Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

санӑн (тĕпĕ: сан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗрре хир ашакӗ килти ашака курнӑ та, ун патне пырса, унӑн пурнӑҫне мухта пуҫланӑ: «Санӑн ӳтӳ-тирӳ те яка, ҫимӳ те тутлӑ», — тенӗ.

Дикий осел увидал ручного осла, подошел к нему и стал хвалить его жизнь: как и телом-то он гладок и какой ему корм сладкий.

Хир ашакӗпе кил ашакӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре кӑна лаши калать: «Санӑн мана чӑнах та таса тытас килет пулсан, эсӗ ман сӗлле ан сут», — тет.

Лошадь и говорит: «Если вправду хочешь, чтоб я была хороша, — овес мой не продавай».

Лашапа тарҫӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара пуян хуҫа хӑй ывӑлӗ ӑҫта ҫухалнине сиснӗ те каланӑ: «Санӑн тимӗрне шӑшисем ҫисе яман, эпӗ ӑна сутса ятӑм; сана ун вырӑнне икӗ хут ытла тӳлӗп», — тенӗ.

Тогда богатый купец понял и говорит: «Мыши не съели твоего железа, а я его продал и вдвое тебе заплачу».

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Санӑн кӗҫӗн ывӑлна пулӑшма йывӑрах мар.

«Твоему горю легко помочь.

Икӗ пӗр пек пурлӑх // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ҫӑва патне пултӑр санӑн святой Патрик!

— Брось чепуху говорить!

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ инҫе каймастӑп, анчах ҫапах та санӑн сассуна илтмӗп, тен.

Я не пойду далеко, но все же может случиться, что я тебя не услышу.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫӑва патне кайччӑр санӑн ухмахла святойсем, ан чӑрмантар вӗсене, тархасшӑн!

— Оставь твоих святых, пожалуйста, и не беспокой их напрасно!

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ санӑн усал пырна ытла та лайӑх пӗлетӗп-ҫке.

Я слишком хорошо знаю твою проклятую глотку, чтобы поверить этому.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Санӑн ҫимелли мӗн те пулин тупӑнать-и?

Найдется ли у тебя какая-нибудь еда?

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мӗншӗн тата санӑн хапху тӑр кӑнтӑрлах питӗрӗнсе тӑрать?

И почему это у тебя среди бела дня вдруг ворота на запоре?

ХLVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Кай ху пӗчченех, санӑн мӗншӗн ман пирки ҫухалас? — тенӗ Костылин.

Костылин говорит: — Иди один, за что тебе из-за меня пропадать.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй Жилин патне пынӑ та хулпуҫҫийӗнчен турткаланӑ: «Санӑн аван, манӑн аван», — тенӗ.

— Подскочил, треплет по плечу: — Твоя хорош, моя хорош!

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан вӑл Жилина каланӑ: «Акӑ эсӗ пӗрмай ҫилленетӗн, санӑн юлташу йӑваш, вӑл киле ҫыру ҫырчӗ, ун валли пилӗк пин тенкӗ укҫа яраҫҫӗ. Ӑна ҫитерессе те авантарах ҫитерӗҫ, усрама та лайӑх усрӗҫ», — тенӗ.

— Вот, — говорит Жилину, — ты все серчаешь, а товарищ твой смирный; он написал письмо домой, пять тысяч монет пришлют. Вот его и кормить будут хорошо и обижать не будут.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Чӗлхӳ ҫепӗҫех мар санӑн, Кассий!

— Ты не очень вежлив, Кассий!

XXXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эсӗ маншӑн епле хаклине тата эпӗ сана епле юратнине пӗлесчӗ санӑн!

Если бы ты только знал, как ты дорог мне и как я люблю тебя!

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Санӑн килйыш пысӑках мар иккен, эсӗ укҫана ӑҫта хуратӑн? — тенӗ патша.

— Ну не велико твое семейство. Куда ж ты деньги кладешь?

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Санӑн килйыш пысӑк-и? — тесе ыйтнӑ кунран латша.

Царь спрашивает: «А велика ли у тебя семья?»

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл апат ҫисе ларакан старикӗн лаши пӗчченех сухаланине курнӑ та: «Мӗнле санӑн лашу хӑй тӗллӗнех сухалать?» — тесе пырса ыйтнӑ.

Увидал, что старик сидит завтракает, а лошадь одна пашет; барин вышел из кареты и говорит старику: «Как это у тебя, старик, лошадь одна пашет?»

Липпунюшка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Санӑн сухалама вӑйу ҫитеймӗ, ывӑлӑм», — тет старикӗ.

А старик говорит: «У тебя силы недостанет пахать».

Липпунюшка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Визир ӑна тӑратса каланӑ: «Тӑр, эпӗ сана айӑпласшӑн чӗнмерӗм, санӑн кӳршӳ усал ҫын иккен, ҫавна калама анчах чӗнтертӗм. Сан ҫинчен мана ҫав килсе элеклерӗ, ӳлӗм унран сыхлан эсӗ. Турӑпа каях ӗнтӗ», — тенӗ.

Визирь поднял его и сказал: «Я не затем призвал тебя, чтобы наказывать, а только затем, чтобы сказать тебе, что у тебя сосед нехорош. Он тебя выдал, берегись его. Ступай с богом».

Абдул визир // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней