Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ку мӗне пӗлтернине лайӑх пӗлет вӑл, — арӑмӗ виҫӗ ҫулхи хӗрачине ҫатлаттарса илчӗ.Знал по опыту, что это жена хлопнула трехлетнюю дочку по затылку.
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
Арӑмӗ алӑка чышкипе тӳнлеттерсе тӑтӑр?
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
Сӑмахран, упӑшки хӑйӗн кабинетӗнче ларать, арӑмӗ ун патне литература ҫинчен калаҫма пырать, — вӑл пурӗпӗр шаккамасӑр кӗмест.
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
— Арӑмӗ упӑшкипе мӗн ҫинчен те пулин калаҫмалла пулсан, вӑл малтан алӑка шаккать, вара кӗме ирӗк панӑ хыҫҫӑн ҫеҫ кӗрет; тӗлӗнмелле лайӑх йӗрке ку!»
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
Е, тепӗр майлӑ, арӑмӗ — поэтесса, упӑшки поэтсемпе хӗрарӑмсене килӗштерет.Или, наоборот, она — поэтесса, а он — почитатель поэзии и женского пола.
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
Упӑшки — писатель, арӑмӗ те писательница, ҫук, литературӑна юратакан хӗрарӑм ҫеҫ пулсан аванрах.Муж — писатель, жена тоже писательница или почитательница литературы.
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
Арӑмӗ пӳлӗмрен тухрӗ, лешӗ каллех сӗтел ҫине ӳпӗнчӗ.
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
— Эсӗ мӗн? — ыйтрӗ вӑл хаяррӑн, хӑйне арӑмӗ творчествӑлла ӗҫпе ӗҫлеме чӑрмантарнӑшӑн кӑмӑлсӑр пулса.— Ты что? — спросил он сердито, раздраженный тем, что жена помешала творчеству.
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
Юнашарах хӑйӗн арӑмӗ тӗксӗм те хуйхӑллӑ куҫӗсемпе ун ҫине кичеммӗн пӑхса тӑрать.За спиной стояла его собственная жена, уставившись на него темными, печальными глазами.
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
Ку япалана эпӗ хам та вуласа курман, анчах ӑна университет профессорӗсем мухтаҫҫӗ пулсан, вӑл вӗсене те килӗшӗ тесе шутлатӑп, Упӑшки те вулать, арӑмӗ те вулать…
Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.
Чжун Ми арӑмӗ те картишне тухнӑ та кӑвакал чӗпписем йытпуллисене мӗнле ҫисе яни ҫинчен каласа панӑ.Жена Чжун Ми вышла во двор и рассказала ему, как утята съели головастиков.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Кӑшт тӑхтасан Чжун Ми арӑмӗ, кӑвакал чӗпписене тӑрантарма тесе, сивӗннӗ рис илсе тухнӑ та шыв шӑмпӑлтатнине илтнӗ.Немного погодя жена Чжун Ми понесла утятам холодного риса и издали услышала всплески воды.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Чжун Ми арӑмӗ: мана кӑвакал чӗпписем кирлӗ мар, тенӗ.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
— Шӑпах уяв умӗн кам кивҫен укҫа пама килӗштӗр-ха? — терӗ арӑмӗ, упӑшки хуйхине туймасӑр.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
— Тен, хамӑрӑн кайса илмелле? — хӑраса ыйтнӑ арӑмӗ.— Может, надо было лично пойти попросить? — боязливо спросила жена.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Арӑмӗ ӑна урӑх пӗр сӑмах та каламарӗ.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Арӑмӗ ответлени хӑйӗн «уйрӑмлӑхӗ пысӑках мар» тенӗ шухӑшпа пӗрешкел пулнӑшӑн тата вӑл каланӑ сӑмахсем унӑн сӑмахӗсем евӗрлӗ пулнӑшӑн, Фан Сюань-чо арӑмне ҫилленнӗ пекех туса, тутине мӑкӑртрӗ.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
— Ку тӗрӗс, укҫасӑр рис илейместӗн, риссӑр вара апат пӗҫерейместӗн, — терӗ арӑмӗ упӑшки ҫине пӑхмасӑр.— Верно, как купить рис без денег, как приготовить еду без риса, — сказала жена, не глядя на мужа.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Фан Сюань-чопа арӑмӗ хальхи саманари пек пӗлӳ илмен.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Кӳршӗ арӑмӗ Алевтина Марковна хӑйне килӗшӳсӗр тыткалама пуҫланӑ: хӑш чух виҫ-тӑват кун ҫухалса пурӑннӑ, унтан темӗнле чемодансемпе ҫыхӑсем йӑтса каялла таврӑннӑ.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.