Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӳхе сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӳхе (тĕпĕ: ҫӳхе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аппӑшӗ каллех калать ӑна: — Эх, Петя, тӑхтасамччӗ! Шыв ҫинчи пӑр лайӑхрах шӑнтӑр-ха, халӗ вӑл ытла та ҫӳхе, шыва путӑн, — тет ӑна.

А курочка и говорит ему: — Ох, обожди, Петя, дай реке совсем замерзнуть: теперь еще лед очень тонок, утонешь.

Тӑхтама пӗл // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 19–21 с.

Ҫаврӑнтӑм та… тӑнла, Роб, шкипер каюти айӗнче, грот-трюмран уйӑракан хӑмасен хушшинчен, пысӑках мар хушӑкран, манӑн пит ҫинелле кантӑк пек ҫӳхе ҫутӑ ярӑмӗ тӳп-тӳрӗ ӳкет.

Я обернулся, — узкая, как стекло, полоса света падала мне в лицо из небольшой щели меж досками, отделяющими подшкиперскую от грот-трюма.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Тухнӑ май вӑл хӑйӗн хыҫӗнче фитилӗн ҫӳхе тӗтӗмне хӑварса пычӗ.

Оставляя ее, он оставил за собой тонкий дымок фитиля.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сӑрӑ-кӑвакрах кӗпи мӑйӗпе аллисене тачӑ хупланӑ; ҫӳллӗ, ҫӳхе харшисен айӗнчи пӑланӑнни пек йӑлтӑркка куҫӗсем мӑнаҫлӑха тӑп-туллин сӑнарлаҫҫӗ.

Платье, серое с голубым, плотно закрывало шею и руки; блестящие оленьи глаза под тонкими, высоко выведенными бровями казались воплощением гордости.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Кӗтесре, бамбук ярӑнчӑк ҫийӗн, ҫӳхе ункӑ ҫинче тӗпеклӗ попугай шухӑшлӑн силленет.

В углу, над бамбуковой качалкой, раскачивался в тонком кольце хохлатый маленький попугай.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Тӗрлӗ тӗслӗ кӗленче купол, кӑнтӑр ҫутине хӑйӗн витӗр кӑларса, япаласен чӑн тӗсне кӑштах улӑштарать; куполран капӑр-чӑпар ҫӳхе тусан акӑнать тейӗн; стенасен ҫумӗпе якатнӑ кӗмӗл грабран тунӑ сӗтел-пукан тӑсӑлать, стенисене вара кӑвак тӗс тӑрӑх сапаласа тухнӑ, шӗвӗр вӗҫлӗ ҫулҫӑ-чечексемпе капӑрлатнӑ ҫутӑ пусмапа сӑрнӑ.

Разноцветный стеклянный купол, пропуская дневной свет, слегка изменял естественную окраску предметов; казалось, что сквозь него сеется тонкая цветная пыль; мебель из полированного серебристого граба тянулась вдоль стен, обитых светлой материей с изображениями цветов, раскидывающих по голубому фону остроконечные листья.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Аян аллинче — ҫӳхе шӑмӑ пластинка.

Аян взял тоненькую костяную пластинку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Аялти хутне кирпӗчрен купаланӑ, ҫӳлтине пӗренерен пулас, тул енчен ҫӳхе хӑмапа сӑрса илемлетнӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапах пичӗ унӑн ашшӗнни пек йӑвашскер мар, сӑмса ҫунатти еплерех вылянинчен, ҫӳхе тута пӗрӗнсе-чӑмӑртанса тӑнинчен, тӗксӗм камерӑра хуран курӑнакан куҫӗ тӑрсан-тӑрсан йӑлтӑртатса илнинчен ҫынни ку хытти-хурине самаях тӳссе ҫирӗпленме ӗлкӗрнине туятӑн.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тепӗр тесен, Ванькка сӑнран та ашшӗ пекех: тӗксӗмрех ӳтлӗ кӑшт тӑрӑхла пит ҫинче тӳрӗ сӑмса, ҫӳхе тута, хура куҫ харши уҫҫӑн палӑрса тӑраҫҫӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Нӳрӗк тӗрмеринчен те ҫӑрарах, вӑл ӗнтӗ ӳпкене хайӑрса кӗрет, ристансен ҫӳхе тумтирӗ витӗр пӗтӗм шӑмшака ҫапать.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах, тимлӗрех сӑнасан, ҫак кӑвак куҫ темле шанмасӑр та сиввӗн пӑхнине, ҫӳхе тути ялан кулмасӑр, ҫирӗппӗн чӑмӑртанса тӑнине асӑрхатӑн.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тарт пӑхса тӑчӗ, кӗтрӗ, Блемерӑн куҫӗсем ҫӳхе тӗтрепе карӑнсан пӑшалне авӑрлама пикенчӗ.

Тарт смотрел, ждал и, когда глаза Блемера задернулись пленкой, — стал заряжать ружье.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Аякра, ту хысакӗсем патӗнче, сывлӑш юхӑмӗн чӗтревӗпе ҫутӑ пушӑлӑх вылянаҫҫӗ, ҫӳхе шыв сиккисем пӗр сасӑллӑ кӗвӗ калаҫҫӗ.

Светлая пустота переливалась вдали, у скал, дрожью воздушных течений, однозвучную мелодию твердили тонкие водопады.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӗсен тӗксӗм-симӗс сарлака ҫулҫисем вулӑ патне ҫывхарнӑ май ҫуталаҫҫӗ, шупкаланаҫҫӗ, янкӑр тасан ылтӑнланаҫҫӗ те шалта-шалта шупка хӗрлӗ хӗрӳлӗхпе ҫунаҫҫӗ — пӗчӗк шуҫӑмла ҫӳхе те шупка хӗрлӗскерсем.

Темно-зеленые широкие листья их светлели, приближаясь к стволу, бледнели, прозрачно золотились и в самой глубине горели розовым жаром, тоненькие и розовые, как маленькая заря.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӗсен ӗлкинче катрамлӑхпа тӳрккеслӗх ҫук; шӗвӗр вӗҫлӗскерсем, хӗрлӗрех ӑвӑсран ҫӳхе пӳрнесемпе йӑваласа тунӑн ҫӑмӑлскерсем — изумруд тӗслӗ уҫланкӑ хӗррисенче симӗс пурҫӑн ҫине ывӑтнӑ корал мӑй ҫыххилле йӑлтӑртатаҫҫӗ.

В очертаниях их не было массивности и тупости; остроконечные, легкие, словно вылепленные тонкими пальцами из красноватого воска, они сверкали по краям изумрудной поляны коралловым ожерельем, брошенным на зеленый шелк.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Хырнӑ ҫӳхе туталлӑ пӗркеленчӗк пите хунарӑн вӑйсӑр мӗлтлетӗвӗ ҫутатать.

Слабое мерцание фонаря осветило морщинистое лицо с тонкими бритыми губами.

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Самаях кивелнӗ, анчах унӑн пуҫӗ ҫинче яланах капӑр курӑнакан ҫӳхе пурҫӑн тутӑрне илчӗ, ӑна янах айӗпе хӗстерчӗ те алӑка питӗрчӗ, ҫара уранах ҫул ҫине вӑшлатса тухрӗ.

Взяв старенькую, но на ее голове всегда юную шелковую косынку, она прихватила ее рукою под подбородком, заперла дверь и выпорхнула босиком на дорогу.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Мана кӗрен чечеклӗ кӗпе тӑхӑннӑ, виҫ кӗтеслӗ ҫӳхе тутӑрлӑ ҫамрӑк хӗр ячӗ кӑсӑклантарать.

 — Меня интересует имя молодой девушки в косынке, в платье с розовыми цветочками.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Илемлӗ саквояжлӑ, перчетке пек ҫӳхе, лакпа витнӗ атӑ, коронка тӗрлесе тӗртнӗ батист тумтир тӑхӑннӑ ҫак юнга — Грэй.

Этот юнга был Грэй, обладатель изящного саквояжа, тонких, как перчатка, лакированных сапожков и батистового белья с вытканными коронами.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней