Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тӑватӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Тӑватӑ (тĕпĕ: тӑватӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шухӑшла эс, Гришка, тӑватӑ ҫул-ҫке!

Вздумай, Гриша, — четыре года!

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кунӑн кӗрӗшсе килнӗ тӑватӑ рабочи тата Григорий урпа ҫулма тухса кайрӗҫ.

Четверо пришлых рабочих, нанявшихся поденно, и Григорий выехали косить.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑватӑ сӑмах сапаланса выртать хут ҫинче:

Четыре расплывшихся слова на бумажке:

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Темӗнле чӗрӗ ӳт пайӑркине турта-турта ҫурса, тӑватӑ тапхӑр унӑн чӗрине тире-тире ыраттарчӗ шӑллӑ-шӑллӑ ҫивӗч япала.

В четыре приема вошло в сердце зубчато-острое…

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий утланнӑ тӑватӑ ҫулхи ӑйӑр, пуҫне сар автан пек авса хурса, ури ҫинче ташлакаласа, хӑяккӑн тапранса кайрӗ.

Под Григорием взыграл и пошел боком, по-кочетиному неся голову, четырехлеток-жеребец.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ирхи шӑн ҫул тӑрӑх тӑватӑ ҫухрӑм аякра выртакан Таврический участок патне ҫитрӗ те ик ҫул юппи хушшине чарӑнчӗ.

Григорий по заморозку-утреннику дотянул до тавричанского участка, лежавшего в четырех верстах от дороги, и стал на развилке.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӑр пӗр самантрах тӑватӑ ҫухрӑм хушшинче, хутортан пуҫласа Донӑн чи пирвайхи кукрашки таран, ванса кайрӗ.

Лед разом взломало на протяжении четырех верст, до первого от хутора колена.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Имени ҫӗрӗ — тӑватӑ пин теҫеттин — генерал аслашшӗн ашшӗнех 1812 ҫулхи Отечественнӑй вӑрҫӑра вӑрҫнӑшӑн касса панӑскер, Саратов кӗпӗрнинче пулнӑ, унта генерал ытти ҫынсемпе питех хутшӑнмасӑр пурӑнма пуҫланӑ.

Земля его — четыре тысячи десятин, — нарезанная еще прадеду за участие в Отечественной войне 1812 года, находилась в Саратовской губернии, и зажил чернотелой, суровой жизнью.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пасара, лӑпӑ ӑшне хупса, тӑрантарса самӑртнӑ тӑватӑ мӑшӑр кӑвакал илсе кайрӗ, вӗсене сутрӗ те, лавккана кӗрсе, арӑмне валли чечеклӗ ҫитсӑ илсе тухрӗ; киле кайнӑ тапраннӑччӗ ҫеҫ вӑл (урипеле урапа тукунне тӗренлесе тевӗрш хытарса тӑратчӗ), — ҫав самантра ун патне пӗр ют ҫын пырса тӑчӗ.

В кошелке отвез на базар четыре пары кормленых уток, продал; в лавке купил жене ситцу в цветочных загогулинах и совсем собрался уезжать (упираясь в обод ногой, затягивал супонь), — в этот момент подошел к нему человек, чужой, не станичный.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька калитке умӗнче хирӗнчӗклӗ питӗркӗче — алӑк сӑлӑпне уҫас тесе аппаланса тӑнӑ хушӑра сарай кӗтесси хыҫӗнчен вӗҫерсе янӑ тӑватӑ йытӑ ӗрӗхсе тухрӗҫ те, ют ҫынна курса, тап-таса шӑлса тасатнӑ картиш тӑрӑх ӗрленсе те ҫитрӗҫ.

Пока Митька возился с тугим засовом у калитки, вырвались из-за угла сарая четыре выпущенные собаки и, завидя чужого, распластались в беге по чисто выметенному двору.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унччен вӑл Лизӑпа пӗр тӑватӑ хутчен ҫеҫ курнӑҫнӑ, унтан ытла мар.

До этого виделся он с ней раза четыре, не больше.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑватӑ урапа урам тӑрӑх пӗр-пӗринпе ӑмӑртмалла тапса сикрӗҫ.

Четыре брички захватили по улице наперегонки.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗр илме каймашкӑн пӗрер пар ут кӳлнӗ тӑватӑ лав хатӗрлерӗҫ.

За невестой в поезжанье нарядили четыре пароконные подводы.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑвӑрах курӑр ак: атте ҫемйинче эпир тӑватӑ ывӑл пулнӑ: ун чухне эп ухмах пулнӑ-ха, мӗнпурри те вунпӗрте ҫеҫ… ҫук, апла мар, вунпӗрте мар: хальхи пек астӑватӑп-ха, пӗррехинче эп тӑватуран упаленсе йытӑлла вӗрме пуҫларӑм та, атте ман ҫине кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Вот извольте видеть: нас всех у отца было четверо, я тогда был еще дурень, всего мне было лет одиннадцать; так нет же, не одиннадцать: я помню как теперь, когда раз побежал было на четвереньках и стал лаять по-собачьи, батько закричал на меня, покачав головою:

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тата тӑватӑ кун иртнӗ хыҫҫӑн ҫӑмӑл урапана сарайӗнчен картиш варне кӑларса лартнине пурте асӑрхарӗҫ.

Наконец, спустя дня четыре после этого, все увидели выкаченную из сарая на двор бричку.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Уйрӑмӑнах манӑн чӑлхасем ытла та кивелнӗччӗ ӗнтӗ, вӗсене денщик тӑватӑ хут та сапларӗ, ҫавӑнпа та вӗсем ҫав тери тӑвӑрланса ҫитрӗҫ.

Особенно карпетки у меня очень старые, что даже денщик штопал их четыре раза и очень оттого стали узкие.

I. Иван Федорович Шпонька // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Сана кӗпе-йӗмсем ярса паратӑп: пилӗк мӑшӑр кӗске чӑлха, ҫӳхе катан пиртен ҫӗлетнӗ тӑватӑ кӗпе; тата санпа ӗҫ пирки те калаҫса пӑхасшӑн: эс халь пӗчӗкех мар чинра тӑратӑн, ҫавӑнпа та пӗлме тивӗҫлӗ ӗнтӗ, эпӗ ватӑлнипе халсӑрланса ҫитрӗм, санӑн хуҫалӑха йӗркелесе тӑрасси ҫинчен хӑвӑн шутласа пӑхас пулать, малалла та службӑра пулни ниме те кирлӗ мар тесе шутлатӑп.

Посылаю тебе белье: пять пар нитяных карпеток и четыре рубашки тонкого холста; да еще хочу поговорить с тобою о деле: так как ты уже имеешь чин немаловажный, что, думаю, тебе известно, и пришел в такие лета, что пора и хозяйством позаняться, то в воинской службе тебе незачем более служить.

I. Иван Федорович Шпонька // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак хӑйшӗн паллӑ пулнӑ кунтанпа вӑл тата тӑватӑ ҫул иртсен, полкпа пӗрле Могилевски кӗпӗрнинчен Великороссие куҫма хатӗрленнӗ чухне акӑ ҫапла ҫыру илнӗ: «Юратнӑ шӑллӑм, Иван Федорович!

Пробыв четыре года после этого замечательного для него события, он готовился выступить вместе с полком из Могилевской губернии в Великороссию, как получил письмо такого содержания: «Любезный племянник, Иван Федорович!

I. Иван Федорович Шпонька // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кунта вара арифметикӑн тӑватӑ правилисемпе катехизиса кӗскен вӗренес вырӑнне вӑл ҫынсен ӗҫлӗ вырӑнӗсем ҫинчен ҫырнӑ пысӑк кӗнекесем, вак числасем вӗренме пуҫланӑ.

Где вместо сокращенного катехизиса и четырех правил арифметики принялся он за пространный, за книгу о должностях человека и за дроби.

I. Иван Федорович Шпонька // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Иван Федорович Шпонька отставкӑна тухса хӑйӗн Вытребенька ятлӑ хуторӗнче пурӑнма пуҫлани тӑватӑ ҫул ӗнтӗ.

Уже четыре года, как Иван Федорович Шпонька в отставке и живет в хуторе своем Вытребеньках.

I. Иван Федорович Шпонька // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней