Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Столяр арӑмӗ хӑйӗн куммине чӗнсе илнӗ те ҫав каҫ ҫӗр ҫывӑрмасӑр пӗр эрнене хатӗрлесе хунӑ чее пӗтӗмпех ӗҫсе янӑ.

Столярова жена позвала куму и в эту ночь, не спамши, выпила с ней весь чай, который запасла себе на неделю.

XII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Анна кинемей хӑйӗн ҫепӗҫлӗ, йывӑҫ ҫу сӗрнӗ аллисемпе пӗчӗк вилӗне сӗтел ҫине майласа хунӑ.

Бабушка Анна своими практичными, пухлыми и пропитанными деревянным маслом руками укладывала маленького покойника на столик.

XI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Сӑхманӗпе кӗрӗкне хӑй умне чиперех хывса хунӑ.

Армяк и шуба были сняты и порядком сложены подле.

XI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Унтан унӑн куҫӗсем ача ҫинче чарӑнса тӑчӗҫ, анчах ҫав вӑхӑтра Кулине кӗтесе хӑма ҫине хунӑ пашалусене йӑтса кӗчӗ.

Потом глаза его остановились на ребенке; но тут Акулина с лепешками на доске вошла в угол.

X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вӗсенчен пӗри халӑх ҫине те килмен, унӑн арӑмӗ кӑна халӑх хыҫӗнче хурлӑхлӑн тӑрса епле те пулсан инкек хӑй еннелле ҫаврӑнмӗ-ши, тесе хӑраса кӗтсе тӑнӑ; паллӑ туса хунӑ икӗ ҫынӗнчен тепри, Хӗрлӗ Раман, чухӑн мар пулин те вӑл хӑй ҫине ҫӗтӗк сӑхман ҫакса янӑ, крыльца умне таянса пуҫне усса тӑнӑ.

И один из них даже и не пришел на сходку, только баба его грустно стояла позади всех, смутно ожидая, что как-нибудь колесо перевернется на ее счастье; другой же из двух назначенных, рыжий Роман, в оборванном армяке, хотя и по бедный, стоял прислонившись у крыльца и, наклонив голову.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Виҫ шӑпаллисем, Дутловсӑр пуҫне, тата тӑваттӑ пулнӑ, анчах вӗсенчен пӗри, староста пулнӑ пирки, ӑна улпут майри хӑтарнӑ; тепӗр кил-йышӗнчен иртнинче рекрут тӑратнӑ пулнӑ; ытти икӗ кил-йышран икӗ ҫынна кайма тӗллесе хунӑ пулнӑ.

Тройниковых было еще четверо, кроме Дутлова, но один был староста, и его госпожа уволила; из другой семьи поставлен был рекрут в прошлый набор; из остальных двух были назначены двое.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Поликей ывӑҫ тупанӗ ҫине темӗнле эмел хунӑ.

Поликей высыпал в горсточку какую-то специю.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Кулине час-часах хӑйӗн упӑшкине ятлаҫнӑ, хушӑран хӗнекелесе те илнӗ пулин те ӑна чи ӑста кӑнавалпа тӗнчипе те чи паллӑ ҫын вырӑнне хунӑ.

Акулина же, несмотря на то, что часто ругала и даже бивала своего мужа, считала его, несомненно, первым коновалом и первым человеком в свете.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ыттисем тата, нумайӑшӗ ӑна усал ҫын вырӑнне хунӑ, анчах хӑйӗн ӗҫне калама ҫук ӑста пӗлет, тесе шутланӑ.

Другие, и большинство, считали его нехорошим человеком, но великим мастером своего дела.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ҫак сӗтел ҫинче апат та хатӗрленӗ, кӗпине те ҫунӑ, килти пур апӑр-тапӑра та хунӑ, Поликей та ҫав сӗтел ҫинчех ӗҫленӗ (вӑл кӑнавал пулнӑ), катки-ҫарми, кӗпе-йӗмӗ, чӑххисем, пӑрушӗ тата хӑйсем ҫиччӗнскерсем, кӗтес лӑках тулнӑ, кӑмака пулман пулсан, тата крыльцана тухма май пулман пулсан, ҫавӑрӑнмалӑх та вырӑн пулас ҫук.

На котором стряпалось, мылось, клалось все домашнее и работал сам Поликей (он был коновал), кадушки, платья, куры, теленок и сами семеро наполняли весь угол и не могли бы пошевелиться.

II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вӑл кӑшӑл ҫине карса хунӑ пурҫӑн ҫинче тӗксӗм сенкер гортензи чечекӗсене тӗрлесе ларать.

Они застыли на круглых пяльцах у голубовато-блеклого шелкового цветка гортензии.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пӳлӗме васкавлӑн тирпейлесе хунӑ.

Комната была скромно, наспех оборудована.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ординарецӗ те Градов патӗнчех тӑрать, вӑл хӗрлӗ йӑлтӑркка приборсем тултарнӑ несессорне уҫса хунӑ.

Возле Градова стоял ординарец с открытым несессером, где светлели различные приборы.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Урамалла тухакан сирень чечекӗсем хупласа хунӑ уҫӑ чӳрече витӗр муэдзин сасси илтӗнчӗ.

Из раскрытого окна, заслоненного от улицы кустами сирени, слышался голос муэдзина.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Гаврилов, Мариула патне яма тесе, тачанкӑпа пар лаша хатӗрлесе хунӑ.

— Приготовил Гаврилов пару коней, тачанку, чтобы отправить Мариулу.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсем унта урса кайса вӗҫтереҫҫӗ; ҫынсем валли вырӑн сантиметрпа паллӑ тунӑ, япаласене грампа виҫсе хунӑ.

Такая скорлупа с адской начинкой несется, как бешеная; места для людей расписаны на сантиметры, вес — на граммы.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Машинӑсен кашни чӳречи ҫине чайка кӗлеткине сӑрласа хунӑ.

На каждом ветровом стекле нарисована эмблема — чайка.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Урайӗнче, тӑрӑх сак ҫумӗнче, икӗ ҫулхи ачана хӗҫпе урайне пӑталаса хунӑ.

На полу, возле тахты, лежал убитый двухлетний ребенок.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Лелюковӑн хӑрах алли ҫине шин хунӑ, теприне — бинтпа ҫыхса мӑйран ҫакса янӑ.

Одна рука Лелюкова зашинована, вторая висит на марлевой подвеске.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пӗлетӗн-ҫке эсӗ: унта танксемпе вӑрттӑн сыхласа тӑраҫҫӗ, пире илӗртсе кӗртмелли вырӑнсем туса хунӑ.

Ты же знаешь: там танковые засады, ловушки.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней