Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чи малтан — куҫӗсем, унтан — сӑнӗ.

У нее глаза, а потом — лицо.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӗлӗк унӑн куҫӗсем мана яланах тӗлӗнтеретчӗҫ — пысӑкчӗ, ялтӑркаччӗ, ятарласах ҫынсене савӑнтарма тунӑ тейӗн.

Прежде меня всегда поражали ее глаза — большие, блестящие, словно специально созданные для человеческой радости.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пичӗ шурса кайнӑ унӑн, куҫ айӗсем кӑвакарнӑ, куҫӗсем пачах ҫутӑлмаҫҫӗ.

Лицо бледное, под глазами синяки, и сами глаза почти не светят.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑйсем начарланса кайнӑ: аяк пӗрчийӗсем инҫетренех палӑраҫҫӗ, чарисем пӗр-пӗрин ҫумне ҫыпҫӑнса ларнӑпа пӗрех, куҫӗсем, ҫынӑнни пекех, ывӑннипе пысӑкланса кайнӑ.

С торчащими ребрами, ввалившимися животами и по-человечески усталыми большими глазами.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унӑн куҫӗсем сасартӑк ҫуталса кайрӗҫ.

Вдруг его взгляд загорелся радостью.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чӑнах та, ученӑя кунта никталопи пулӑшать: унӑн кушакӑнни пек куҫӗсем тӗттӗмре те кӑнтӑрлахи пекех кураҫҫӗ.

Правда, в этом учёному помотала никталопия; его кошачьи глаза видели во тьме почти так же хорошо, как и днём.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Суя вӑйсене ӗненекен Ҫӗнӗ Зеландин ҫыннисем аслати авӑтнине Нуи-Атуа турӑ ҫилленсе кӑшкӑрни тесе, ҫиҫӗме — унӑн ҫилӗллӗ куҫӗсем чалтӑртатса пӑхни тесе шутлаҫҫӗ.

Суеверные новозеландцы считают гром голосом раздражённого божества Нуи-Атуа, а молнию — сердитым сверканием его глаз.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Улталама май килмӗ санӑн: Каи-Куму куҫӗсем этемӗн чӗри мӗн тунине витӗрех курса тӑраҫҫӗ.

Тебе не удастся это: глаза Каи-Куму умеют читать в сердцах людей.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн куҫӗсем вара ҫийӗнчех ҫуталса кайрӗҫ.

И глаза его сверкнули.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Каи-Куму куҫӗсем ҫиҫӗм пек ҫиҫсе илчӗҫ, вӑл вара ҫапла каларӗ:

В глазах Каи-Куму мелькнула молния, и он ответил:

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тарӑн куҫӗсем шӑтарас пек пӑхни, пӗркеленсе тӑракан ҫӳллӗ ҫамки тата салхуллӑ пичӗсен сехрене хӑпартса тӑраҫҫӗ.

Пронзительный взгляд его глубоко запавших глаз, морщинистый высокий лоб, мрачное выражение лица внушали страх.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак кунхине Гленарван бинокльне аларан ямарӗ, ӑҫта та пулсан тӗтре чатӑрӗ уҫӑлса кайсан, вӑл ниҫтан ӑнланса илмелле мар хистевлӗхпе бинокльне куҫӗсем патне тытать.

В этот день Гленарван не расставался с биноклем и, как только туман прорывался в каком-нибудь месте, тотчас же с непонятной настойчивостью подносил бинокль к глазам.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унта выртнӑ ҫӗрте унӑн куҫӗсем умӗнче мӗнпур хӑрушӑ сценӑсем пулса иртнӗ.

Лёжа там, он был очевидцем ужасных сцен.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Капитанӗ ҫирӗп кӑна арҫын, хӗрлӗ питлӗскер, аллисем кӗрӗс-мерӗс, сӑмси лаптак, куҫӗсем хӗсӗнсе, кайнӑ, нихӑҫан та ҫӑварӗнчен кайман чӗлӗме аялти тутине усӑнтарса тӑрать.

Капитан был здоровенным мужчиной с красным лицом, грубыми руками, плоским носом, узкими глазками и нижней губой, отвисшей от тяжести трубки, которую он не выпускал изо рта.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл Грант капитана малалла шыраса кайма сӗнӳ парасшӑнччӗ, анчах, хӗрачан хытнӑ куҫӗсем ҫине пӑхсан, чӗнмерӗ.

Он хотел было предложить продолжать поиски капитана Гранта, но умолк, остановленный её твёрдым взглядом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

1930 ҫулхи ноябрьте, куҫӗсем те курми пулса ҫитсен, Николай Островский «Хурҫӑ мӗнле хӗрне» ятлӑ роман ҫырма тытӑнать.

В ноябре 1930 года, когда и глаза уже не видели, Николай Островский начал писать роман «Как закалялась сталь».

Николай Островский // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 400-401 с.

Тепӗр чухне Павел шухӑша каять, ӑна асаилӳсем ҫавӑрса илеҫҫӗ, ҫакӑн пек самантсенче Галя унӑн куҫхаршисем чӗтренине, шухӑшран шухӑша куҫнӑ май куҫӗсем улшӑннине курать те, унӑн Павел суккӑр иккенне ӗненес те килми пулса каять: ара унӑн тап-таса куҫшӑрҫисенче пурӑнӑҫ вылять-ҫке.

В те минуты, когда Павел задумывался, подпадал под власть воспоминаний, Галя наблюдала, как вздрагивают его ресницы, как меняются его глаза, отражая смену мыслей, и как-то не верилось, что он не видит: ведь в чистых, без пятнышка, зрачках была жизнь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павелӑн куҫӗсем ӑшшӑн ҫутӑлса кайнине кура ӗшеннӗ Берсенев шӑппӑн кулса илет.

Видя, как загорелись глаза Павла, усталый Берсенев улыбнулся.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тайӑн куҫӗсем шывланчӗҫ.

А в глазах Таи стояли слезы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑна илемлӗ хӗр теме ҫук, анчах та унӑн хура куҫӗсем, монголсенни майлӑ ҫинҫе куҫхаршисем, сӑмсин илемлӗ линийӗ тата чӗрӗ те тӳрӗ тутисем ӑна кӑмӑла килекен тӑваҫҫӗ, кӑкӑрӗ ярӑмлӑ рабочи блуза айӗнчен туллин тапса тӑрать.

Она не была красавицей, но большие карие глаза, тонкие, монгольского рисунка брови, красивая линия носа и свежие упрямые губы делали ее привлекательной; молодой упругой груди тесно под полосатой рабочей блузкой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней