Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хыр сăмах пирĕн базăра пур.
хыр (тĕпĕ: хыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таня ҫаврӑнса пӑхрӗ те аякра та мар, пысӑк та хӗрлӗ хыр айӗнче, пир пукан ҫинче амӑшӗ ларнине курах кайрӗ.

Таня оглянулась, неподалёку, под толстой красной сосной, на полотняном стуле лежала мама.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Ҫӗр урайӗнче ҫунакан вучахра хыр йывӑҫҫи ҫатӑртатрӗ, пӳлӗмре сӑмала аромачӗпе хутшӑннӑ йӳҫӗ тӗтӗм шӑрши тӑчӗ.

В кострах, разложенных на земляном полу, весело потрескивали сосновые дрова, и в комнате стоял горький запах дыма, смешанный с ароматом смолы.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тӳнсе кайнӑ хыр тӗлне ҫитсен, каччӑ чарӑнчӗ, урисемпе ҫемҫе юра тапкаласа тасатрӗ.

Провожатый остановился у поваленной сосны и разгреб ногами мягкий снег.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хырӑмӗ те паҫӑрах хыр тӑрне хӑпарнӑччӗ-ха, так, сначӑт, — текелесе, сӑра-эрех сӗннӗ чухнехи евӗр турткалашса тӑмарӗ Кузьма Афанасьевич, кашӑк тытса, ҫийӗнчех шӳрпене ӑса-ӑса хыпма пикенчӗ.

Помоги переводом

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унӑн Игнатпа мӗн ӗлӗкрен ӗҫлӗ ҫыхӑну пынӑ, ҫавӑнпа та Фома ӑна, яштака хыр пек кӗрнеклӗ, пысӑк сухаллӑ, вӑрӑм алӑллӑ шурӑ старике, ӗлӗкех куркаланӑ.

Он вел дела с Игнатом, и Фома не раз видел этого высокого и прямого, как сосна, старика с огромной белой бородой и длинными руками.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Хӗрлӗ чечексем, уйӑх, хыр… тата тем тӗрлесе ҫырни пур.

— Красные цветы, и луна, и сосна… и надпись какая-то вышита.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗсем часах йывӑр хыр пӗрени кустарса килчӗҫ.

Вскоре они вернулись, волоча по земле тяжелое сосновое бревно.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Темиҫе йывӑҫ каснӑ, улӑм пухнӑ, хыр вӑрманӗнче хӑйне валли ҫурт пекки туса лартнӑ.

Срубил несколько деревьев, насбирал соломы и в сосновом лесу построил себе жилье.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗвел тин ҫеҫ хӑпарса ҫитнӗ пулнӑ, хыр шӑршипе тулнӑ сывлӑш сиплӗхлӗ те таса пулнӑ; таса уяр сӑнӗ ӳкнӗ лӑпкӑ шыв, кимӗсем ҫумне тата якӑр сӑнчӑрӗсем ҫумне сӗтӗрӗнсе, ачашшӑн шӑпӑлтатнӑ.

Только что взошло солнце, воздух был живительно свеж, густо напоен запахом сосны; спокойная вода реки, отражая ясное небо, ласково журчала, разбиваясь о пыжи судов и цепи якорей.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Аэродром тавра хыр вӑрманӗ ларать, инҫех мар юханшыв пур.

Вокруг сосновый лес, неподалёку речка.

3. Ведущипе ведомӑй // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Инҫетелле, хыр вӑрманӗ патнелле, хирсем сарӑлса выртаҫҫӗ, ҫурҫӗр енче, Десна шывӗ хӗррипе — ҫаран.

Вдаль, к опушке сосновых лесов, уходят поля, а с севера, к Десне, — заливные луга.

1. Тӑван килте // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ӗмӗрхи ҫӳллӗ те шултра юмансен ращи сасартӑк йӗплӗ хыр ярӑмӗпе е шурлӑх тӑрӑх тӑсӑлакан ҫамрӑк хурӑнлӑхпа улшӑнать.

Высокий поросший травой дубняк сменяется вдруг устланным хвоей молодым сосняком или березняком в болотистой низине.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Урайӗнче лӑк тулли ҫӳп-ҫап, пылчӑк, кӗреҫепе хыр хӑть, стенисем те, маччи те таса мар.

Грязь на полу можно было собирать лопатой, стены были тоже грязные, грязен был даже потолок.

Шыв, швабра тата лампа // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

— Ак ҫак вырӑнтаччӗ вӑл, — тенӗ Дзержинский юлташӗ, — ак ҫак хыр тӗлӗнчеччӗ.

— Он был вот в этом месте, — отвечал товарищ Дзержинского, — возле этой самой сосны.

Тарни // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Килтисем хыпӑнса ӳкнӗ, шырама тытӑннӑ, ҫапла икӗ кун шыранӑ, виҫҫӗмӗш кунне курах каяҫҫӗ — хӗрача хыр тӑрринче лара парать, шарламасть те.

Дома ее хватились, давай искать — целых два дня искали, а на третий — видят, что сидит она на сосне и не откликается.

III // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Вӗсем тӑрӑх ҫӗр айӗнчи хыр патнелле нӳр туртӑнать.

По ним вода из земли в сосну идёт.

«Ау!» — тени мӗн пулать // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӗсем хыр тымарӗсем, — тет анне.

Мама говорит, что они из сосны растут.

«Ау!» — тени мӗн пулать // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пичче аллипе кӑтартса: — Авӑ, унта та, кунта та вӑрман. Авӑ, хыр йывӑҫҫисем, чӑрӑшсем, тӗрлӗ йывӑҫ тӗмӗсем курӑнаҫҫӗ. Ҫакӑ пулать те ӗнтӗ вӑрман, — терӗ мана.

А дядя показывает рукой: — А вон, и там и тут лес. Вон сосны, ёлки, кусты всякие. Это и есть лес, — и потянул меня за руку.

Салтак пичче мана вӑрмана илсе кайни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Маруся майӗпен хыр патнелле йӑпшӑнса пырать, анчах пакша хӳрине сарса ярать те чӑтлӑха чӑмать.

Маруся крадётся к сосне на цыпочках, но белка, распушив хвост, прыгает в чащу.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Пакши сулланакан хыр турачӗ ҫинче пӗр хускалмасӑр ларать.

А белка замерла на качающейся сосновой ветке.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней