Корпус чувашского языка

Анчах, вӗсен шанчӑкне пӗтерсе хурас тенӗ пекех, магазинӑн алӑкне хыттӑн кӗмсӗртеттерсе илчӗҫ.

Но, как бы опровергая эти надежды, глухо ударили в дверь магазина.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ну, кала хӑвӑртрах, хӗрлӗ упа, хӑвӑртрах, мӗн йӗкӗлтесе тӑратӑн? — терӗ хӗр, команда панӑ пекех хыттӑн хушса.

 — Ну, говори же скорей, медведь ты рыжий, говори же, а то тянет за душу! — повелительным тоном командовала девушка.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ку мана, — хыттӑн, леш хирӗҫ тавӑрмалла мар каларӗ Павка.

А это мне, — тоном, не допускающим возражения, заявил Павка.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗр вӑйланса хыттӑн янӑрарӗ вӑл, тепӗр чух халь-халь сӳнсе ларас пек.

Она то взмывает, то гаснет.

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Кассӑн-кассӑн вӑл ҫав тери хыттӑн янӑра-янӑра илет.

Несколько раз он прерывисто вздыхает.

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

(Лӑстӑр силленсе илчӗ те Вӑйӑ каччине хӑй патне туртса илчӗ, хыттӑн чуптурӗ.)

(Задорно вскинув подбородок, поцеловала парня\.)

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Хыттӑн ахӑрса ярса вӑл ӑна шаларах пытарса хурать, кӗҫех хӑй те куҫран ҫухалать.

Спрятала она её подальше, громко рассмеялась и исчезла.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Вӗсем, пӗчӗк айван ачасем пек, уҫҫӑн та хыттӑн, макӑрса ларнӑ.

Плакали открыто, громко, как маленькие глупые дети.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ӳсӗр чул муклашкине аллинчен ӳкерчӗ, пӳрнипе юнарӗ те, хыттӑн ятлаҫса пралук ҫине йывӑррӑн ӳкрӗ.

Пьяный выронил камень, погрозил пальцем, крепко выругался и тяжело упал на проволоку.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Каях, ҫывӑр, — терӗ хыттӑн Сергей ҫак пӗтӗмпех урса кайнӑ ҫын ҫинчен куҫне сиктермесӗр.

Пойди спи, — резко ответил Сергей, не спуская глаз с этого остервеневшего человека.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Натка хӑраса хыттӑн чӗнсе илчӗ ӑна.

Натка громко и тревожно окликнула его.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Дашевски, — терӗ Натка хыттӑн, — эсӗ ан суй.

— Дашевский, — строго повторила Натка, — ты не ври.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Хӗвел те, ҫӑлтӑрсем те, уйӑх та ҫук чухне? — тесе ҫине тӑрсах хыттӑн ыйтрӗ Алька.

— А когда ни солнце, ни звёзды, ни луна? — громко и уже настойчиво повторил Алька.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Акӑ эпӗ сире хулӑпала! — терӗ хыттӑн ҫилӗллӗ сасӑ.

Я вот вас хворостиной! — раздался грозный голос.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Эсир, ачасем, ҫил-тӑвӑл курнӑ-и? — тесе хыттӑн ыйтрӗ Натка, шӑпланса ларнӑ ачасем ҫине йӗри-тавралла пӑхса илсе.

— Но… видели ли вы, ребята, бурю? — громко спросила Натка, оглядывая приумолкших ребят.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Толька сасартӑк хӑй юлташӗн чавсине пит те хыттӑн хӗстерсе тытрӗ.

Толька вдруг стиснул локоть товарища.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ҫак тӗлте ӑна пит хытӑ силлентерчӗ, машина чарӑнса тӑчӗ те, шофёрӗ хыттӑн ҫапла каларӗ:

Но тут его крепко качнуло, машина остановилась, и шофёр громко сказал:

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ра-а-а! — янратать те машина сигналӗ машинӑна майпе те хыттӑн силлентерет калама ҫук нумай кукӑр ҫаврӑнмалли вырӑнсенче.

Ра-а-а!…— звонко и тревожно гудел сигнал, и машину плавно покачивало на бесчисленных крутых поворотах.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Аван-и? — терӗ инженер хыттӑн, аллине картус сӑмси патне тытса.

— Здравствуйте! — громко сказал инженер, прикладывая руку к козырьку.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Пасламалла, — ҫавӑн пекех шӑппӑнраххӑн вӑл хирӗҫ каларӗ те, вӑл мече хыттӑн ҫапса сеткӑн леш еннелле сирпӗнтерсе ячӗ.

— Есть пасовать, — также вполголоса ответила она и сильным ударом послала мяч далеко за сетку.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.