Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кантӑк сăмах пирĕн базăра пур.
кантӑк (тĕпĕ: кантӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юлашкинчен, акӑ, алӑк уҫӑлчӗ, ӑна хирӗҫ кӑра сӑнлӑ карчӑк тухрӗ, вӑл пуҫне чалӑштарса кантӑк тӑрринчен пӑхать.

Когда он наконец открыл дверь, навстречу ему вышла суровая старуха и, наклонив голову, взглянула поверх стекол.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Ҫак вӑхӑтра кантӑк леш енчи ҫутӑлакан сӗмлӗхрен такамӑн шӑтарасла вӗри куҫӗ арҫын ачана ӗнсинчен тӑрӑнчӗ; вӑл ҫаврӑнчӗ те айлӑм хӗрринче ҫулӑмланса хӑпаракан хӗрлӗ пӗкке курчӗ.

Между тем в просветлевшей тьме за окном чей-то пристальный, горячий взгляд уперся в затылок мальчика, он обернулся и увидел красный сегмент, пылающий за равниной.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Кравате чӑнах та кантӑк умне куҫарса лартмалла.

Кровать действительно можно переставить к окну.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Шамполион кантӑк еннелле пӑрӑнчӗ, хыттӑн вӗрсе кӑларнипе сигара тӗтӗмӗ кӗленчерен ҫапӑнса ҫаврака йӗр хӑварчӗ.

Он отвернулся к окну, выдохнув сигарный дым с силой, разбившей его о стекло круглым пятном.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Унӑн каллех кантӑк умне ларас, кӑвакарчӑнсене сӑнас, ҫывӑракан хӗрарӑмӑн тӳлек сывлавне илтес килет.

Он желал бы вновь присесть у окна, смотреть на голубей и слышать ровное дыхание спящей женщины.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ҫав тери шӑп тӑнӑран — телефонӑн вӑрах шӑнкӑравӗ пӳлӗмсен чӗмсӗрлӗхне ӗҫлӗ чӗтревпе касса ҫурчӗ, кантӑк умӗнчи саланкӑр Шамполиона вырӑнтан кӑмӑлсӑррӑн хускатрӗ.

Было так тихо, что долгий телефонный звонок, деловой трелью прорезавший молчание комнат, неприятно оживил Шамполиона, рассеянно сидевшего у окна.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ҫавӑнпа та кантӑк патне тепӗр хут пырса вӑл ӗҫе ӑнӑҫтармашкӑн шанчӑк пурри-ҫуккине ҫирӗплетме тӗв турӗ.

Поэтому, подходя снова к окну, в надежде удостовериться, точно ли есть успех с этой стороны.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Хӗр хӗрелсе кайрӗ, анчах кантӑк патӗнчен пӑрӑнмарӗ.

Она вспыхнула, но не отошла от окна.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Рене кантӑк умӗнче; айккинче, плюш карӑ мӗлкинче.

Рене стояла у окна, отдалясь в сторону, в тени плюща.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Хыҫалта горизонт таранах, ҫутӑ-ҫутӑ сенкер, тап-таса тӳпе айӗнче, ыйхӑри океан сарӑлса вырать — кӑвак кантӑк пек тикӗс шыв.

Позади, до горизонта, под ослепительно синим, совершенно чистым небом развертывался уснувший океан — гладкая, как голубое стекло, вода.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Хӗр алӑк еннелле чупас тенӗччӗ, анчах икӗ ҫула тӳсӗмсӗррӗн уйларӗ те — кантӑк патне таврӑнчӗ, унтан сиксе анса Битт-Боя хирӗҫ ыткӑнчӗ.

Она кинулась было бежать к дверям, но, нетерпеливо сообразив два расстояния, вернулась к окну и выпрыгнула в него, побежав навстречу Битт-Бою.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Вӑл сад пахчинчи курӑка чӑштӑртаттарнине, кантӑк патне ҫывхарнине сиссенех, вӗсен ҫутӑ мӗлтлетекен сулхӑнне, шалалла, пӑхма пуҫласанах чӳречесенчен пӗрин каррине хул пуҫҫипе сирсе ҫамрӑк хӗр курӑнса кайрӗ.

Как только он проник в сад, зашумев по траве, и стал подходить к окнам, всматриваясь в их тенистую глубину, где мелькал свет, — у одного из окон, всколыхнув плечом откинутую занавеску, появилась молодая девушка.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Гнор сӗтел ҫумне вырнаҫрӗ; асаплӑ ӗнтӗркев ӑна пукапран тӑлласа хучӗ; вӑл пуҫне уснӑ аллисене чӗр куҫҫисемпе хӗстернӗ; вӑрахчен ҫапла ларчӗ, мӗнле пулса иртессе тӗшмӗртме хӑтланчӗ; чавси тӗлӗнче ывӑс чанклатрӗ; Энниок кантӑк умӗнчен пӑрӑнчӗ.

Гнор сел у стола; тягостное оцепенение приковало его к стулу; он долго сидел, понурившись, сжав руки между колен, стараясь представить, как произойдет все; поднос звякнул у его локтя; Энниок отошел от окна.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑраннӑскер пӗр хушӑ вырӑн ҫинче выртрӗ, кантӑк тӗлӗнчен такам хӑвӑрт утса иртнине илтсен тӑрса ларчӗ, чӳрече каррине уҫса пӑхрӗ, анчах никама та асӑрхамарӗ; таврара канлӗх, шӑп; ирхи сивӗ хӗвел аллейӑна кӗске пайӑркисене сапаласа ывӑтнӑ; паркӑн хаваслӑ ыйхине сывлӑмлӑ вӑрӑм мелкесем чӑпарлатаҫҫӗ, газонсем йӑсӑрланаҫҫӗ; шӑплӑх тӗлӗрӳллӗ те тӑнӑҫсӑр туйӑнать.

Проснувшийся некоторое время лежал в постели; услышав быстрые шаги под окном, он встал, откинул гардину и никого не заметил; все стихло, раннее холодное солнце падало в аллеи низким светом; длинные росистые тени пестрили веселый полусон парка; газоны дымились, тишина казалась дремотной и неспокойной.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вуласа тухрӗ те — ҫурӑмӗпе чӳрече енне ҫаврӑнса тӑчӗ, унтан, ҫывӑракан ҫынсен умӗпе иртнӗн, кантӑк патӗнчен чӗрне вӗҫҫӗн, майӗпен пахча еннелле утрӗ.

Он прочел, повернулся спиной к окну и медленно, на цыпочках, словно проходя мимо спящих, пошел от окна в сторону огородов.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

3) ҫӗмрӗк фаянс, ванчӑк кантӑк, пушӑ кӗленчесем;

3) битый фаянс, битое стекло, пустые бутылки;

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Шанчӑка ҫухатнӑран, ав, ял таврашӗнче кускаласа ҫӳрерӗмӗр; юрать-ха Сигби сире кантӑк умӗнче асӑрхарӗ.

Безутешно мы колесили тут, вокруг деревни, а Сигби вас в окошко заметил.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Фукпа Сигби кантӑк умӗнче самантрах тӳрленсе тӑчӗҫ, калпакӗсене хыврӗҫ.

Фук и Сигби мгновенно вытянулись перед окном, сдернув шапки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Вӑл кантӑк патне чупса пычӗ, пӗкӗрӗлсе аялалла тинкерчӗ.

Он подбежал к окну и, перегнувшись, заглянул вниз.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫаврӑнтӑм та… тӑнла, Роб, шкипер каюти айӗнче, грот-трюмран уйӑракан хӑмасен хушшинчен, пысӑках мар хушӑкран, манӑн пит ҫинелле кантӑк пек ҫӳхе ҫутӑ ярӑмӗ тӳп-тӳрӗ ӳкет.

Я обернулся, — узкая, как стекло, полоса света падала мне в лицо из небольшой щели меж досками, отделяющими подшкиперскую от грот-трюма.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней