Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Николай сăмах пирĕн базăра пур.
Николай (тĕпĕ: Николай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан вӗсем Мускава, Николай Антоныч хваттерне куҫса каяҫҫӗ.

Потом они переехали в Москву, в квартиру Николая Антоныча —

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч сӑмахӗпе, вӑл яланах васканӑ.

По мнению Николая Антоныча, он всегда торопился.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫаксене пурне те ӗнтӗ Николай Антоныч укҫипе туяннӑ пулнӑ.

И все это было куплено на деньги Николая Антоныча.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч калать, аҫу хӑй айӑплӑ, тет.

Николай Антоныч говорил, что папа был сам виноват.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан Энска Николай Антоныч килсе ҫитет, килте ҫӗнӗ сӑмахсем хутшӑнаҫҫӗ: «Нимӗнле шанчӑк та ҫук».

Потом в Энск приехал Николай Антоныч, и в доме появились новые слова: «Никакой надежды».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗрӗссипе каласан, ун ҫинчен Татариновсен килйышӗнчен Николай Антонычран пуҫне ыттисем калаҫсах та каймастчӗҫ.

Вообще, кроме Николая Антоныча, который, напротив, очень любил это слово, у Татариновых не очень часто говорили о нем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та Катя ҫак самантра Николай Антонычӑн пирӗнпе нимӗн ӗҫӗ те ҫукки ҫинчен пӗлтерчӗ, ара эпӗ Катя патне ҫӳретӗп, ун патне мар-ҫке-ха.

Но в это время Катя заявила, что Николай Антоныч тут совершенно ни причем, потому что я буду приходить к ней, а не к нему.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн пӗрре те Николай Антонычран хама вӗсем патне пырса ҫӳреме, Марья Васильевна урлӑ ирӗк ыйттарас килмерӗ.

Мне вовсе не хотелось, чтобы она выпрашивала у Николая Антоныча позволение бывать у них,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ Николай Антоныч ҫав айван историе тахҫанах маннӑ пулӗ тетӗп, — малалла та ҫирӗппӗн каларӗ Марья Васильевна.

— Я думаю, что Николай Антоныч давно забыл об этой глупой истории, — продолжала Марья Васильевна строго.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Васильевна, хӗрсе кайсах калаҫать пулин те, Николай Антоныч тӗлӗнмелле ырӑ кӑмӑллӑ ҫын, вилнӗ упӑшки ун умӗнче парӑмра юлнӑ тесе хӑйне хӑй ӗнентересшӗн пулса калаҫнӑ пек ҫеҫ туйӑнчӗ маншӑн.

Тем более, что хотя она говорила очень охотно, даже с жаром, мне все мерещилось, что она сама хочет уверить себя, что все это именно так: что Николай Антоныч — необыкновенный человек и что покойный муж решительно всем ему обязан.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку сӑмахсене эпӗ Николай Антонычран хӑйӗнчен те илтнӗ.

Все это я слышал от самого Николая Антоныча

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч шанса тӑнӑ ӑна, — терӗ вӑл, хӗрсе кайса.

— Николай Антоныч верил в него, — сказала она с жаром.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир фойере ҫаврӑнса ҫӳрерӗмӗр, Марья Васильевна ҫаплах Николай Антоныч ҫинчен калаҫрӗ.

Мы ходили по кругу в фойе, и Марья Васильевна все время говорила о Николае Антоныче.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та тепӗр антрактра вӑл каллех Николай Антоныч ҫинчен пуҫласа ячӗ.

Но в следующем антракте она опять заговорила о Николае Антоныче.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл урӑх ним пирки те калаҫмарӗ, тӳрех Николай Антоныч ҫинчен калаҫма тытӑнчӗ.

Без всякого перехода она вдруг заговорила о Николае Антоныче.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсир Николай Антонычпа килӗштерейменнишӗн ман мӗн ӗҫ пур.

Какое мне дело, что ты с Николаем Антонычем в плохих отношениях!

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч ҫаплах кураймасть-ха мана.

Николай Антоныч все еще ненавидит меня.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан Николай Антоныч тухса каларӗ, каласса вӑл та питӗ лайӑх каларӗ, ун хыҫҫӑн Варя аппа комсомол ячейки пӗтӗмпех ОДВФ-на кӗрет тесе пӗлтерчӗ.

Потом выступил Николай Антоныч и тоже очень хорошо говорил, а потом тетя Варя объявила, что комсомольская ячейка полностью вступает в ОДВФ.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Николай Антоныча йӑпӑлтатать, тет, немкӑна, Ружичека йӑпӑлтатать, тет, ачасене те йӑпӑлтатать, тет.

Подлизывается к Николаю Антонычу, немке, к Ружичеку и к ребятам.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн чӗрӗпӗ ҫухалнӑ иккен, ӑна вӑл Николай Антоныч хушнипе повар пӗр-пӗр шыв-шур тӑкакан шӑтӑка пӑрахнӑ пуль, тет.

У него пропал еж, и он подозревал, что повар, по распоряжению Николая Антоныча, бросил ежа в помойную яму.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней