Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

парса (тĕпĕ: пар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Часах пӗр кӗтесе телеграф аппаратне вырнаҫтарчӗҫ, унӑн электромагнитне электричество шӑнкӑравӗнчен тунӑ, хут хӑюне парса тӑракан лентине пичетлекен машинка кустӑрминчен тунӑ, хутне хаҫат хӗррисенчен тирпейлӗ касса хатӗрленӗ.

Вскоре телеграфный аппарат с электромагнитом от звонка, роликом от пишущей машинки и бумажной лентой, нарезанной из газетных полос, стоял в углу под скатом крыши.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Манӑн асанне вилчӗ, мана пурлӑх парса хӑварчӗ.

У меня издохла бабушка и оставила мне наследство!

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

— Ӗҫ, Иван Иваныч, — тенӗ вӑл ҫемҫен, блюдечкине ун умне лартса парса.

— Пей, Иван Иваныч! — сказал он нежно, ставя перед ним блюдечко.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

ТР Вӗрентӳпе наука министерстви ҫаплах чӑваш чӗлхипе литература учителӗсене Хисеп хучӗ парса чысларӗ.

Помоги переводом

Ҫӗпрелсем кӑҫал та малта // Светлана САДЫКОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7 стр.

Палатӑран тухсан ачьсем ҫийӗнчех шӑпланчӗҫ, команда парса тутарнӑ пекех, пирусӗсене илме пурте пӗр харӑс кӗсйисем енне туртӑнчӗҫ.

А вышли ребята из палаты, сразу смолкли и, как по команде, полезли в карманы за папиросами.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Леш больницӑра ӑна кашни тӑват сехет урлӑ морфий парса тӑнӑ.

В той больнице ему через каждые четыре часа вводили морфий.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Григорий ирех пристане пычӗ; утне Прохора парса хӑварса, чылайччен халӑх ушкӑнӗ хушшинче тӗрткеленсе ҫӳрерӗ, палланӑ ҫынсене шырарӗ, пӑлханчӑклӑн калаҫнӑ таткаланчӑк сӑмахсене тӑнларӗ.

Григорий с утра приехал на пристань; поручив коня Прохору, долго ходил в толпе, высматривал знакомых, прислушивался к отрывистым тревожным разговорам.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах чӑмласа парса алӑран тӑрантарасси мӗнле пек вӑл?

Но вот как это было жевать и с рук кормить его?

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Денщикӑр пӗрле пытӑр та, унран пӗр пин грамне парса ярӑп, — эпӗ ырӑ кӑмӑллӑ… —

Пусть ваш денщик идет со мной, тысчонку грамм я вам отпущу, я — добрый… —

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тӳс, тен, ун пеккисем те тупӑнӑҫ, — канаш парса сӗнчӗ Григорий.

— Потерпи, может, и такие проявются, — посоветовал Григорий.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем алӑка прикладсемпе танклаттарса шаккарӗҫ, чӳрече хупписене уҫса, кантӑксене тӑнкӑртаттарчӗҫ, Григорий ӑс парса вӗрентнӗ кил хуҫи ҫенӗкрен: «Кайӑр кунтан! Кунта бригада штабӗ тӑрать!» — тесе ятласа тӑксан тин пӑрӑнса кайрӗҫ.

Они стучали прикладами в дверь, открывали ставни, барабанили в окна и уходили только тогда, когда хозяин, наученный Григорием, ругаясь, кричал из сенцев: «Уходите отсюда! Тут штаб бригады помещается!»

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Утне мана хамӑр ачасем кулаткана парса янӑ.

Коня мне в околодок ребяты прислали.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Прохор чикаркка чӗртрӗ, Григорие тапак хутаҫҫи тӑсса парса, васкамасӑр малалла калаҫрӗ:

— Прохор закурил, протянул Григорию кисет, не спеша продолжал:

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вешенскине ҫапӑҫусӑрах парса хӑвараҫҫӗ, кун пирки иккӗленмелли ҫук.

Вешенскую сдадут без боя, это наверняка.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсене кушилккесене ҫеҫ ҫыхса парса ӗлкӗр.

Им только успевай в фуражирки навязывать.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах хуторта вӑхӑтлӑха чарӑнса тӑнӑ Хопер казакӗсем хуҫалӑха унтан та ытларах сӑтӑр туса хӑварнӑ: выльӑх картин ҫатанӗсене йӑвантарса янӑ, ҫын кӗлетки ҫӳллӗш траншейӑсем чавнӑ; ытлашши ӗҫ туса чӑрманас мар тесе, кӗлет стенисене сӳтнӗ те пӗренисемпе траншейӑсен хӗррисене ҫирӗплетнӗ; чул хӳмене салатса тӑкса, пулеметпа пемелли бойница майлаштарнӑ; лашисене латти ҫук тирпейсӗррӗн пӑраха-пӑраха парса, ҫур капан утта сая янӑ; ҫатансене вутӑ вырӑнне ҫунтарнӑ, унтан тата пӗтӗм лаҫа лапӑртаса-шӑршлантарса хӑварнӑ…

Но еще больший ущерб хозяйству причинили хоперцы, стоявшие в хуторе постоем: на скотиньем базу они повалили плетни, вырыли глубокие, в рост человека, траншеи; чтобы не утруждать себя излишней работой — разобрали стены у амбара и из бревен поделали накаты в траншеях; раскидали каменную огорожу, мастеря бойницу для пулемета; уничтожили полприклада сена, бесхозяйственно потравив его лошадьми; пожгли плетни и загадили всю летнюю стряпку…

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эппин, ишсе каҫӑр кунта, парса яратпӑр!

Так плывите к нам, мы вам дадим!

XXIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сирӗн мӗнле-ха, хӗрлисене хӑвӑр хутора парса, тирӗре сӳтерттерес килет-и?

Вы, что же, хотите, чтобы красные заняли ваш хутор и содрали с вас шкуру?

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Куна эсӗ карательсен отрячӗпе тӗл пулсан кӑтартӑн, — терӗ кӳренсе Григорий, ҫапах-та уйрӑлас умӗн пурпӗр ӑс парса каларӗ:

— Это ты будешь показывать, когда с карательным отрядом повстречаетесь, — с досадой сказал Григорий, но, перед тем как уйти, посоветовал все же:

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сирӗн, кинемейсем, служивӑйсене ҫул ҫине татах мӗн те пулин парса ярасчӗ хӑть.

А вы бы, бабушки, служивым на дорогу ишо чего-нибудь дали.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней