Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

унпа (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах халь, ҫакӑн пек паллӑ ҫын килӗнче хуҫа унпа хӑйпе тан ҫынпа калаҫнӑ пекех калаҫнӑ вӑхӑтра, Ян хӑйне ытла та аван туйма пуҫларӗ:

Но сейчас, попав в общество такого важного человека, который говорил с ним, как с равным, Ян испытывал чувство гордости:

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Малтан сирӗн унпа калаҫса пӑхмалла.

Вам следует прежде побеседовать с ним.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эсӗ унпа ҫыхӑн-ха.

Ты наладь с ним отношения.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унпа калаҫса татӑлма пулать-ха.

Ладно, подучу парня.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпир унпа пурне те шута илтӗмӗр…

Мы с ним все изучили как следует быть и…

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Ванпа Лю Шэн унпа юнашар ларчӗҫ.

Сяо Ван и Лю Шэн заняли места справа и слева от него.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗсем хӑйсен ӑшӗнче помещиксене курайман, унпа кӗрешнӗшӗн хӗпӗртенӗ, анчах чӗлхисене шӑл хыҫӗнче тытнӑ, нимӗнле ӗҫе те хутшӑнман.

Они в душе ненавидели помещика и одобряли борьбу с ним, но только чужими руками; сами они предпочитали держать язык за зубами и ни во что не впутываться.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чӑн та, кунта помещик тӑванӗсем, унпа ҫывӑх туслашнӑ ҫынсем пулман, анчах йывӑр вӑхӑтра ӑна пулӑшма хатӗр тӑракансем те пур.

Встречались тут такие, которые, правда, и не принадлежали к числу родственников, названных братьев и друзей помещика, но готовы были помочь ему в беде.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Мӗн ҫыхланса кайрӑн унпа?

— Зачем связался с ней?

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Бай Юй-шань хайхи начальнике кала та хур: «Манӑн арӑм пурнӑҫран ҫав тери тӑрса юлнӑ, унпа пурӑнассӑм та килмест».

А Бай Юй-шань возьми да и скажи ему: «У моей жены такие отсталые взгляды, что мне прямо жить с ней неохота».

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫум ҫумланӑ тата тырпул пухса кӗртнӗ вӑхӑтра унпа сахал арҫын танлашма пултарнӑ.

При прополке и сборе урожая редкий мужчина мог сравниться с ней по быстроте и ловкости.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл какайне илнӗ те хӑйӗн Бай Юй-шань ятлӑ тусӗ патне уттарнӑ, унпа пӗрле икӗ хутчен пельмен пӗҫерсе ҫинӗ.

Взяв мясо, он отправился к своему другу Бай Юй-шаню, и они два раза поели пельменей.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ашшӗ ҫинчен шутлама тата унпа пӗрле пурӑннӑ пӗчӗк пӳрте тепӗр хут пырса кӗме ӑна темрен те йывӑр пулнӑ.

Тяжело было думать об отце и заходить в лачугу, в которой они когда-то жили вместе.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Пичче, мӗн тӑватӑр эсир унпа? — пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтресе, ыйтнӑ Го Цюань-хай.

— Дяденька, что вы с ним будете делать? — дрожа всем телом, спросил Го Цюань-хай.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ли Цин-шань пульӑ пек картишне вӗҫсе тухнӑ, аслӑ тарҫӑра ӗҫлекен Чжана чӗнсе илнӗ те, унпа пӗрле чирлӗ старик патне чупнӑ.

Ли Цин-шань пулей вылетел во двор, крикнул старшего батрака Чжана, и они побежали в лачужку.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ пачах та унпа мар… — мӑкӑртатса илнӗ хӑраса ӳкнӗ старик.

Я совсем не потому… — залепетал испугавшийся старик.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Ван та унпа пӗрлех пынӑ.

Сяо Ван шел с ним.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унпа калаҫсаччӗ-и эсир?

Говорили вы с ним?

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Нихҫан та Люба унпа ҫакӑн пек калаҫман пулнӑ.

Никогда еще Люба не говорила с ним так.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл унпа ҫӳлтен пӑхса калаҫнӑ, час-часах унран шӳтлесе кулкаланӑ, хӗрӗн калаҫӑвӗнче пӗрмаях Фомашӑн паллӑ мар сӑмахсем вӗлтӗртетнӗ, вӗсене Люба уйрӑммӑнах ҫирӗппӗн, юриех мӗнпур кӑмӑлтан каланӑ.

Она говорила снисходительно, часто подшучивала над ним, в речах ее то и дело мелькали незнакомые Фоме слова, которые она произносила как-то особенно веско, с видимым удовольствием.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней