Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӗрлӗ сăмах пирĕн базăра пур.

Хӗрлӗ (тĕпĕ: хӗрлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫыран хӗррине чупса ҫитсен Лось чарӑнчӗ те хӗрлӗ ҫӑлтӑр ҫине аллипе тӗллерӗ:
Добежав до берега, Лось остановился и, указывая рукой на красную звезду, сказал:

Хӗвел анни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗллӗ шурӑм пуҫ варрине, Марс ҫийӗнчех пек, пысӑк хӗрлӗ ҫӑлтӑр тухса тӑчӗ.
В пепельном закате, низко над Марсом, встала большая, красная звезда.

Вӑл аннӑ тӗлте куҫа шартаракан хӗрлӗ шевлесен ҫӑмхи юхса сарӑлчӗ.
Ослепительно алое сияние разлилось на месте заката.

Вӗсем хупӑ симӗсрех тӗслӗ, шрифт — геометри ӗлкиллӗ, хурарах хӗрлӗ, ҫемҫе сӗмлӗ.
Бумага их была зеленоватая, шрифт геометрического очертания, мягкой, коричневой окраски.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пуҫне ҫӑлтӑрсен кӑшӑлӗ ункӑланӑ, ҫак кӑшӑл ҫамки ҫийӗн ҫинҫе параболӑна куҫать; ун ӑшӗнче — икӗ шарик: рубин тӗсли тата тӑмран тунӑ хӗрлӗ кирпӗч тӗслӗскер.
Голову обхватывал золотой обруч из звёзд, надо лбом он переходил в тонкую параболу, внутри её заключалось два шарика: рубиновый и красновато-кирпичный, глиняный.

Ҫак ӳкерчӗк историн сӗм авалхи пулӑмӗсене сӑнарлать: сарӑ ӳтлӗ улӑпсемпе хӗрлӗ ӳтлисен вӑрҫи; тинӗс хумӗсем — унта этем кӳлепи пилӗк таран; ҫав кӳлепех — ҫӑлтӑрсен хушшинче вӗҫекенскер; унтан — ҫапӑҫусен ӳкерчӗкӗсем, тискер чӗр чунсен тапӑнӑвӗ, кӗтӳҫсем хӑвалакан вӑрӑм ҫӑмлӑ выльӑх-чӗрлӗх кӗтӗвӗсем, йӑла-йӗрке, сунар, ташӑсем, ача ҫуралӑвӗ, ҫын пытарӑвӗ…
Очевидно, она изображала древнейшие события истории, — борьбу желтокожих великанов с краснокожими: — морские волны с погружённой в них по пояс человеческой фигурой, та же фигура, летящая между звёзд, затем, — картины битв, нападение хищных зверей, стада длинношёрстных животных, гонимые пастухами, сцены быта, охоты, пляски, рождения и погребения.

Тӳремлӗхре пур ҫӗрте те ҫӳллӗ кактуссем лараҫҫӗ, ҫичӗ ҫурта евӗр — йӑмӑх хӗрлӗ мӗлкесем сапаланӑ.
Повсюду на равнине стояли высокие кактусы, как семисвечники, — бросали резкие, лиловые тени.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сирпӗнӳсем чарӑнми-талккӑш ӳлеве куҫрӗҫ, акӑ тӑватӑ аршӑнлӑ ҫӑмарта чалӑшшӑн, ракета евӗр, ҫынсем ҫийӗн ҫӗкленчӗ те хӗвел анӑҫнелле вирхӗнчӗ, ҫутӑ йӑрӑмпа чӑшлатрӗ те пӗлӗтсен йӑм хӗрлӗ, тӗксӗм ӗнтрӗкӗнче ҫухалчӗ.
Взрывы слились в сплошной вой, и четырехсаженное яйцо, наискось, как ракета, взвилось над толпой, устремилось к западу, ширкнуло огненной полосой, и исчезло в багровом, тусклом зареве туч.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Каҫхи йӑм хӗрлӗ тӗксӗм шуҫӑм ҫути тӳпе ҫуррине юхса сарӑлчӗ.
Тусклый закат багровым светом разлился на пол-неба.

Хӗрлӗ Ҫара ҫырӑнтӑм.
Ушёл в Красную армию.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сарая, Кузьмин хыҫҫӑн, Хӗрлӗ Шуҫӑмсен проспектӗнче паҫӑр пӗлтерӳ вуланӑ салтак кӗрсе тӑчӗ.
В сарай, вслед за Кузьминым, вошёл давешний солдат, читавший объявление на проспекте Красных Зорь.

Ӑнлантарса пачӗ: вӑл вӗҫме хатӗрленмест, анчах Хӗрлӗ Шуҫӑмсен проспектӗнчи пӗлтерӗве вуларӗ те — планетӑсен хушшинчи ҫул ҫӳревӗн ҫав таран кӑсӑклӑ, сенсациллӗ проекчӗпе паллаштарассине хӑйӗн тивӗҫӗ тесе шухӑшлать.
Он объяснил, что лететь не собирается, но что прочёл объявление на проспекте Красных Зорь и считает долгом познакомить своих читателей со столь чрезвычайным и сенсационным проектом междупланетного сообщения.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хапхан икӗ ҫурри те уҫӑ, вӗсен витӗр тинӗсрен ҫӗкленекен пӗлӗт капламӗсемпе хӗвел аннӑ чухнехи шуҫӑмӑн йӑм хӗрлӗ йӑрӑмӗсем курӑнаҫҫӗ.
Сквозь раскрытые половинки ворот были видны багровые полосы заката и клубы туч, поднявшихся с моря.

Хуралтӑн пысӑках мар алӑкӗ ҫурма уҫӑ, урата ҫинче ӗҫлевҫӗ кукленсе ларнӑ та пӗчӗк витрери кирпӗч тӗслӗ хӗрлӗ сурике пӑтратать.
Небольшая дверца в нём была приотворена, на пороге сидел на корточках рабочий и размешивал в ведёрке кирпично-красный сурик.

Хӗрлӗ Шуҫӑмсен ҫынсӑр проспектӗнче ҫил вӗрет.
Дул ветер по пустынному проспекту Красных Зорь.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӑнтӑрла иртни тӑватӑ сехетре Петербургра, Хӗрлӗ Шуҫӑмсен проспектӗнче, такам тӗлӗнмелле пӗлтерӳ ҫыпӑҫтарса хучӗ: пысӑках мар, кӑвак тӗслӗ хут татки, — ӑна пушӑ ҫуртӑн хӑйпӑнса пӗтнӗ стенинчен пӑтасемпе ҫирӗплетнӗ.
В четыре часа дня, в Петербурге, на проспекте Красных Зорь, появилось странное объявление, — небольшой, серой бумаги листок, прибитый гвоздиками к облупленной стене пустынного дома.

Часах хӗрлӗ частьсем японецсене пӗрремӗш хут ҫӗнтерни — Свиягино станцине каялла ҫапӑҫса илни ҫинчен пӗлтерекен телеграмма илнӗ.
Вскоре красные части получили телеграмму, в которой сообщалось о первой победе японцев — взятии станции Свиягино.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Кедровая речка патӗнче парӑнни, тӗрӗссипе, хӗрлӗ фронта аркатни пулса тӑнине вӑл пур хаҫатсенчен те авантарах пӗлнӗ.
Он лучше всяких газет знал, что поражение под Кедровой речкой являлось на самом деле разгромом красного фронта.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Хӗрлӗ фронтӑн сулахай флангӗнче Амгуньски полк комиссарӗ пӗр пӗчченех тӑрса юлчӗ.
На левом фланге красного фронта комиссар Амгуньского полка был совершенно одинок.

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Ку Кедровӑй шывӗ хӗрринче аркатнӑ хыҫҫӑн, ирпе тӗтреллӗ вӑхӑтра, хӗрлӗ фронтӑн сулахай флангӗнче пулчӗ.
Это произошло после разгрома под Кедровой речкой, хмарным и слизким утром, на левом фланге красного фронта.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика