Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Шӑпа сăмах пирĕн базăра пур.
Шӑпа (тĕпĕ: шӑпа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шӑпа ярӑпӑр-и?

Потянем жребий?

«Хир чӑххилле пурӑнни» // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Халӗ эпир шӑпа янӑ ҫӗре те лекеймӗпӗр.

Сейчас мы и «к шапочному разбору» не попадем.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

— Мӗнле чаплӑ парне пачӗ пире юнтармӑш шӑпа!

— Какую великолепную технику подарила нам капризная судьба!

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Шӑпа пиртен кулма шутланӑ пекех пулса тухрӗ.

Вроде как судьба решила посмеяться над нами.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Грубский ҫапла калать: Беридзе, имӗш, нефтепроводшӑн начар шӑпа хатӗрлет, ӑна вӑл техникӑпа пуянлатасси тӗлӗшӗнчен катӑк тӑвать тет.

Грубский утверждал: Беридзе, мол, готовит страшную перспективу для будущего нефтепровода, он решил обкарнать его техническое оснащение!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Паллах ӗнтӗ, никам та килӗшмесӗр тӑрас ҫук, анчах каятӑпах теме те кирлӗ мар; ытах ку ыйтӑва татса парас ӗҫе Аполлон Сергеич пире хушать пулсан, пӗр кун тунӑ пек, шӑпа ярар эппин.

— Разумеется, никто не откажется, но и напрашиваться не след; а коли Апполон Сергеич предоставляет это нам, то кинуть жребий, как и тот раз делали.

20 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

«Ку манӑн шӑпа.

«Это моя судьба.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шӑпа мана тухрӗ.

Жеребий пал на меня.

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Камӑн салтака каймалла тесе, эпир пиччепе шӑпа ятӑмӑр.

Стали бросать жеребий.

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Португал чӗрӗ пулнин нимле палли те курӑнмарӗ: шӑпа усал айӑплӑ ҫынна хӑй тискер ӗҫ тунӑ ҫӗрте тавӑрчӗ тесе калама та пулать пуль.

Португалец не подавал больше признаков жизни: можно сказать, что судьба покарала преступника в том месте, где он совершил свое злодеяние.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чура сутуҫи «шӑпа сунарҫи» ҫак ансӑр шӑтӑкран тухса тарнӑ пирки пӗрре те иккӗленмерӗ.

Работорговец не сомневался, что «охотник за мухами» бежал именно через этот узкий проход.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑпа вылянчӑклӑн унран тарса пычӗ, унтан, йывӑҫсен симӗс ҫулҫисем патне ҫитсен, сывлӑша ҫӗкленчӗ те ученӑй хӑлхине перӗнсе йӗкӗлтенӗн сӗрлесе илнӗ хыҫҫӑн тӗппипех куҫран ҫухалчӗ.

Насекомое играючи ускользало от него и наконец, добравшись до свежей зелени деревьев, взвилось в воздух, задело ухо ученого и исчезло окончательно, подразнив на прощание его слух самым ироническим жужжанием.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Африкӑри паллӑ мар йышри е паллӑ мар тӗсри, е, тен, паллӑ мар уйрӑмри ултӑ ураллӑ шӑпа ун лӗпки ҫинче ларать, вӑл вара ӑна куҫӗсем патне пӗр дюйм чухлӗ ансан ҫеҫ пӑхса пӗлме пултарать.

Африканское шестиногое неизвестного науке семейства, или неизвестного вида, или хотя бы неизвестного подвида сидело у него на темени, и он мог распознать его только в том случае, если оно соблаговолит приблизиться к его глазам на расстояние одного дюйма.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӑк выльӑхӗсем цеце шӑпа ҫыртнипе виле-виле выртнӑ.

Вьючных животных кусали мухи цеце, и они гибли.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эсир, — терӗ малалла Негоро, — сирӗн ывӑлӑр тата ҫак шӑпа хӑвалакан ухмах чылай хаклӑ тӑратӑр.

— Вы, — продолжал Негоро, — ваш сын и этот дурень, который гоняется за мухами, представляете собой известную коммерческую ценность.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗнле шӑпа кӗтет-ши мана?

Какая же участь мне уготована?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑпа вӗсене чатӑртан та, туземец ҫуртӗнчен те шанчӑклӑрах хӳтлӗхе илсе ҫитерчӗ.

Счастливый случай привел путников в убежище более надежное, чем палатка, чем даже хижина туземца.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑпа, халӗ ӗнтӗ Мария Александровнӑна та большевиксен партипе ҫыхӑнтарнӑскер, унӑн ачисене — Аннӑна, Марийӑна, Дмитрие тата унӑн ҫамрӑк арӑмне Антонинӑна — ҫак хулана илсе ҫитерчӗ.

Судьба, которая теперь и для Марии Александровны стала означать большевистскую партию, забросила в этот город ее детей — Анну, Марию, Дмитрия и его молодую жену Антонину.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тата мӗнле унтан та усалрах шӑпа хӗтӗртрӗ-ши яланах асӑрхануллӑ та ӑслӑ Халл капитана карап ҫинчи пичкесене тултарасшӑнах хӑрушшӑн, теветкеллӗн хӑтланма?

Какой еще более злой рок побудил несчастного капитана Халла, обычно такого осторожного и благоразумного, пойти на страшный риск ради того, чтобы пополнить груз?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗнле усал шӑпа кӑларса ячӗ-ши ҫав кита «Пилигрима» хирӗҫ?

Какой злой рок послал этого кита навстречу «Пилигриму»?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней