Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗрӗсрех (тĕпĕ: тӗрӗс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман хӳшӗ, тӗрӗсрех каласан, ман хакале — пирӗн таврашри кил-ҫуртсенчен чи паллӑ мар кил-ҫурт пулать.

Моя хижина — вернее, мое хакале — одно из самых скромных жилищ в нашем краю.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Малтан ҫын сасси, тӗрӗсрех каласан, ҫын хыттӑн ҫухӑрни илтӗнсе кайрӗ, кун пек сасӑ Фелим О'Нил карланкинчен ҫеҫ тухма пултарнӑ.

Сначала раздался человеческий крик, или, вернее, человеческий вопль — такой, какой мог вырваться только из глотки Фелима О'Нила.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫакӑн пек утса, тӗрӗсрех, мӑкӑлтатса, вӑл сутма кӑларса тапратнӑ чурасен ушкӑнӗ хушшипе иртрӗ.

Так он прошел, а вернее, проковылял среди толп выведенных для продажи рабов.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Каторгӑна, эппин? — тӗрӗсрех каларӗ Маняша.

— Значит, каторга? — уточнила Маняша.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эпӗ лайӑх пӗлетӗп: ку вӑрман вӗҫсӗр-хӗрсӗр тинӗс пек е, тӗрӗсрех, тинӗс тӗпӗ пек, унта моряк та хӑй ӑҫта иккенне пӗлме пултараймасть.

 — Я отлично знаю, что этот лес подобен безбрежному морю или, скорее, морскому дну, где даже моряк не смог бы определить своего положения.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кунта пӗр-пӗринпе черетленсе пыракан катасем, тӗрӗсрех ҫак вӗҫӗ-хӗррисӗр вӑрман, питӗ капӑр.

И все эти леса, следовавшие один за другим, а вернее, этот бесконечный лес был великолепен.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ку вӑл кашкӑрсем те мар, тилӗсен хӑйне евӗр йӑхӗ, тӗрӗсрех вӑрман йыттисем.

 — Это даже не волки, а особая порода лисиц или, вернее, лесные собаки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапах та тӗрӗсрех калӑр-ха пире, ӑҫта эпир?

Но я прошу вас точнее указать, где мы.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Пилигрим» хӑш вырӑнта ҫӗмӗрӗлни ҫинчен мӗнле те пулин тӗрӗсрех пӗлмелле.

Необходимо было как можно скорее установить, где именно потерпел крушение «Пилигрим».

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр-пӗр карапа курсан, эпир унран хамӑр ӑҫта иккенне тӗрӗсрех ыйтса пӗлӗттӗмӗр, вара пире ҫырана пырса чарӑнма ҫӑмӑлрах пулатчӗ.

Если бы мы увидели хоть какое-нибудь судно, мы бы связались с ним, узнали наше точное место, и тогда было бы гораздо легче подойти к берегу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ула кита хӑвалама пуҫларӗҫ, тӗрӗсрех, вӑл хӑй вельбота сӗтӗрме пуҫларӗ.

Началось преследование или, вернее, буксирование.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кун пек хутлӑхра кита сӑнама йывӑр, анчах кит тытакан ҫыннӑн хӑнӑхнӑ куҫӗ инҫетрен курӑнакан паллӑсем тӑрӑх: кит шыва мӗнле сирпӗтнинчен е, тӗрӗсрех, кит сывласа кӑларакан пӑс тӑрӑх кит мӗнле ӑратран пулнине пӗр йӑнӑшсӑр уйӑрса илет.

На таком расстоянии кита трудно было рассмотреть, но искушенный глаз китобоя безошибочно улавливал некоторые признаки, различимые даже издали: по фонтанам воды или, вернее, пара, вырывавшимся из дыхал кита, уже можно было определить, к какой породе он принадлежит.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗнле ӑратлӑ чӗрчун иккеннн тӗрӗсрех уйӑрма карап инҫетре-ха.

Но расстояние было еще слишком велико, чтобы можно было определить породу этого млекопитающего.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Попугайсем пӳлӗмре миҫе хӑна пулнине долготапа широтана палӑртакан бюроран та тӗрӗсрех шутланӑ тӗслӗхсем те пур.

Когда попугаи считали гостей в комнате с точностью, которой позавидовал бы вычислитель Бюро долгот и широт.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пин те сакӑрҫӗр ҫитмӗл пӗрремӗш ҫулта, тӗрӗсрех каласан, икӗ ҫул каярах, пӗр француз-ҫулҫӳревҫӗ Парижри географи обществи сӗннипе Африкӑна тухса кайнӑ — унӑн ҫак ҫӗр урлӑ хӗвеланӑҫӗнчен хӗвелтухӑҫнелле каҫмалла пулнӑ.

В тысяча восемьсот семьдесят первом году, то есть два года назад, один путешественник-француз отправился в Африку по инициативе Парижского географического общества, чтобы попытаться пересечь континент с запада на восток.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Капла тӗрӗсрех пулать.

Так будет справедливо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ун чухне те, халӗ те сӑртсем пулса пыни ҫӗр ӑшӗнче уран, е, тӗрӗсрех каласан, йывӑр элементсем пайланса саланнинчен килет.

Одни и те же процессы образования гор тогда и теперь обязаны силам уранового распада в глубинах земной коры или, вернее, распада сверхтяжелых элементов вообще.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Хӑшпӗр шӑмӑсем темӗн пысӑкӑш ҫӗҫӗпе каснӑ пек, анчах чӗрчунӗ чӗрӗ чухне, тӗрӗсрех, шӑп кӑна вилӗм килсе лекнӗ самантра, каснӑ пек туйӑнать.

Есть образцы, в которых часть кости как бы срезана огромным ножом, но также, несомненно, по живой кости, до гибели животного, вернее — в момент ее.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ҫырасса Тухтар, чӑн ӗнтӗ, щӑрҫа пек тикӗс йӗр илтерсе ҫыраймасть-ха, уншӑн халлӗхе тӗрӗсрех ҫырма пӗлни те темӗне тӑрать терӗҫ ӑна тӑрӑшса «вӗрентекенсем», вуласса вара ӑсталансах ҫитрӗ — пӗр такӑнмасӑр шӑрантарса кӑна пырать, пичетлӗ хут мӗн-мӗн пӗлтернине ӑса илсе вулать.

Правда, писать Тухтар красиво и быстро еще не научился, зато писал грамотно, а вот читал он довольно бегло, без запинки, и пересказывал почти слово в слово прочитанное.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кил хуҫи туртмасть тата ун хваттерӗ пӗр пӳлӗмлӗ анчах пулсан, туртас шухӑша пӑрахӑҫлани тӗрӗсрех пулать.

А если хозяин не курит и к тому же у него только одна комната, правильнее всего вообще воздержаться от папиросы.

Туртман ҫынсем е ачасем пур пӳлӗмре туртма юрамасть // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней