Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пикенчӗ (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта пӗрремӗш хут пуҫне пырса ҫапрӗ: унӑн ӳтне ӑш хыппи паҫӑртанпах тертлентерет иккен, ҫавӑнпа та чӗр куҫҫи ҫине лӑштӑрах ӳкрӗ те вӗретнӗ хыҫҫӑн сивӗннӗ евӗр ӑшӑ шыва ал тупанӗпе ӑса-ӑса ӗҫме пикенчӗ.

Здесь ему впервые пришло в голову, что жажда неотступно мучает его тело, и он почти упал на колени, зачерпывая ладонью теплую как остывший кипяток жидкость.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Кӳллӗн ҫӗнӗ хуҫи, — Ланфиер сассине хулӑнлатрӗ те хуллен юхтарма пикенчӗ.

— Новый хозяин озера, — Ланфиер понизил голос и стал говорить медленно.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ланфиер хыттӑн ахӑлтатма пикенчӗ.

Ланфиер сильно расхохотался.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Унтан вӑл сӑлтавсӑрах йӗме пикенчӗ; сиксе чӗтрет, йынӑшать.

Потом он стал плакать без причины; весь дрожал и стонал.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент чӗлӗмне кӑларчӗ те ӑна тултарма пикенчӗ.

Гент вынул трубку и стал ее набивать.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ чарӑнми ахӑлтататӑп, ҫакна пула, юлашкинчен, король майри те ахӑлтатса кулма пикенчӗ, таврашӗ те ахӑлтатать; король майри намӑсланнипе хыпса тӗлкӗшменни кӑна, кӗҫех вӑл хӑйӗн амазонкисемпе васкавлӑн тухса утрӗ.

Я хохотал неудержимо, так что наконец захохотала королева, свита тоже захохотала; королева сгорела от стыда и поспешно скрылась в сопровождении своих амазонок.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Каҫхине вӑл ман пата кӗчӗ те араб караванӗн инкекӗ пирки пуплеме пикенчӗ.

Вечером он пришел ко мне и стал говорить о несчастьях арабского каравана.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн ыйтӑвне ӑнлансанах король ахлатма, чӗлхипе шеплеттерме, куҫӗсене тертлӗн ҫавӑркалама пикенчӗ, тӑлмача нумай вӑхӑт темӗн ӑнлантарчӗ-ӑнлантарчӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн Гента акӑ мӗн каласа кӑтартрӗҫ.

Тогда король стал охать, щелкать языком и закатывать глаза со страдальческим видом и долго говорил что-то переводчику, после чего Гент был посвящен в следующую историю.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Цаупере, ахӑртнех, хӑйне лайӑх туять, мӗншӗн тесен шӑппӑн, пӗр сасӑллӑн юрӑ хайлама пикенчӗ.

Цаупере, видимо, чувствовал себя хорошо, так как начал тихо, монотонно слагать песню.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Икӗ енче те лӑпкӑ пек туйӑнать; сунарҫӑ вырӑнти вӑрман капламне тимлӗрех тӗпчеме пикенчӗ.

Там все казалось спокойным; главное внимание охотника сосредоточилось на громаде берегового леса.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кӑнтӑр апачӗ хыҫҫӑн Стэнли Таборӑна тӗпчеме кайрӗ, Гент вара карттине сарса хучӗ те шухӑшласа пуҫне ҫӗмӗрме пикенчӗ.

После обеда Стэнли ушел осматривать Табору, а Гент развернул карту и погрузился в соображения.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тӗреклӗ йытӑ-павиан шӑвӑҫ савӑта тытнӑ та йывӑҫ тӑрринче ларать, ӑна уҫассишӗн мекеҫленет; кӗҫех ӑнӑҫтарчӗ те — ҫӑварне йӳҫек япалан ҫуррине яхӑн хӑвӑрт-хӑвӑрт чиксе тултарчӗ, ҫав самантрах хыттӑн сурма пикенчӗ.

Здоровенный собака-павиан, схватив жестянку и забравшись на дерево, старался открыть ее; скоро это удалось ему, с той же быстротой он отправил в рот добрую порцию горького вещества и стал громко плеваться.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент матрос тумтирӗпе, ҫавӑнпа га хӑшӗ-пӗри сӑпайсӑррӑн ахӑлтатма пикенчӗ, ыттисем шанмасӑртарах пӑхаҫҫӗ.

Гент был в матросском платье, поэтому некоторые бесцеремонно расхохотались, остальные смотрели с недоверием.

IV. Слон сунарҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫул ҫӳревҫӗн тикӗс, йывӑр утти тамалсан Гент сухари илчӗ, апат анманнине хирӗҫлесех кӑшлама пикенчӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн консервланӑ сӗт пӗр кашӑк ҫирӗ.

Когда затихли его мерные, тяжелые шаги, Гент взял сухарь и стал нехотя грызть, потом съел ложку консервированного молока.

III. Сив чир // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Чирлӗскер кӑштахран вӑйсӑррӑн калаҫма пикенчӗ.

Больной, помедлив, сказал:

III. Сив чир // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Молли ҫавӑнтах тухрӗ те мана тӑтӑшрах тата «вӑхӑтра мар» килсе ҫӳремешкӗн ӳкӗтлеме пикенчӗ: «Ун чухне эсӗ тус пулни курӑнӗ».

Молли тотчас вышла и начала упрашивать меня приходить часто и «не вовремя»: «Тогда будет видно, что ты друг».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Молли темӗн шухӑшлама пуҫларӗ, унтан айкашуллӑн мана ром ярса пачӗ те ӗнӗрлеме пикенчӗ, кӗҫех: «Эпӗ сире халех выляса паратӑп», — терӗ те сиксе тӑрса тепӗр пӳлӗме иртрӗ, акӑ унта клавишсен тӑвӑллӑ сасси кӗмсӗртетме тытӑнчӗ.

Молли призадумалась, потом шаловливо налила мне рома и стала напевать, сказав: «Вот это я сейчас вам сыграю», вскочив, она ушла в соседнюю комнату, откуда загремел бурный бой клавиш.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Каллех «Тонуса» кӗтӗмӗр те эрех ыйтрӑм, хӗр ача валли — пылак кукӑль, вара вӑл урисене силленӗ май мӑрлата-мӑрлата, пӳрнисемпе чакаласа ӑна тӗпчеме пикенчӗ, эпир Паркерпа пилӗк ҫул каяллахи Лиса таврӑнтӑмӑр.

Мы прошли опять в «Тонус» и заказали вино; девочке заказали сладкие пирожки, и она стала их анатомировать пальцем, мурлыча и болтая ногами, а мы с Паркером унеслись за пять лет назад.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Темӗн асӑма килет пек, — татӑклӑн калаҫма пикенчӗ вӑл, — анчах каҫарсамӑр: юлашки ҫулсенче япӑх куратӑп.

 — Что-то припоминаю, — заговорил он нерешительно, — но извините, последние годы плохо вижу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Эсир мана питӗ хытӑ кӳрентертӗр, — хыттӑн каларӗ Молли, — питӗ… — вӑл ҫав самантрах кулма пикенчӗ.

— Вы очень меня обидели, — громко сказала Молли, — очень, — немедленно она стала смеяться.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней