Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

унран (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пахчари курӑк таврашне ҫеҫ ҫинӗ — ҫӗр улми ҫулҫинчен симӗс шӗвек пӗҫернӗ, унран ӗнене ӗҫтерекен ҫӑра шыв шӑрши кӗнӗ, йӗрӗнтернӗ пулин те, ӑна йывӑҫ кашӑксемпе сыпнӑ.

Ели одну зелень с огорода — варили из ботвы зеленую жижу, пахнувшую коровьим пойлом, и, преодолевая отвращение, хлебали деревянными ложками.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Куккӑшӗ хӑйӗн лутра, кӗрнек кӗлеткипе калинккене хупӑрласа тӑнӑ, ӳсӗрскер, тутисене чалӑштаркаласа кулнӑ, — унран эрех шӑрши кӗнӗ.

Тот стоял, загородив своей низкорослой, коренастой фигурой проход, и пьяно ухмылялся; от него несло водкой.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тата амӑшӗн сасси те, вӑл, картишӗнче ҫӳресе, ывӑлӗшӗн тунсӑхласа ҫитнӗ пек ачаш та ырӑ, чӗре тӗпнех сӑрхӑнса кӗрет, Костя, ачашланӑшӑн савӑнса, амӑшне мӑйӗнчен ытамласа илет те нумайччен унран уйрӑлаймасть, хуллен калаҫса чунне йӑпатнӑ хыҫҫӑн ҫеҫ хӑпать…

Да и голос матери, словно истосковавшейся без него, пока она ходила по двору, полон истомной нежности и доброты, он проникает в самое сердце, и благодарный за ласку Костя обнимает мать за шею, и долго не может оторваться от нее, и отстает лишь после тихих, отрадных душе уговоров…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унран ӑшӑ сӗт шӑрши тата темӗнле тӑванла, кӑмӑллӑ шӑршӑ кӗрет, — тем шӑрши вӑл: те сивӗре ҫӳресе шӑннӑ пит ҫӑмартисем, те пасарса кайнӑ ҫӳҫ шӑрши, те ӑна пуҫран ачашлакан, ӗне ӑшшине халӗ те ҫухатман алӑсен шӑрши.

От нее пахнет парным молоком и еще чем-то неуловимо родным и приятным — то ли нахолодавшими после мороза щеками, то ли запущенными инеем волосами, то ли ласковыми, еще отдающими теплом коровы руками, гладящими его по голове.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, паллах, опытлӑ председатель, хуҫалӑха пӗлсе тытса пырать, унта унран лайӑхрах кандидатурӑ ҫук та, ҫапах та эпир ӑна ытлашши иртӗнтерсе янӑ, вӑл хӑш-пӗр енӗпе картран тухма пуҫлать.

Председатель он, конечно, опытный, хозяйство ведет умело, лучшей кандидатуры там просто нету, но все же мы его слишком избаловали, и он кое в чем уже теряет меру.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анохин ун ҫине тӳрех юлташла пӑхнӑ, ӗҫре туслӑ канашсем панӑ, Ксени унран хӑш-пӗр арҫынсем питӗ юратакан килӗшӳсӗр шӳтлӗ сӑмахсем те, анекдотсем те илтмен, вӑл пулӑшма тӑрӑшнине тав туса йышӑннӑ.

Он сразу стал относиться к ней как к товарищу, давал дружеские советы по работе, она не слышала от него ни пошлых шуток, ни анекдотов, на которые так охочи некоторые мужчины, а его покровительство воспринимала с благодарностью.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чапран унран яшка пӗҫерейместӗн…

— Из нее щи не сваришь, из славы-то…

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шурӑ ҫи витти ҫинче сарӑлса выртакан хаҫат ҫине пӑхсан, Корней тӳрех пысӑк ӳкерчӗк курчӗ: варринче унӑн арӑмӗ Пелагея ларать; вӑл, именчӗклӗ те телейлӗскер, Корней ҫук чухне ҫакӑн пек шут тытнӑшӑн унран каҫару ыйтнӑ пек туйӑнать; унпа юнашар Корней ашшӗ, кӗреҫе сухаллӑ Иван мучи юпа пек хытса тӑнӑ; сылтӑм енче, савӑнӑҫлӑн кулса, Роман тӑрать, сулахай енче — пусӑрӑнчӑк Никодим, ун ҫумне, хӑйне хаҫат валли ӳкернипе тӗлӗнсе-савӑнса кайнӑ пек, чи кӗҫӗнни — вун сакӑр ҫулти Васенӑ вырнаҫса ларнӑ.

Газета лежала на белой скатерти во весь разворот, и Корней сразу увидел в центре полосы большой снимок: посередине сидела жена Корнея — Пелагея, робко-счастливая, и словно просила у него извинения, что она решилась на такой шаг в его отсутствие; рядом с нею каменно застыл бородатый дед Иван, отец Корнея; с правой стороны стоял довольно ухмылявшийся Роман, с левой — сдержанно-строгий Никодим, а около него примостилась младшая, восемнадцатилетняя Васена, будто до крайности удивленная и обрадованная тем, что ее фотографируют для газеты.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урасем итлеми пулса пыраҫҫӗ, ура хырӑмӗсем хытса ларнипе ыратаҫҫӗ, атӑ путушӗсем ҫумне пылчӑк сырӑнать, унран ниепле те хӑпса пӗтейместӗн.

Уже плохо слушались ноги, икры деревенели, на подошвы сапог налипали тяжелые ошметья грязи, от нее невозможно было освободиться.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юлашкинчен, ҫынсем унран хӑпнӑ, хӑйне ҫапла канӑҫ панӑшӑн Ксюша савӑннӑ.

В конце концов от нее отступились, и она была довольна, что ее оставили в покое.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров пӗр самант ун ҫине нимӗн чӗнмесӗр пӑхнӑ, пӗр авӑк темскер пирки шухӑша кайнӑ, Ксюшӑна вара вӑл унран уйрӑлса таҫталла аяккалла кайнӑ пек туйӑннӑ.

Мажаров, неожиданно посерьезнев, с минуту молча смотрел на него, е ему казалось, что Ксюша ушла от него куда-то вдаль.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унран пӗчӗкрех ӗҫ тума нихҫан та килӗшмест.

На меньшее никогда не согласится.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ху кашни ҫырӑвунтах унран салам калатӑн.

— В каждом своем письме приветы от него передаешь.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӗрӗ ҫине пӗрре те пӑхса илмерӗ, унран нимӗн ҫинчен те ыйтмарӗ, анчах унӑн пӗтӗм сӑн-сӑпачӗ ҫеҫ мар, ӳпӗнсе курпунланнӑ ҫурӑмӗ те вӑл хӗрне ырламаннине палӑртрӗ.

Он ни разу не взглянул на нее, ни о чем не спросил, но весь вид его и даже сутуло горбившаяся спина выражали недоброе отношение к ней.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ӑна хуса кӑларан та, вӑл каллех кӗрсе каять, чӗрчунӗ ҫавнашкал ӗнтӗ, ҫӑлӑнаймастӑн унран

— Ее прогони, а она опять залезет, такая уж тварь, спасенья от нее нету…

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Спаҫҫипӑ, анне… — терӗ вӑл хуллен, амӑшне хулпуҫҫинчен ытамласа, шӑплӑхра унпа нумайччен, нимӗн чӗнмесӗр тӑчӗ, вара унран хӑпрӗ те, калинккерен тухса, машинӑ патне тухрӗ.

— Спасибо, мама… — тихо проговорил он и, обняв мать за плечи, долго и безмолвно стоял с нею в тишине, прежде чем оторваться от нее и выйти за калитку к машине.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ман сире пӑхмалла та ӗнтӗ, эпир хамӑр патӑрта-ҫке… — вӑл халӗ те хӑйне сисӗмӗ улталамарӗ-ши тесе шутларӗ, Пробатов вара унран хӑех лайӑх пӗлекен япаласем ҫинчен илтесшӗн пулчӗ.

Это мне надо за вами ухаживать, а мы у себя дома… — Она еще не была уверена, что чутье обмануло ее и Пробатов только и добивался услышать от нее то, что и сам хорошо знал.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл та халӑхран нимӗн те пытармасть, халӑх та унран пытармасть…

И он от народа ничего не скрывает, и народ от него не таится…

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Колхоз председателӗ айванрах та хӑравҫӑрах пулсан, мӗн усси-ха унран?

— Если председатель колхоза будет нростоват да трусоват, какая от него польза?

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫынсемпе калаҫнӑ чух унран час-часах темскерле расна, сахалӑшӗ ҫеҫ пӗлекен япаласем ҫинчен илтесшӗн пулнӑ.

Часто люди, разговаривая с ним, хотели услышать от него что-то особое, известное немногим.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней