Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ашшӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Фома ашшӗн сарлака кӑкӑрӗ ҫине пӑхнӑ, унӑн хулӑн сассине итлесе, хӑй ӑшӗнче: — Ну тата, часах вилес ҫук-ха эс! — тесе шухӑшланӑ.

Фома Смотрел на широкую грудь отца, слушал его густой голос и думал про себя: «Ну, не скоро ты помрешь!»

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, ашшӗн хулпуҫҫийӗ урлӑ пӑхса илнӗ те, малти кӗтесре кӑпӑшка сарӑ ҫӳҫлӗ пӗчӗк хӗрарӑм сӗтел ҫине тайӑнса ларнине курах кайнӑ: унӑн шурӑ сӑнлӑ пичӗ ҫинче тӗксӗм куҫӗсем, ҫӳхе куҫхаршисем, тӑртанса тӑракан хӗрлӗ тутисем уҫҫӑн уйрӑлса тӑнӑ.

Фома взглянул из-за плеча отца и увидал: в переднем углу комнаты, облокотясь на стол, сидела маленькая женщина с пышными белокурыми волосами; на бледном лице ее резко выделялись темные глаза, тонкие брови и пухлые, красные губы.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Килте ӑна ашшӗн хӑтӑруллӑ ыйтӑвӗ кӗтсе тӑнӑ:

А придя домой, был встречен суровым вопросом отца:

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, сӗтел ҫине чавсаланса, тимлӗн итлесе ларнӑ, ашшӗн хӑватлӑ сассин ҫемми май, унӑн пуҫӗнче пӗрре — пӗрене чутлакан платник сӑнарланнӑ, тепре — хӑй, Фома: аллисене асӑрхануллӑн тӑсса, чӗтревлӗ ҫӗр тӑрӑх темле чӗрӗ те пысӑк япала патне шӑвӑнса пыракан, ҫав хӑрушӑ япалана ярса тытма хӑтланакан Фома…

Фома, облокотясь на стол, внимательно слушал отца и, под сильные звуки его голоса, представлял себе то плотника, обтесывающего бревно, то себя самого: осторожно, с протянутыми вперед руками, по зыбкой почве он подкрадывается к чему-то огромному и живому и желает схватить это страшное что-то…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чӑнах та ӗнтӗ ашшӗн калавӗ Анфиса мӑнаккӑшӗн пуян юмахӗсем пек янӑраман, анчах унӑн сӑмахӗсенче темӗскер ҫӗнни — юмахсенчен уҫӑмлӑраххи, ӑнланмаллараххи, интерес тӗлӗшпе те юмахсенчен пӗрре те кая марри пулнӑ.

И хоть не звучало в рассказе отца того, чем были богаты сказки тетки Анфисы, но зато было в них что-то новое — более ясное и понятное, чем в сказках, и не менее интересное.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑш чухне ача чылай ҫӗрле ашшӗн труба пек кӗрлекен сассипе вӑраннӑ.

Если это случалось ночью — мальчик всегда просыпался от его трубного голоса:

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗлеп ӗнтӗ… — тесе, ашшӗн халиччен пытанса тӑракан вӑрттӑн пурнӑҫне ҫавӑн пек ҫӑмӑллӑн сиссе илнипе савӑнса кайнӑ пек, куҫӗсене чеен хӗскелесе каланӑ Фома.

Я знаю уж…— хитро прищуривая глаза, говорил Фома, довольный тем, что так легко вошел в скрытую от него жизнь отца.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Маякинӑн тата Тарас ятлӑ ывӑлӗ пулнӑ, анчах ҫемьере унӑн ятне асӑнман; кун пирки хулара ҫакӑ ҫеҫ паллӑ пулнӑ: вунтӑхӑр ҫулхи Тарас, Мускава вӗренме кайсан, виҫӗ ҫултан ашшӗн ирӗкне хирӗҫ авланса янӑ, — ҫакӑншӑн ӑна Яков ывӑллӑхран кӑларнӑ.

Был еще у Маякина, сын Тарас, но имя его не упоминалось в семье; в городе было известно, что с той поры, как девятнадцатилетний Тарас уехал в Москву учиться и через три года женился там против воли отца, — Яков отрекся от него.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑя ҫамкипе ашшӗн кӑкӑрне тӗрелерӗ те харӑлтаттарма пуҫларӗ.

Он уперся лбом в грудь отца и засопел.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ван Чунь-шэн ашшӗн хӑрушӑ вилӗмне те, амӑшӗн вилес умӗнхи куҫҫульне те манман.

И Ван Чунь-шэн не забывал ни страшной гибели отца, ни скорбных слез матери.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пирӗн эрӑчченхи VI ӗмӗрте Рим республики пулса тӑрсан, патрицисем ытти мӗнпур халӑха тытса тӑмалли политикӑлла влаҫа туртса илнӗ, «Патриций» сӑмах пуян ашшӗн ывӑлӗ тени пулать.

Помоги переводом

Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.

Прошка пысӑк пушмакӗпе, шалпар сӑхманӗпе, уйрӑмах ашшӗн ҫӑмран пустарнӑ ҫурӑк шлепкине тӑхӑнса ярсан, аппӑшӗ ҫумӗнче йӑваран тухса ӳкнӗ ҫерҫи пек туйӑннӑ.

Рядом с сестрой Прошка в своих больших котах и разъезжавшемся кафтанишке походил на выпавшего из гнезда воробья, особенно когда нахлобучивал на голову отцовскую войлочную шляпу с оторванным полем.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Ашшӗн ҫӗтӗк пиншакне тӑхӑннӑ, пысӑк ҫӑпата сырнӑ Васька ытла та пӗчӗк пек курӑнать.

В рваном отцовском пиджаке с длинными рукавами Васька казался совсем маленьким.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ун ашшӗн ятне турӑ кӗнекинчен пуҫӗпех чӗрсе пӑрахӑттӑм.

А его отца совсем вычеркнул бы из божьей книги.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл ашшӗн медалӗсемпе погонӗсене хӑй ҫумне тытса виҫсе пӑхатчӗ, вӑрҫӑ ҫинчен ыйтса пӗлетчӗ, ялан ашшӗ хыҫҫӑн ҫӳретчӗ.

Он примерял папины медали и погоны, расспрашивал про войну и всюду ходил за ним.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫынсем ун аллинче ҫӗмренпе шӑмӑран тунӑ ҫӗмрен йӗпписем асӑрханӑ, хулпуҫҫи ҫине сунара ҫӳрекен ашшӗн пысӑк сӑннине йӑтнине курнӑ.

Заметили, что он несет лук и большой запас стрел с костяными наконечниками, через плечо было перекинуто отцовское охотничье копье.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Ашшӗн пуҫӗ ҫухалчӗ.

Голова отца исчезла.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах Аэлита тӗкӗрӗн тӗтреллӗ сийне тӗсеме чарӑнмасть-ха, ашшӗн уншӑн хӑрушӑ, пурӑнакансемшӗн пуриншӗн те хӑрушӑ сӑнне умӗнчен сирсе яраймасть.

Но Аэлита всё ещё всматривалась в туманную его поверхность, всё ещё видела страшное ей, страшное всем живущим лицо отца.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӗтреллӗ тӗкӗрте — ашшӗн палланӑ пӳлӗмӗ: кӗнеке шкапӗсем, тӑракан йывӑҫ призмӑсем ҫинчи картограммӑсемпе чертежсем, хут тӗркемӗсемпе купаланнӑ сӗтел.

В туманном зеркале появился знакомый отцовский кабинет: книжные шкафы, картограммы и чертежи на деревянных, стоящих призмах, стол, заваленный бумагами.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн вӑл Карло ашшӗн шӑртлӑ питҫӑмартийӗсем ҫумне хӑйӗн пуҫӗпе сӗртӗнме пуҫларӗ.

После этого стал тереться головой о щетинистую щёку папы Карло.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней