Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӗрчун сăмах пирĕн базăра пур.
чӗрчун (тĕпĕ: чӗрчун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мексикӑри сеньорита наци усӑ куракан хатӗре шутсӑрах та аван тыткалама пӗлни курӑнать; вӑл йӑпӑр-япӑрах лассо ункине антилопа мӑйӗ ҫинелле ывӑтса ҫаклантарса та илнӗ, ункӑ туртӑнса ларнӑ та, антӑхса кайнӑ чӗрчун тӑсӑлса ӳкнӗ.

Мексиканская сеньорита, очевидно, в совершенстве владела этим национальным оружием; она ловко набросила лассо на шею антилопы, затянула петлю, и оглушенное животное упало.

XXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ытла мӗшӗлти те ухмах тесе шутлама хӑнӑхнӑ чӗрчун ту хырҫи ҫийӗпе кайӑк пек хытӑ вӗҫтерсе пынӑ.

По горному хребту с быстротой крылатой птицы неслось животное, на которое привыкли смотреть как на образец медлительности и глупости.

ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫапла, эсир тӗрӗс каларӑр, майор, вӑл чӑнах та ҫавӑн пек тутарасшӑн! — тесе ответлерӗ мустангер, хӑй тыткӑнти тӑватӑ ураллӑ чӗрчун ҫине мар, ҫамрӑк креолка ҫине куҫӗпе вӑрт пӑхса илчӗ, лешӗ каялла чакса, хӑнасен ушкӑнӗ ӑшне пытанчӗ.

— Да, вы правы, майор, она действительно этого хочет! — ответил мустангер, бросив быстрый взгляд, но не на четвероногую пленницу, а на молодую креолку, которая отступила назад и скрылась в толпе гостей.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Мӗскӗн чӗрчун!

— Бедная тварь!

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫӗлен! — терӗ вӑл шӑппӑн, хӑйӗн куҫӗсем шуса ҫӳрекен чӗрчун ҫинче чарӑнса тӑрсан.

— Змея! — шепотом произнес он, когда его глаза остановились на пресмыкающемся.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мӗскӗн чӗрчун, хурлӑхлӑн кӑшкӑрса, хаяр тискер кайӑкӑн чӗрнеллӗ ури айӗнче тапкаланма тытӑнчӗ.

С жалобным криком бедное животное судорожно забилось под когтистыми лапами грозного хищника.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Илемлӗ чӗрчун!

Великолепное животное!

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку вӑл — пилӗк фут тӑршшӗ, хыҫалалла авӑнчӑк пысӑк мӑйракаллӑ, хӗрлӗрех ҫӑмӗ ҫинче йӑлтӑркка хура пӑнчӑллӑ, шурӑ хырӑмлӑ чӗрчун.

Это было животное длиною в пять футов, с большими, загнутыми назад рогами, с рыжеватой шерстью, усеянной блестящими пятнышками, и белым брюхом.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сасартӑк тӗмсем ҫумӗнчен иртнӗ чухне унтан темле пысӑк чӗрчун сиксе тухрӗ те ун ҫине сиксе ларчӗ.

И вдруг, когда он проходил мимо зарослей кустарника, из них выскочило какое-то огромное существо, прыгнуло и обрушилось на него.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вара Африка мантикорин — пичӗ ҫыннӑнни, кӗлетки арӑсланӑнни пек юмахри чӗрчун ятне йышӑннӑ шӑнан — чаплӑ тӗслӗхӗ унра пулатчӗ.

И он обладал бы сейчас великолепным образцом африканской мантикоры — насекомого, которому дали имя сказочного животного, якобы обладавшего лицом человека и туловищем льва.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пархатарсӑр чӗрчун!

Неблагодарная тварь!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тата темле ҫул та суйласа илме пултарать ҫак тиркевлӗ чӗрчун: сӑмахран, хӑлха е ӗнсе еннелле анма, ученӑй куҫӗсенчен аяккалла кайма, кирек хӑш ҫеккунтра та вӗҫсе хӑпарса, тӗттӗм пӳртрен хӗвел ҫуттине, тӑван-пӗтенӗсем сӗрленӗ ҫӗре, паллах, хӑйӗн яланхи пурнӑҫне ирттерекен ҫӗре, тухса кайма, хӗвел пайӑркинче ҫухалма пултарать.

И сколько других путей могло избрать прихотливое насекомое — например, в сторону ушей или затылка, путей, уводящих его от глаз ученого, не говоря уж о том, что оно могло в любую секунду взлететь, покинуть темную хижину и исчезнуть в солнечных лучах, там, где оно, без сомнения, проводит свою жизнь и куда его должно привлекать жужжание его сородичей.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫын е чӗрчун?

Человек или животное?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чура сутуҫисем вӑл мӗнле те пулин чурана «хӑйӗн» тесе йышӑнасран хӑрарӗҫ пулсан, чурисен вара ҫак тискер чӗрчун аллине лекесрен сехрисем хӑпрӗҫ.

И если работорговцы боялись, как бы королю не вздумалось объявить своей собственностью кого-нибудь из невольников, то последние не меньше страшились попасть во власть этого свирепого животного.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах шалти туйӑм чӗрчун ҫынна ҫакӑн пек парӑннине ӑнлантарса параять-и?

Но может ли инстинкт объяснить такое чудо преданности?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫук, темле чӗрчун хӑмӑш витӗр килет!

Нет, какое-то животное пробирается сквозь камыши!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вуникӗ е вунпилӗк тискер чӗрчун тӗттӗмре караван хӗрринчи ҫынсем ҫине тапӑннӑ.

Двенадцать или пятнадцать чудовищ накинулись в темноте на край лагеря.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗнле чӗрчун — аи е урӑх мӑранкка — ҫакӑн пек йӗр хӑварнӑ-ши?

Чьи же ноги оставили такие следы — аи или другого ленивца?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗмӗрме кирлине ҫӗнетейрӗҫ те кӑшт ак ҫапла, хай этем паян ларчӗ меллӗ, ансат, хӑйне май чӗрчун пек — ларакан ашакла.

Подновили житьишко, предназначенное на слом, человек сегодня приспособился и осел, странной разновидностью — сидящим ослом.

Пур йӑх-яха та ҫӳп-ҫапа кӑварлӑ рифмӑпа ҫапар // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 142–145 с.

Ҫак вӑхӑтра сасартӑк чӑтлӑхран, вӗсенчен пӗр ҫӗр утӑмра, темиҫе пысӑк чӗрчун сиксе тухрӗ те самантрах ҫиҫӗм хӑвӑртлӑхӗпе куҫран ҫухалчӗ.

Как вдруг несколько крупных животных появились из чащи в ста шагах от них и тут же умчались с молниеносной быстротой.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней