Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хаҫат мӗнле пулмаллине Шушӑра чухнех шухӑшласа хунӑ вӑл — пуҫламӑш йӗркерен пуҫласа юлашки сӑмах таранах.

В Шушенском он обдумал газету от первой до последней строки.

Хӗмрен — ҫулӑм // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Сехет хупӑлчинчен кӗнеке евӗрлӗ брошка тунӑ, ун ҫине питӗ тӑрӑшса: «Марксӑн «Капиталӗ», пӗрремӗш том — пӗрле тар юхтарнине аса илме», — тесе ҫырса хунӑ.

Из крышки часов сделал брошку в виде книжечки, старательно вырезал надпись: «Капитал» Маркса, том I — на память о наших занятиях".

Ирӗке! // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Бабушкин сӗтел ҫинче кӗнекери пек саспаллисемпе ҫырса хунӑ тӑватӑ листовка выртнине асӑрхать, вара пӗтӗмпех аса илет.

Но увидел на столе переписанные печатными буквами четыре листовки и всё вспомнил.

Тӑватӑ листовка // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Мӗн туса хунӑ вӗсем Сашӑна!

Что они сделали с Сашей!

Мартӑн пӗрремӗшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ун ҫине темӗнле хут ҫыпӑҫтарса хунӑ.

Какая-то бумажка была приклеена на столбе.

Мартӑн пӗрремӗшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Чӑматан та хатӗрлесе хунӑ ӗнтӗ.

Чемодан уложен.

Ашшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Урайне сарса хунӑ тӗрлӗ тӗслӗ палассем те савӑнтараҫҫӗ халь ӑна, рояль те!

Радовалась пёстрым половичкам на полу, милому роялю.

Ашшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ача чухнехи пекех, сумкине те ыран валли тирпейлӗн йӗркелесе хунӑ.

Как в детстве, аккуратно приготовлен на завтра ранец.

Лӑпкӑ мар // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Унтан кӑшт шухӑшлас тӑнӑ та хушса хунӑ:

И, подумав, добавил:

Лӑпкӑ мар // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Паянлӑха ӗҫ пӗтертӗм, — пӗлтерет ӑна ашшӗ, хучӗсене тирпейлӗн папка ӑшне хунӑ май.

— На сегодня окончил работу, — сказал отец, аккуратно складывая в папку свои бумаги.

Гимназист // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Кивӗ кимме шалчаран кӑкарса хунӑ.

Старая лодка привязана к колышку.

Кокушкино // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хӑй йӑлт карӑнса туртӑннӑ, вӑй илсе ҫитнӗ шуҫӑм ҫутинче ун каҫӑртса хунӑ пуҫӗпе сарса пӑрахнӑ хӳри мана янках курӑнаҫҫӗ.

Он весь напрягся, натянулся, и мне хорошо видны были на фоне заревого неба его вскинутая голова и распущенный веером хвост.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ан шиклен: эпӗ украинецсене те, французсене те пӗр танах хисеплетӗп, ытти хуть те мӗнле нацие те хисепе хунӑ пекех.

Не волнуйся: я одинаково хорошо отношусь к украинцам и к французам, как, впрочем, и к любой другой нации.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кӑвайт ҫулӑмӗ, меллӗн купаласа хунӑ туратсене пӗрин хыҫҫӑн тепӗрне хыпа-хыпа илсе, шуххӑн ташлать, шатӑртатать те шартлатать, ҫатӑртатса кӑна тӑрать уҫланкӑ.

Пламя костра лихо плясало по сучьям, перепрыгивая с ветки на ветку, полянка огласилась шипеньем, треском, стрельбой.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кам нумайрах, кам сахалтарах, анчах кашниех ыттисен кӑмӑлне шута хунӑ.

Кому меньше, кому больше, а приходилось в чем-то поступаться.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Йӗкӗтсем хул туйи ҫине таяннӑ, ирӗклӗ аллисене вара иккӗшӗ те хӗр хулпуҫҫийӗ ҫине хунӑ.

Парни опирались на костыли, а свободную руку и тот и другой положили на ее плечи.

3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вӑл пӗр самант шухӑша кайса тӑчӗ, унтан аллине кӗсйене чиксе ячӗ те хуҫлатса хунӑ тутӑр, шинель айӗнче пиҫиххи вырӑнне ҫыхнӑ алшӑлли кӑларчӗ, мӑйӗнчи хӗрлӗ тутӑрне салтрӗ те пурне те пӗр ҫӗре пӗтӗркелесе карчӑкӑн чӗрҫи ҫине хучӗ.

Он задумался на мгновение и полез в карман, достал новый сложенный платок, полотенце, которым он был подпоясан под шинелью, торопливо снял с шеи красный платок, скомкал все и сунул в колени старухе.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Дутлов укҫи чӑннипех хайне пулнине ӑнланчӗ те шутлама тесе сарса хунӑ укҫасене конверт ӑшне каялла чикме пуҫларӗ; анчах унӑн аллисем чӗтренӗ, ку ӗҫ чӑнах та кулӑ мар иккенне пӗлме ялан хӗрсем ҫине пӑхкаланӑ.

Дутлов наконец понял, что это была не шутка, и стал собирать и укладывать в конверт деньги, которые он разложил было считать; но руки его дрожали, и он все взглядывал на девушек, чтоб убедиться, что это не смех.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вӑл кимӗ пек пысӑк ҫӑпата сырнӑ Дутлов пулнӑ, Хӗрсем хӑраса ӳкнине пӑхса тӑмасӑрах вӑл турӑшсене куҫпа шыраса пӑхрӗ те, сулахай кӗтесре ҫакӑнса тӑракан пӗчӗк турӑша тупаймасӑр чей чашкисем хунӑ шкап ҫинелле пӑхса сӑхсӑхса илчӗ, ҫӗлӗкне кантӑк янаххи ҫине хучӗ те аллине хыҫнӑ, чухнехи пек хӗве чиксе ярса пилӗк тӗлтен хӑмӑр пичет пуснӑ ҫырӑва туртса кӑларчӗ.

Это был Дутлов в своих лодках; не обращая внимания на страх девушек, он поискал глазами иконы и, не найдя маленького образка, висевшего в левом углу, перекрестился на шкафчик с чашками, положил шапку на окно и, засунув глубоко руку за полушубок, точно он хотел почесаться под мышкой, достал письмо с пятью бурыми печатями, изображавшими якори.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Чӑннипех те ӗнтӗ, ҫӳҫ-пуҫне салатса пӑрахса хӑйӗн кӗтессинче кравать ҫине лӑпчӑнса ларнӑ столяр арӑмӗ куҫӗсене хӑранипе чарса пӑрахса михӗсем ӳкни ҫинчен каласа пани хӗресне хывса кашта ҫине хунӑ Ильичран темиҫе хут та хӑрушӑрах.

Право, Столярова жена, прижавшись в углу своей кровати, с растрепанными волосами и испуганными глазами, рассказывающая, что она слышит, как падают мешки, гораздо ужаснее и страшнее Ильича, хотя крест его снят и лежит на балке.

XII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней