Корпус чувашского языка

Таврара пӗр тӗттӗмлӗх хуллен шуса пыни кӑна курӑнать, вӑл ҫырансене курӑнми тунӑ, пӗтӗм ҫӗр ун ӑшӗнче ирӗлсе кайнӑ пек, вӑл тӗтӗмле шӗвӗ япала пулса, пӗтӗм талккишӗпе таттисӗр, вӗҫӗмсӗр таҫта аялалла, пушӑ, пӗр сассӑр ҫӗре, хӗвел те, уйӑх та, ҫӑлтӑрсем те ҫук ҫӗрелле юхнӑ пек туйӑнать.

Всё вокруг — только медленное движение тьмы, она стёрла берега, кажется, что вся земля растаяла в ней, превращена в дымное и жидкое, непрерывно, бесконечно, всею массой текущее куда-то вниз, в пустынное, немое пространство, где нет ни солнца, ни луны, ни звёзд.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пур ҫӗре те кӗрсе пӑхӑр, пурне те хыпашласа пӑхӑр, нимӗнрен те ан хӑрӑр, анчах — тиркесе тӑкма ан васкӑр.

Заглядывайте всюду, ощупывайте всё, будьте бесстрашны, но — не торопитесь осудить.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ромаҫ мужиксене хулпуҫҫисенчен туртса, тӗккелесе хӑвӑрт кӑна пӗр ҫӗре пухрӗ, унтан вӗсене икке уйӑрчӗ те, пушарӑн икӗ енӗпе те тӑракан ҫатан картасемпе хӳмесене ҫӗмӗрме хушрӗ.

Ромась быстро сбил мужиков в кучу, хватая их за плечи, толкая, потом разделил на две группы и приказал ломать плетни и службы по обе стороны пожарища.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл ӗнтӗ яланхи пекех лӑпкӑччӗ; япаласене пӗр ҫӗре тирпейлӗн хучӗ те — вараланса пӗтнӗ, ҫӳҫӗ-пуҫӗ арпашса кайнӑ Аксиньйӑна: — Ларӑр кунта, вӑрласран сыхлӑр, эпӗ сӳнтерме каятӑп, — терӗ.

Он был уже спокоен, как всегда, аккуратно укладывал вещи в кучу и говорил чумазой, растрёпанной Аксинье: — Сидите тут, стерегите, чтоб не воровали, а я пойду гасить…

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Эпӗ ура ҫине тӑтӑм та, хамӑрӑн хӗп-хӗрлӗ турпассемпе витӗннӗ пек курӑнакан пӳрт ирӗлсе пыни ҫине ӑнран тухса кайнӑ ҫын пек пӑхса тӑтӑм, — ун умӗнчи ҫӗре йытӑ чӗлхисем пек хӗрлӗ чӗлхесем ҫулаҫҫӗ.

Я встал на ноги, очумело глядя, как таяла наша изба, вся в красных стружках, чёрную землю пред нею лизали алые, собачьи языки.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Эпӗ тикӗт пичкине хӑвӑрт кӑна килкартине, унтан урама кустарса кӑлартӑм, хыҫҫӑнах краҫҫин пичкине ярса тытрӑм, анчах ӑна ҫавӑрсанах пичкен пӑкки тухса ӳкнине куртӑм, — краҫҫин ҫӗре юхма тытӑнчӗ.

Я быстро выкатил на двор и на улицу бочку дёгтя и взялся за бочку керосина, но, когда я повернул её, — оказалось, что втулка бочки открыта, и керосин потёк на землю.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Панулмийӗсем питӗ лайӑх пулнӑччӗ, улмуҫҫи турачӗсем ҫимӗҫсем йывӑрӑшӗпе ҫӗре ҫитиех авӑнса аннӑччӗ.

Урожай был обилен, ветви яблонь гнулись до земли под тяжестью плодов.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Эпӗ ӑна становой яланхи пекех Кузьмин патӗнче чарӑнса тӑни ҫинчен, лавкаҫа ҫупса янӑшӑн Кукушкина сивӗ ҫӗре лартни ҫинчен каласа патӑм.

Я сказал ему, что становой, как всегда, остановился у Кузьмина и велел посадить в холодную Кукушкина за пощёчину лавочнику.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пирӗн пата Баринов чупса пычӗ, баржа патӗнчи халӑх ҫине хӑравҫӑн пӑха-пӑха илчӗ, халӑхӗ ҫав вӑхӑтра пӗр ҫӗре таччӑн кӗпӗрленсе тӑчӗ, унтан старостӑн ҫинҫе сасси янӑраса тухрӗ:

К нам подбежал Баринов, пугливо оглядываясь на толпу у баржи, она сбилась тесной кучей, из неё вырывался тонкий голос старосты:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ун ҫинче пурте — пӑхӑртан тунӑскерсем; йывӑҫ-курӑкӗсем, выльӑхӗсем пурте хупланса ларнӑ сасӑпа татти-сыпписӗр ҫӗре хирӗҫ тӑшманла чӑнкӑртатнӑ пек, ҫӗре хирӗҫ усал та хаяр ӗҫ тума хатӗрленнӗ пек туйӑнатчӗ.

На ней всё — медное; растения, животные — всё непрерывно, приглушённо звенит враждебно земле, замышляет злое против неё.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Хресчен пурӑнӑҫӗ мана кӑткӑс мар пек туйӑнмасть, вӑл ҫӗре пӗрмай пӑхса пыма тата ҫынсем тӗлӗшӗпе пит те сисӗмлӗн чееленме хушать.

Жизнь крестьянина не кажется мне простой, она требует напряжённого внимания к земле и много чуткой хитрости в отношении к людям.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пупа епле пулсан та вут тӗртнӗ пулӑттӑм, — кирлӗ мар ҫӗре сӑмсуна ан чик!

Попа обязательно поджёг бы, — не суйся куда не надо!

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн виҫӗ ҫул та пӗр уйӑх иртет, хайхи сасартӑк мужиксене пухать те: — акӑ, манӑн пӗтӗм ҫӗре илӗр те — сывпулӑр, каҫарӑр мана, эпӗ хам…

Прошло три года с месяцем, и вдруг она собирает мужиков: «Вот, говорит, вам вся моя земля и прощайте, и простите меня, а я…

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Тӗттӗм ҫӗре, ҫумӑр айне сиксе тухсан, эпӗ Михаил Антонович хапха патнелле шыв юххисенчен васкамасӑр, тӗплӗн пӑрӑнса утса пынине куртӑм.

Выскочив во тьму, под дождь, я увидал, что Михаил Антонович идёт к воротам, обходя потоки воды неторопливо и тщательно.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Ӑслӑ ҫынсен пӗр ҫӗре купаланса, калӑпӑр, пылхурчӗсем вӗллесенче е сӑпсасем йӑвасенче пурӑннӑ пек пурӑнмалла.

— Умные люди должны жить кучей, как, примерно, пчёлы в улье или осы в гнёздах.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Гурий Плетнёва арестлесе Петербурга, «Кресты» тенӗ ҫӗре илсе кайрӗҫ.

Гурия Плетнёва арестовали и отвезли в Петербург, в «Кресты».

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ман пуҫ ҫийӗпе хура пӗлӗт таткисем кахаллӑн шуса иртеҫҫӗ, вӗсем хушшипе уйӑх ылтӑн пӳске пек кусса пырать, ҫӗре мӗлкесем хуплаҫҫӗ, шыв лупашкисем кӗмӗлле хурҫӑ пек ҫутӑлса выртаҫҫӗ.

Надо мною лениво плывут чёрные клочья облаков, между ними золотым мячом катится луна, тени кроют землю, лужи блестят серебром и сталью.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Эпӗ ҫӗре витӗрех куратӑп, ӑна кукӑль ӑшӗ пекех кладсемпе тултарнӑ: пур ҫӗрте те укҫа хурансемпе, арчасемпе, чӳлмексемпе алтса лартнӑ.

— Землю я вижу насквозь, и вся она, как пирог, кладами начинена: котлы денег, сундуки, чугуны везде зарыты.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ҫил-тӑманлӑ каҫсенчен пӗринче, хаяррӑн ӳлекен ҫил сӑнсӑр кӑвак пӗлӗте ваккӑн-ваккӑн ҫурса тӑкнипе вӗсем ҫӗре тӑкӑнса, вӗсене пӑрлӑ тусан куписем айне пытарнӑ пек туйӑннӑ чух, ҫӗр пурӑнӑҫӗ пӗтсе ларнӑ, хӗвеле сӳнтернӗ, вӑл урӑх нихҫан та тухас ҫук пек туйӑннӑ чух, — ҫавӑн пек каҫхине, Ҫӑварни эрнинче, эпӗ Деренковсем патӗнчен мастерскойне тавӑрнаттӑм.

В одну из тех вьюжных ночей, когда кажется, что злобно воющий ветер изорвал серое небо в мельчайшие клочья и они сыплются на землю, хороня ее под сугробами ледяной пыли, и кажется, что кончилась жизнь земли, солнце погашено, не взойдет больше, — в такую ночь, на Масленой неделе я возвращался в мастерскую от Деренковых.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ун пек чух вара хама тӗттӗм шӑтӑка, ҫынсем суккӑр ӑмансем пек йӑшаланнӑ ҫӗре, пурӑнӑҫра пулса пыракан ӗҫсене манма ҫеҫ тӑрӑшакан, ҫав манӑҫа хупахсенче тата проституткӑсен сивӗ ытамӗсенче ҫеҫ тупнӑ ҫӗре пӑрахнӑн туйӑнатчӗ.

Тогда я чувствовал себя сброшенным в темную яму, где люди копошатся, как слепые черви, стремясь только забыть действительность и находя это забвение в кабаках, да в холодных объятиях проституток.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.