Поиск

Шырав ĕçĕ:

Куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ӑна хирӗҫ тӗнчери чи илемлӗ куҫсем — амӑшӗн куҫӗсем, хӗрри таранах куҫҫульпе тулнӑскерсем пӑхрӗҫ.
А с этого бледного лица смотрели на нее самые прекрасные в мире глаза — глаза ее матери, до краев наполненные влагой; она блестела на зрачках, и под ресницами, и в углах ее темных век.

XIX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Амӑшӗ те уҫӑмлӑ палӑрмасть, мӗлке пек, тата темӗншӗн пӑлханнӑ пек те туйӑнать — куҫӗсем вылянмаҫҫӗ, пӗр тӗле тинкернӗ.
Оно тоже было смутным, точно тень покрывала его, и выражало оно такое же смутное волнение и недовольство, а взгляд стоял неподвижно на одном месте.

Таня нумайччен ҫутӑ ҫутмасӑр выртрӗ, тӗттӗмелле тинкернӗ куҫӗсем ывӑнса ҫитрӗҫ те, куҫ хупанкисем вӗсене хупса сӳнтерчӗҫ.
Таня лежала долго, не зажигая огня, пока устремленный в сумрак взгляд ее не устал и веки не погасили его.

Таня куҫӗсем вара, вӗсем ҫине тинкерсе, урӑх нимӗн те шырамасӑр лӑпкӑн пӑхаҫҫӗ.
И взгляд Тани, опираясь теперь на них, спокойно стоял на одном месте, не ища ничего другого.

XVI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Мӗн тери меллӗ те тӗрӗс пулчӗҫ унӑн хусканӑвӗсем ҫакна тунӑ чух, мӗн тери витӗр пулчӗҫ унӑн куҫӗсем ҫул ҫинче шӑхӑрса хускалма та тытӑнакан юр ҫине пӑхнӑ чух, анчах мӗн тери хӑюсӑр пулчӗҫ ҫав куҫсемех каялла — Коля ҫинелле — ҫаврӑнса пӑхнӑ чух.
Но как неуловимы при этом были ее движения и как верны, как зорок был взгляд, который бросала она на снег, уже начинавший шипеть и шевелиться по дороге, и как робок становился он, когда она обращала его назад — на Колю!

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Куҫӗсем те унӑн ҫиҫсе тӑчӗҫ, хӑйӗн кашни утӑмӗ, аллин кашни хусканӑвӗ ытти чухнехи пек мар туйӑнчӗ.
И глаза ее сияли, новым впечатлением казался ей каждый шаг, каждое движение руки.

Коля куҫ харшисене пӗрӗнтерчӗ, куҫӗсем унӑн пушшех тӗксӗмленчӗҫ, витӗр курӑнми пулчӗҫ.
Коля сдвинул брови, глаза его стали темней, непроницаемей.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӗсен мӗлкисем Таньӑн хускалман куҫӗсем умӗнченех шуса иртеҫҫӗ, кашниех уншӑн Коля пек туйӑнать.
Тени их проплывали мимо неподвижного взора Тани, и в каждой она узнавала Колю.

Анчах унӑн шухӑшӗсем пӑтранчӑк, куҫӗсем тӗл пӑхмаҫҫӗ.
Но мысли и взгляд ее блуждали.

— Сирӗн патӑрта ташлама юрать-и? — ыйтрӗҫ хӗрачасем, сивӗрен тин ҫеҫ кӗнипе хӑйсен пичӗсем хӗп-хӗрлӗ, куҫӗсем нимӗн те курмаҫҫӗ.
— А танцевать у тебя можно? — спросили девочки, хотя с мороза глаза их еще ничего не видели и лица были красны.

Хӗрӗ ҫине пӑхакан куҫӗсем те паян унӑн шухӑшлӑрах та шеллерех, вӑл Таньӑна мар, тахҫан хӑйӗн ал тупанӗсем ҫинче сиктернӗ пӗчӗк чун ҫине пӑхать тейӗн.
И взгляд ее, обращенный на дочь, был задумчив и жалостлив, точно разглядывала она не Таню, а крошечное существо, когда-то качавшееся на ее коленях.

Пӗр самант Таня хускалмасӑр тӑчӗ, куҫӗсем ун, тин ҫеҫ куҫкӗски ҫине кӑсӑкланса пӑхнӑскерсем, вӑл куляннине кӑтартаҫҫӗ.
Секунду Таня была неподвижна, и глаза ее, только что глядевшие в зеркало с таким любопытством, теперь выражали страдание.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унӑн куҫӗсем ҫинчен писатель те темскер каларӗ вӗт.
Даже писатель что-то сказал о них.

Вӗсем Таньӑна куҫӗсем хитришӗн суйларӗҫ.
Они выбрали ее потому, что у нее красивые глаза.

Вӑл малалла кӑшт ӳпӗнсе тӑрать, унӑн ури айӗнче тикӗс урай мар, чӑнкӑ ту ҫине улӑхмалли сукмак тейӗн: пичӗ хӗрелсе кайнӑ, тӳп-тӳрӗ пӑхакан куҫӗсем кӑшт хӗсӗннӗ.
Он стоял, немного подавшись вперед, будто под ним был не гладкий пол, а крутая тропинка, ведущая на высокую гору; лицо его было красно, а упрямый взгляд прищурен.

X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл, кӳренсе, Таня патнелле утрӗ, куҫӗсем сиввӗн ялкӑшаҫҫӗ.
Она шла к Тане, огорченная, и взгляд ее сурово блестел, устремленный неподвижно вперед.

Унӑн тӑнӗ малтанхи пекех ҫирӗп-ха, анчах куҫӗсем сапаланчӑк, ҫавӑнпа иртнинче вӑл историпе «лайӑх» паллӑ ҫеҫ илнӗччӗ.
Еще чудесная память ее не ослабела, но взгляд рассеян, и в прошлый раз по истории она получила только «хорошо».

Турӗ ҫамки айӗнчен савӑнӑҫлӑ таса куҫӗсем пӑхаҫҫӗ.
Из-под крутого лба глядели веселые и ясные глаза.

Ҫапла калаҫрӗҫ вӗсем, хӑйсен шӳтӗнчен хӑйсем те кулмарӗҫ, куҫӗсем пӗр-пӗрне тиркесе пӑхрӗҫ.
Так говорили они, не улыбаясь своим собственным шуткам, с глазами, полными презрения друг к другу.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Шупка ӗнтрӗкре ачан куҫӗсем тӗлӗнмелле курӑнаҫҫӗ, — ухмаха ернӗ ҫынӑнни пек ялкӑшаҫҫӗ вӗсем.
Глаза его в бледном сумраке были странного цвета, блестели точно у безумного.

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика