Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ав сăмах пирĕн базăра пур.
ав (тĕпĕ: ав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ав унран ыйт, — Ильинична пуҫӗпе Дуняшка еннелле сӗлтрӗ.

— Вон у нее спроси, — Ильинична кивнула головой в сторону Дуняшки.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ывӑлу пирки шарламастӑн-ха эсӗ, вӑл, ав, ним хушмасӑр калатӑп, чӑн-чӑн чунилли!

Про сынка-то ты молчишь, а уж он-то душегуб настоящий, без подмесу!

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Выльӑха вӗлерейместӗп — тен, ытлашши ҫилленсе кайсан ҫеҫ пултарӑп-и, кусене, ав, — каҫарӑр та мана, ҫав сирӗн хӑта е ытти тӗрлӗ тӑшман йышши йӗксӗксене, — тем чухлӗ таранах пултаратӑп!

Животную не могу убить, может, со зла только, а такую, вы меня извиняйте, пакость, как этот ваш сват или другой какой вражина — могу сколько угодно!

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн пек мирлӗскер килӗнче ларать, йӗмне туртса ҫӳрет, усаллине, ав, тепри пӗри позицире ҫапӑҫнинчен те ытларах тӑвать…

Такой мирный дома сидит, портки в руках держит, а зла наделает больше, чем иной на позициях…

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ав, мӗн таран япӑхса ҫитрӗмӗр, пирӗнтен иксӗмӗртен нихӑш ӗҫе те йӳнеҫтерсе ярасси пулмасть.

Вон как у нас все поползло, и ничему мы с тобой рахунки не дадим.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗҫех утӑҫи пуҫланать, пирӗн, ав, кӗрепле аври саваласа лартакан та никам ҫук…

Заходит покос, а у нас и грабельника обтесать некому…

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепринче, ав, ҫакӑн умӗн кӑна ашшӗ тата мӑшӑрӗ вилни ҫинчен пӗлнӗ килте, пӳртре те, картишӗнче те хускалми шӑплӑх хуҫаланать.

А там, где накануне узнали о смерти отца и мужа, глухая тишина стояла в доме и на подворье.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ пырса пама пулнӑччӗ те, маннӑ кайнӑ ав.

А я пообещала принесть, да и забыла.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ав, мӗнле ҫӗмӗрттерет сан Пантелевич!

Вот он какие котелки выкидывает, твой Пантелевич!

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Упӑшки татӑк алӑпа килне таврӑнать, унӑн, ав, ҫав ятпа саламлама та ним те ҫук.

Муж приехал с оторванной рукой, а ей и проздравить его нечем.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мана, ав, куратӑн, мӗнлерех хитрелетсе ячӗҫ аҫа ҫапман шурӑ поляксем! —

А меня вот видишь, как белые-поляки обработали, в рот им дышло! —

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗлчӗ те атте вилни ҫинчен, эпӗ ӗнтӗ ҫурӑлсах тухать пуль чӗри тенӗччӗ, ҫав тери хӑрарӑм, вӑл, ав, куҫҫуль те кӑлармарӗ.

Услыхала она про отца, я думала, что сердце у нее зайдется, испужалась страшно, а она и слезинки не выронила.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

 — Кӑмакаран, ав, тӗтӗм тухать.

— Дымок из печки подходит.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кунта, ав, хуторта, ун ҫинчен тем лӗпӗртетекен те пур…

А тут по хутору разное брешут про него…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӑхкаласа ларса савӑнтӑм вара ун ҫине, хам шухӑшлатӑп: туррӑн пурте нумай, вӗт хӑвари вӗт кайӑксене те, ав, хӗрхенсе тӑман, чаплӑ-ятлӑ ҫынсем ҫине те янӑ, ҫавсен тутлӑ юнне те ӗмсе пӑхчӑр тенӗ ӗнтӗ.

Покрасовался я на нее и думаю: у бога всего много, напустил он козявок и на благородных людей, пущай, мол, они и ихней сладкой кровицы пососут.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тартӑм, тартӑм, тинӗс хӗррине тарса ҫитрӗм те, халӗ, ав, унтан майӗпен сӗтӗрӗнсе таврӑнатӑп, ывӑнса ҫитрӗм тара-тара… — хуравларӗ талпас чӗлхеллӗ старик, алӑк патне кукленсе ларса.

Бегал, бегал, до моря добег, а зараз уж оттуда потихонечку иду, приморился бегать-то… — отвечал словоохотливый старик, присаживаясь у порога на корточки.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ мӗн-ха ӗнтӗ, ырӑ ҫын, «сывлӑх сунатӑп» темерӗн, ху, ав, пурӑнма та вырнаҫатӑн? — ыйтрӗ хуҫи, чӗнмен хӑна ҫинелле тӗлӗнсе пӑхнӑ май.

— Ты что же это, добрый человек, «здравствуйте» не сказал, а на жительство располагаешься? — спросил хозяин, с изумлением разглядывая незваного гостя.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ав, сулахай енче татах пур…

А вот слева опять…

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Куратӑр-и, ав ҫавӑнта кӳлӗ пур?

Помоги переводом

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

— Акӑ кур-ха, йӑлли пер ҫӗрте, тӳмми ав ӑҫта пулать!

— Вот видишь, где петля, а где пуговица!

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней