Поиск

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн сăмах пирĕн базăра пур.

хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Потоцки, тутисене хыттӑн ҫыртса, итлесе тӑрать.
Потоцкий слушал его, крепко сжав губы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Манӑн ав, Игнати Дашинские Пилсудски министр тунӑ тенине илтсен, ҫав кун кунӗпех вар ыратрӗ, — яланхи пекех тӳрккессӗн те чикӗсӗр хыттӑн калаҫма пуҫларӗ Баранкевич.
Я, знаете, когда узнал, что Пилсудский назначил Игнатия Дашинского министром, так у меня целый день живот болел, — как всегда грубо и чрезмерно громко заговорил Баранкевич.

Ытла та хыттӑн калаҫма тытӑнчӗҫ вӗсем.
Слишком громко заговорили они.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Чӗри хыттӑн тапать.
Сердце стучало.

Алли хыттӑн ыратса кайни ӑна хӑй ҫинчен астутарчӗ.
Острая боль напомнила о себе.

Авӑ хӑшӗ-пӗрисем пӑшалӗсене тӳртӗн — магазин коробкине хӑйсен еннелле туса тытнӑ, пӑшал чӗнне хыттӑн карӑнтарса лартнӑ, — аллаппи те кӗрес ҫук.
Ружья держат магазинной коробкой к себе, ремень так натянут, что руку не проденешь.

— Ҫапла, тусӑмсем, — терӗ вӑл хыттӑн.
— Да, друзья, — громко сказал он.

Раевски ҫамрӑкӑн аллине хыттӑн чӑмӑртарӗ.
Раевский крепко пожал юноше руку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пане Врона, хулара эпӗр йӗрке кӳрсе ҫитернӗ хыҫҫӑн, поручика вунпилӗк кун хушши хыттӑн сыхласа тӑмалли арест пама хушатӑп.
Пане Врона, когда мы приведем город в порядок, приказываю посадить поручика на пятнадцать суток под строгий арест.

Тата тепӗр самантрах вӑл ҫак чӑрсӑр ҫыннӑн пуҫне патӑрах салатса пӑрахнӑ пулӗччӗ, анчах лешӗ хыттӑн: «Zuruck!» тесе кӑшкӑрни тата лаша ҫумӗнчех нимӗҫ картусӗн хӗрлӗ кӑшкӑрӗ вӗлтлетсе илни унӑн аллине чарчӗ.
Еще секунда, и он размозжил бы голову наглеца, резкий предостерегающий крик: «Zuruck!» и мелькнувший у самой лошади красный околыш немецкой фуражки остановили его руку.

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл лашине шпорӑсемпе хыттӑн тапрӗ.
Он с силой ударил коня шпорами.

— Мӗн кирлӗ сире? — тесе хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ Эдвард, хӑй ҫав хушӑрах сылтӑм куҫхаршийӗ кӑлт-кӑлт туртӑнса илнине туйса илчӗ.
— В чем дело? — резко крикнул Эдвард, чувствуя, что у него запрыгала правая бровь.

— Мӗн пулса пырать сирӗн кунта? — тесе ыйтрӗ вӑл хыттӑн Вронӑран.
— Что у вас здесь творится? — резко спросил он Врону.

Коридор тӑрӑх хыттӑн пусса пыни тата шпорсен сасси хӑвӑрт янӑраса иртрӗ.
Быстро прозвучали по коридору твердые шаги и звон шпор.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Юратмасть, шапа ҫури, хӑйне хыттӑн каласа хушнине…
Не любит, жаба, чтобы им командовали…

Андрий Раймонда курчӗ те, мандолинӑн хӗлӗхӗсене чӑтайми хыттӑн янтӑраттарса илсе, калама чарӑнчӗ.
Заметив Раймонда, Андрий закончил игру на мандолине таким фортиссимо, что две струны не выдержали и лопнули.

Лайӑх юрлать! — чеен кулса ответлерӗ Птаха, Раймондӑн аллине хыттӑн чӑмӑртаса.
Хорошо поет, шельма! — лукаво улыбаясь, ответил Птаха и крепко сжал Раймонду руку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пӳлӗмӗн тепӗр вӗҫӗнче, аллисене сарса пӑрахса, тарӑнӑн сывласа, ывӑлӗ хыттӑн ҫывӑрать.
А в другом конце комнаты, разметав руки, глубоко дыша, крепко спал сын.

Миҫе хут хушмалла мӑн вӗсене! — хыттӑн та селӗппӗн калаҫса илчӗ такам Раймонд хыҫӗнче.
Сколько раз я должен приказывать! — резко закартавил кто-то за спиной Раймонда.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Эдвард кресло ҫинче йывӑррӑн хусканса илчӗ, тӗксӗмленчӗ, музыка вӑратнӑ мӗн пур ӑшӑ кӑмӑла хӑйӗнчен сирсе ярса, хыттӑн та хаяррӑн калама пуҫларӗ:
Он тяжело подвинулся в кресле, помрачнел и, отгоняя от себя все теплое, нежное, навеянное музыкой, заговорил глухо и жестко:

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика