Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хушӑран сăмах пирĕн базăра пур.
хушӑран (тĕпĕ: хушӑран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чочой тӗлӗкре ӗсӗклет, хушӑран кулкаласа илет.

Чочой во сне всхлипывал, порой улыбался.

Кэргына пытарни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хушӑран шаман, пуҫне усса, шак хытса кайса пӗр хускалмасӑр тӑрать, унтан каллех нартӑна шутарма тытӑнать.

Порой шаман замирал, опустив низко голову, а затем снова принимался двигать нарту.

Кэргына пытарни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Амӑшӗ, майӗпен сулкаланса, хушӑран ӗсӗклекелесе илет.

Мать, мерно покачиваясь, изредка всхлипывала.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ашшӗпе амӑшӗ те, ӑнсӑрт инкекпе сасартӑках сӑнсӑрланнӑскерсем, кулянӗҫ-кулянӗҫ те пӗр кана, ҫулсем иртнӑҫем, вӗсем те килтерӗшӗн кулленхи вак-тӗвекӗ хушшинче пӳкле вилӗмпе ҫӗре кӗнӗ ӑнӑҫсӑр хӗрне манӑҫа кӑларӗҫ, хушӑран кӑна, эрленсе, хаш сывлакаласа аса илкелӗҫ.

Помоги переводом

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫамрӑк йӗкӗтӗн ырханкка, килӗшӳсӗр кӗлеткине хытӑрах та хытӑрах ыталаса илсе, вӑл ӑна тӗксӗмленекен куҫӗсемпе сӑнтан тинкерсе пӑхать, чуптӑва-чуптӑва, хушӑран ӑслӑн-тӑнлӑн ӗнентерсе калаҫать:

Всё крепче обнимая худое, нескладное тело, она заглядывала в глаза юноши темнеющим взглядом, а между поцелуями рассудительно доказывала:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Хушӑран ҫеҫ шӑплӑхра такамсен ури айӗнчен тӑкӑнса аннӑ хӑйӑр йӑштӑртатса илнӗ е чул катӑкӗсем куҫса аннӑ.

Только изредка в тишине хрустели камешки или шуршал крупный песок, осыпавшийся под чьей-либо ногой.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Хушӑран хушӑ вичкӗн ҫил питрен каса-каса иртет.

Порывами налетал острый, режущий ветер.

Тӑрӑр, юлташсем! // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Тата хӗп-хӗрлӗ пилешсем курӑнкалаҫҫӗ хушӑран.

Да встретится рябина.

Пӑр юрланӑ чух // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хушӑран хушӑ Владимир Ильич кӗсйинчи уҫҫине хыпашлакаласа пӑхать.

Время от времени Владимир Ильич проверял,

Тата тепӗр вӑрттӑн ӗҫлев // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Пӗлес килет, шухӑшлать-ши ҫакнашкалли ҫинчен хушӑран та пулин манӑн юратнӑ Маринка?

Интересно, задумывается ли над этим хоть изредка моя милая Маринка?!

17 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хӗлле Маша дачӑна хушӑран хушӑ ҫеҫ килкелесе каять, ҫуркунне вара Малаховкӑна ҫу каҫмаллах куҫса килет: йӑран пусать, купӑста-хӑяр лартать, садра тӑрмашать.

Домработница Маша зимой жила на даче наездами, а с началом сезона переселялась в Малаховку насовсем: копала огород, возилась с рассадой, работала в саду.

16 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Тӗрӗс, кичемрех пулчӗ хушӑран хушӑ, ҫапах та…

Да, конечно, временами было скучновато, но все же…

14 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Пӗрер сехет пек тӗлӗркелесе илет-и, тен, хушӑран.

Может, какой-нибудь час.

Расстанная урамӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич хушӑран хушӑ ӑҫта мӗнле кӗнекесем выртнине ӑнлантарса парать.

Владимир Ильич изредка давал объяснения, какие, где расположены книги.

Мӗн пулнӑ май уявӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хушӑран хушӑ кунта урядник килкелесе каять.

Временами наезжал урядник.

Кокушкинӑри ирӗксӗрлӗх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хушӑран хушӑ ҫеҫ хӑйӗн пӳлӗмне чупса каять те: «Аттеҫӗм, ырӑ, хаклӑ аттеҫӗм! Нивушлӗ эс урӑх ҫук? Епле-ха пурӑнмалла сансӑр?» — тесе пӑшӑлтатать.

Только иногда убегал в свою маленькую комнату на антресолях: «Папа, умный, любимый! Неужели тебя нет? Как нам быть без тебя?»

Ашшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ҫав инҫетри инҫелӗх ӳкерчӗкӗн-ӳкерчӗкен килсе тухать те ниҫта ҫухалмасӑр куҫ умӗнче тытӑнса тӑрать е, ҫухалсан та хушӑран, — каллех те каллех каялла таврӑнать.

То одна, то другая картина всплывают из той дальней дали, встают перед глазами и не уходят, а если пропадут на какое-то время, то снова и снова возвращаются.

10 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Самантлӑха манӑҫатӑп, Владимира кӑсӑклансах итлеме тытӑнатӑп, анчах Валя мӗн те пулин калать-и е хам хушӑран йӑпӑрт пӑхса илетӗп-и ун ҫине, каллех вара хӗсме пикенет — ӑш вӗҫнӗ, чун вӑркать.

Забудусь на минутку, заслушаюсь Владимира, но то ли Валя что скажет, то ли просто взгляну на нее, и опять защемит-защемит…

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Тата, хушӑран хушӑ кӑвайта вутӑ пӑрах — ӑшӑ, ҫутӑ пултӑр.

Ну еще время от времени подбрасывай в костер сучьев, чтобы было и тепло и светло.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хушӑран ҫеҫ, тӗслӗхрен: «Кур-ха, тет, — юрӗ мӗнлерех, сӑнчӑрланӑ боярыня ларнӑ ҫуна тин кӑна иртсе кайнӑ тейӗн…»

Лишь иногда, вроде: «Гляди-ка, снег за полозьями, будто вот только-только перед нашим приходом эта боярыня в кандалах проехала…»

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней