Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хуллен сăмах пирĕн базăра пур.
хуллен (тĕпĕ: хуллен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем халь инҫетре-ха, мотор сассисем хуллен ҫеҫ илтӗнеҫҫӗ, — таҫта аслати лӑпкӑн кӗрленӗ пек ҫеҫ туйӑнать.

Они были еще далеко, рокот их моторов долетал еще слабо, будто где-то прокатывался спокойный гром.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Автоматпа пӗр черет пенине илтсен, малти ҫынӗ чарӑнса тӑнине курсан, хайхи салтак хыҫҫӑн чупаканнисем те, аяккарахра чупаканнисем те, чарӑнса тӑрас шухӑшпа ӗнтӗ, хуллен кӑна утма пуҫларӗҫ.

Услышав очередь из автомата и увидев, что передний остановился, начали останавливаться и сбавлять шаг также и те солдаты, что бежали далеко позади и по сторонам.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Бомбовозсем аякран, хуллен тата йывӑррӑн вӗҫсе пынӑ, Лозневой малтан: «Кусем иртсе каяҫҫӗ пулӗ-ха, Вазуза патнелле каяҫҫӗ тӗн», тесе шутланӑ.

Бомбовозы шли стороной, тихо и грузно, и Лозневой подумал вначале, что они пройдут мимо, — может быть, к Вазузе.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хуллен ҫеҫ пуҫ шавланӑ пек туйӑннӑ ӑна.

Только слегка шумело в голове, как казалось ему.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Шӑршине туятӑн-и, э? — хуллен ыйтрӗ Яхно.

— Слышишь запах, да? — тихонько спросил Яхно.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кӑшт тӑрсан, Умрихин йӗри-тавра пӑхкаласа илчӗ те урмӑшрах сассипе Дегтяревран хуллен ыйтрӗ:

Немного спустя Умрихин, оглядевшись, спросил Дегтярева негромко и хриповато:

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫынсем тӗлӗнчен, хуллен шӑхӑрса, осколоксем иртсе кайрӗҫ.

Над людьми тихонько пропели осколки.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юргин сиксе тӑчӗ те хуллен ҫеҫ: — Пурте окопсене! — терӗ.

Вскочив, Юргин сказал тихонько: — Все в окопы!

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Аха, пӗлетӗп, — хуллен ҫеҫ каларӗ Озеров капитан.

— Ага, понятно, — тихо сказал капитан Озеров.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑш-пӗр чух ҫӗр шалтан хуллен ҫеҫ чӗтрене-чӗтрене илет шыв лупашки ҫинче симӗс хӑях тӑррисем чӳхенсе илеҫҫӗ.

Иногда легонько встряхивало землю — над лужицей трепетали зеленые жала осоки.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эсир мана вӗлеретӗр-и? — ыйтрӗ вӑл хуллен.

— Вы меня убьете? — спросил он тихо.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан вара ҫав тери хуллен, аран ҫеҫ илтӗнмелле сасӑпа пӗлтерчӗ: — Эпир Вазуза патне ҫитейместпӗр… — карандаш тытнӑ чӗтрекен аллине картӑ тӑрӑх шутарчӗ вӑл.

Затем сообщил совсем тихо: — Мы не дойдем до Вазузы… — Вздрагивающей рукой он провел карандашом по карте.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пуҫне уснӑ та вӑл, хуллен утать; ун хыҫҫӑн Черня сӗнкӗлтетсе пырать.

Шагала тихонько, опустив голову; следом за ней понуро плелся Черня.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Жаровньӑра, — вырӑнтан тапранмасӑр, хуллен каларӗ арӑмӗ.

— В жаровне, — не шевелясь, слабо сказала хозяйка.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей ҫине тӑраничченех пӑхса тӑнӑ хыҫҫӑн, вӑл, ҫӗрелле пӑхса, хуллен кӑна сӑмах хушрӗ: — Ҫитрӗмӗр ӗнтӗ, Андрюша, ҫитӗ, чунӑм! — терӗ вӑл.

Вдоволь насмотревшись на Андрея, она опустила глаза, сказала тихо и просто: — Ну, все, Андрюша, все, родной!

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ӗнер каҫхине эп хӗрӗнкӗччӗ, — хуллен каларӗ Андрей.

— Это вчера я был во хмелю, — тише ответил Андрей.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хуллен — кушак чӗрнипе чавса илнӗ пек, унӑн чӗрине шиклӗ шухӑш чӗрсе, чавса илнӗ пек пулчӗ.

Тихонько кошачьей лапкой — царапнула душу тревога.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ун тӗлӗнче, ылтӑн парӑс пек, хуллен кӑшӑлтатса, хурӑнсем лараҫҫӗ.

Там стояли березы, слегка покачиваясь, как золотые паруса.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ним сассӑр та тӗксӗм тӗтре хумӗсем Ольховкӑри сӑртлӑх тавра хуллен ярӑнса ҫӳреҫҫӗ.

Беззвучные мутные волны тихо качались вокруг ольховского взгорья.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй тӳсме пултарас ҫуккине, кӗҫех пӗтӗм пӳрте янӑратса ҫухӑрса ярасса туйса, Марийка хуллен кӑна кровать ҫинчен тӑчӗ те, хӑнасене е килтисене вӑратас марччӗ тесе, чӗрне вӗҫҫӗн пускаласа пӳртумне тухрӗ.

Чувствуя, что не выдержит и закричит на весь дом, она осторожно слезла с кровати и на цыпочках, боясь разбудить гостей или своих, вышла на крыльцо.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней