-куҫне ҫурӗ, апат ҫирӗ те шкула кайрӗ.

После зарядки и умывания Васек позавтракал и отправился в школу.

15 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл шкула йӗркеллӗ ҫӳрет, вӗренет, ыттисене вӗрентет, апат тӑраниччен ҫиет, лайӑх ҫывӑрать, аппӑшӗпе хутран-ситрен ҫеҫ тавлашкалать.

Он аккуратно ходил в школу, учился, учил других, хорошо ел, крепко спал и редко спорил с нею.

15 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн вӑл Трубачёв патне кайрӗ.

После обеда он направился к Трубачеву.

14 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Халӗ вӑл васкаса апат ҫирӗ те вӗренме ларчӗ.

И, наскоро пообедав, сел заниматься.

12 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

А эсӗ вара мантӑн-и-мӗн? — ыйтрӗ аппӑшӗ сӗтел ҫине апат лартнӑ май.

А ты что же, забыл? — отозвалась тетка, накрывая на стол.

12 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Апат тутлӑ пулӗ, — тенӗ хуллен Евдокия Васильевна.

Значит, аппетит нагулял, — спокойно отвечала Евдокия Васильевна.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Килте хӑй тӗллӗн пурӑнакан арҫын хуҫа пур, анчах эпир унсӑрах апат ҫиме тытӑнатпӑр? — тенӗ Дуня.

Мужчина в доме, самостоятельный, хозяин, а мы без него обедать сядем? — говорила Дуня.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ашшӗ килте пулмасан, Ваҫҫук сӗтел хушшине апат ҫиме те лармасть.

Без отца Васек не садился за стол.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Кӑнтӑрлахи апат тӗлне Ваҫҫук ашшӗ килчӗ.

К обеду пришел отец Васька.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Килте, амӑшӗ ӗҫре чухне, Коля кӑнтӑрлахи апат хатӗрлеме ӗлкӗрнӗ, вутӑ ҫурса хатӗрленӗ, магазина кайса ҫӑкӑр илнӗ.

Дома, пока мать была на работе, Коля успевал приготовить обед, наколоть дров, сбегать за хлебом.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эпӗ ирхи апат та ҫиеймен вӗт.

Я еще не позавтракал.

7 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ун чухне Павел Васильевич ӗҫе кайнӑччӗ, Ваҫҫук, шурӑ ҫӑкӑр ҫине ҫу сӗрсе, ирхи апат ҫисе ларатчӗ.

Павел Васильевич ушел на работу, Васек завтракал, густо намазывая маслом белый хлеб.

7 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ывӑлне курсан ҫеҫ сике-сике тӑнӑ, васкаса пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна тӗрлӗ япаласем иле-иле хунӑ, хӑй кӑмӑллӑн: — Халех! Халех! Ҫӑвӑн, ывӑлӑм! Малтан апат ҫиетӗн? Унтан вара уҫӑлса ҫӳреме кайӑпӑр! — тенӗ.

И только при виде сына вскакивал, суетился, перекладывал что-то с места на место, приговаривая: — Сейчас, сейчас! Умойся, сынок! Или, может, покушаешь сначала, а? И потом погулять пойдем, а?

3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Пӳлӗм варринче апат ҫимелли сӗтел ларать, сӗтел патӗнче — хыҫлӑ тенкелсем.

Посреди комнаты стоял обеденный стол с откидными стульями.

3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫав апат хыҫҫӑн пирӗн кашнийӗн пуҫне уйрӑм шухӑш пырса кӗрет.

Все же после этого обеда каждый из нас погрузился в размышления.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Анчах пирӗн юлашки апат туни ҫак ҫеҫ пулчӗ.

Но наш последний обед был закончен.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Профессор пит выҫӑхса ҫитнӗ ҫын пек васкаса ҫирӗ; эпӗ выҫнине мӗнне пӑхмасӑр, пит кӑмӑлласах ҫимерӗм, апат ҫине пӑхассӑм та килмен пек ҫикелерӗм.

Профессор поглощал еду с лихорадочной жадностью; я ел без всякого удовольствия, несмотря на голод, почти с отвращением.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Кашнине ҫур килограмм яхӑн апат тиврӗ.

На каждого приходилось приблизительно около фунта пищи.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ан тив, ку пирӗн юлашки апат пултӑр, анчах ҫапах та эпир вӑйран кайса ӳкес вырӑнне каллех вӑйлӑ та паттӑр ҫынсем пулса тӑрӑпӑр, — терӗ.

Пусть это будет наш последний обед, но по крайней мере мы станем снова сильными людьми, вместо того чтобы падать от истощения!

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Анчах эсӗ апат ҫине куҫупа ҫеҫ шӑтарас пек пӑхса тӑрсан, вӑл сана ытларах тӑрантарма пултарӗ-и мӗн?

Но насытишься ли ты, пожирая этот кусок глазами?

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней