Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аякри сăмах пирĕн базăра пур.
аякри (тĕпĕ: аякри) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аякри ҫыран кӑвак тӗтрепе ачашшӑн пиеленнӗ, унта, сӑрт ҫамкисем ҫинче, чиркӳ хӗресӗсем пысӑк ҫӑлтӑрсем пек ялтӑранӑ.

Далекий горный берег был ласково окутан синеватой дымкой мглы, там блестели, как большие звезды, кресты церквей.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Аякри сӑрт ҫамки ҫӗр хӗрринче мӑкӑрланакан тӗссӗр тӗтӗмрен пулнӑ пӗлӗте аса илтерет.

Дальний южный хребет казался облаком серого дыма, клубящимся над краем земли.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Халӗ «кӳршӗ-аршӑ аякри тӑванран та лайӑх» тесе пыратӑн.

А теперь говоришь: «ближайшие соседи лучше дальних родственников».

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

«Кӳршӗ-аршӑ аякри тӑванран та лайӑх» тесе ахальтен каламан ӗнтӗ.

Недаром говорится: «ближайшие соседи лучше далеко живущих родственников».

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сунь лавҫӑ та, аякри кӗтессе пытанса ларнӑ та, нимӗн те шарламасть.

Возчик Сунь, запрятавшись в дальний угол, тоже помалкивал.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чӑвашпотребсоюз ялсенчи социаллӑ ыйтусене татса парас ӗҫе хастар хутшӑнать, вӑл шутра аякри, халӑх сахал пурӑнакан вырӑнсене пулӑшать.

Чувашпотребсоюз активно участвует в решении социальных вопросов на селе, обслуживая население, в том числе в отдаленных, малонаселенных пунктах.

Чӑвашпотребсоюз // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/wiki/%D0%A7%D3%91%D0 ... 1%8E%D0%B7

Тинӗсре унта-кунта парӑссем иртни, аякри ҫула тухнӑ пӑрахут тӗтӗм мӑкӑрлантарни курӑнать.

Кое-где проходили паруса, дымил пароход на дальнем рейде.

«Сире мӗнле килӗшет?» // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Икӗ паттӑр командир ҫапла майпа тӑшман тӗнкине илнӗ вӑхӑтра пирӗн соединени пӗтӗм обозӗ-мӗнӗпех аякри ҫулпала Манява еннелле иртсе кайрӗ.

 Пока два храбрых командира окружали врага, главные силы партизанского соединения со всем своим обозом спокойно прошли стороной на село Маняву.

Тусем хушшинчи сукмаксемпе // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Наградӑсем илнӗ чух кашнин пуҫӗнчех пӗртен-пӗр шухӑш хӗлхемленсе тӑнӑ: ку награда — тӑван аттемӗр Сталин юлташӑн, пире ҫак вӑрӑм ҫула пиллӗх парса кӑларса янӑ юратнӑ ҫулпуҫӑн аслӑ парни; тем тери аякри тӑшман тылӗнче ҫӳресен те вӑл пире яланах курса тӑрать, пирӗн кашни утӑма сӑнаса пырать; вӑл пирӗншӗн тӑрӑшнине, пире ӑслӑн ертсе пынине эпир кашни утӑмрах чӗререн туйса тӑратпӑр.

Когда вручались награды, каждый из нас думал: это его забота, его внимание, нашего отца, пославшего нас в дальний и славный путь; в каком бы глубоком тылу противника мы ни очутились, всюду Сталин увидит нас, будет следить за каждым нашим шагом, всюду мы будем чувствовать его отеческую заботу, его руководство.

Карпат ҫине похода! // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ун ҫийӗн шӗвӗ тӗтӗм пек ҫӑмӑл кӑна тӗтре пӑсланать, анчах вӑл шыв ҫинчен ҫӗкленнӗ ӗнтӗ, кукленсе ларса пӑхсан, тӗтрепе шыв хушшинчен те утравӑн, те аякри ҫыранӑн ылттӑн тӗслӗ хӑйӑрӗпе симӗс курӑкӗсем курӑнаҫҫӗ.

Над ней мглистая легкая дымка тумана, но он уже поднялся от воды, и, если присесть на корточки, в просвет между водой и туманом видны золотистая отмель и зелень то ли острова, то ли далекого берега.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑрнарсене хӑйсене те, аякри ҫын вӗсен хула шайне хӑпарса пыракан посёлока мӗнле курни кӑсӑклӑ пулӗ.

Помоги переводом

Вӑрнара кайса килни: курни-илтни // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5669-%D0%92% ... D0%B8.html

Шыв шӑнкӑртатать, аякри курӑнми ҫавра тӳпемсенчен нӳрӗк тумламӗсем пӗр евӗрлӗн ӳкеҫҫӗ.

Журчала вода, однообразно падали капли с неразличимых в глубине сводов.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫав кӑтартӑвсемпе киленме аякри ҫӗр-шывсенчен те йышлӑн килеҫҫӗ.

Из отдалённых стран приходили смотреть на эти зрелища.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн тӗттӗм сенкер, тӗкӗрле сийӗ уҫӑлчӗ, унта аякри, сакӑлталлӑ ту тӑррисем пуҫ хӗрлӗн ӳкерӗннӗ.

Открылась его тёмно-синяя, зеркальная поверхность с опрокинутой вершиной далёкой, скалистой горы.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн аякри ҫыранӗ нӳрлӗ сӗм тӗттӗмлӗхре путать.

Дальний берег его тонул во влажной мгле.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл Лося ҫурма тӗттӗм, ансӑр пӳлӗме ертсе кӗчӗ; аякри стена ҫинче — пысӑк, тӑваткал, витӗр курӑнман тӗкӗр, ун умӗнче — темиҫе пуканпа кресло.

Он ввёл Лося в узкую, полутёмную комнату, в дальней стене было вделано большое, квадратное, матовое зеркало, перед ним стояло несколько табуретов и кресел.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Паян, кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн, сӑрт ҫине кайса выртатпӑр тет, унтан аякри уҫӑмлӑн курӑнать.

Сегодня, после обеда, говорит, — пойдёмте лежать на пригорок, оттуда — далёко видно.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗр сӗм тӗттӗм, ҫурҫӗр те иртнӗ, никам та килсе пулӑшас ҫук: портӑн ҫак аякри кӗтессине, рабочисемсӗр пуҫне, кӑнтӑрла та никам килекен ҫук.

Была глубокая, темная ночь, и помощи ждать было неоткуда: в этот дальний конец порта даже днем, кроме рабочих, никто не заходил.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ҫынсемпе тулнӑ паркетлӑ ҫутӑ зала кӗрсен, эпӗ гимнази мундирӗсем тата фраксем тӑхӑннӑ темиҫе ҫӗр ҫамрӑка куртӑм, вӗсенчен хӑшпӗрисем кӑна ман ҫине сивлеккӗн пӑхса илчӗҫ, мӑнаҫлӑ профессорсем аякри кӗтесре сӗтелсем ҫывӑхӗнче лӑпкӑн утса ҫӳреҫҫӗ е пысӑк креслӑсем ҫинче лараҫҫӗ; ҫаксене курнӑ хыҫҫӑн манӑн пурне те хам ҫине пӑхтарас ӗмӗтӗм тӑруках татӑлчӗ; ман сӑн-пит килте те, кунта салтӑннӑ ҫӗрте те ҫи-пуҫӑм ырӑ та чаплӑ курӑннӑшӑн ӳкӗннӗ пек пулнине палӑртатчӗ, халь вара хытах именсе кайрӑм тата салхулантӑм.

Однако, едва только я вступил в светлую паркетную залу, наполненную народом, и увидел сотни молодых людей в гимназических мундирах и во фраках, из которых некоторые равнодушно взглянули на меня, и в дальнем конце важных профессоров, свободно ходивших около столов и сидевших в больших креслах, как я в ту же минуту разочаровался в надежде обратить на себя общее внимание, и выражение моего лица, означавшее дома и еще в сенях как бы сожаление в том, что я против моей воли имею вид такой благородный и значительный, заменилось выражением сильнейшей робости и некоторого уныния.

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шӑллӗ, улпутран тахҫанах ирӗклӗх хучӗ илнӗскер, таҫти аякри кӗпӗрнере пурӑннӑ, чи аскӑн пурнӑҫ ҫулӗ ҫине тӑнӑ; ҫавӑнпа хӑй чӗрӗ чухне Наталья Савишна унпа пачах та ҫыхӑну тытман.

Брат ее, еще давно отпущенный на волю, проживал в какой-то дальней губернии и вел жизнь самую распутную; поэтому при жизни своей она не имела с ним никаких сношении.

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней