Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пулмарӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах «мужиксене» ҫӗнтересси аплах ҫӑмӑл пулмарӗ курӑнать…

Но одолеть «мужиков», как видно, было не так-то легко…

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорирен унчченхи пекех нимӗнле хыпар та пулмарӗ.

От Григория по-прежнему не было вестей.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична куна пӗлет, ҫавӑнпах сӑхман пирки тавлашса чӗрре кӗресшӗн пулмарӗ.

Ильинична знала об этом, а потому и спорить о качестве зипуна не стала.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорирен ҫырусем кӗтрӗҫ, анчах ун ҫинчен фронта тухса кайнӑранпа ним хыпар та илтме пулмарӗ.

Ждали вестей от Григория, но о нем, после отъезда его на фронт, ничего не было слышно.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий «юха сӑмсана» мӗнлерех ӑсатнине кайса курма хирӗҫ пулмарӗ.

Григорий согласился пойти взглянуть, как провожают «кугаря».

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий яхӑнне те килӗшмерӗ, анчах кучченеҫлӗх сӗннӗ пӗр кӗленчине илме хирӗҫ пулмарӗ.

Григорий отказался наотрез, но бутылку спирта, предложенную в подарок, взял.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эх, урпа аван та кӑҫал ҫынсен, пирӗн, мӑнтарӑн, акма май пулмарӗ.

Гарновка — ох да и хороша ж вышла у людей, а нам, как на грех, не пришлось ее посеять.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ пӗлетӗн-и, мӗншӗн ҫуратасшӑн пулмарӗ вӑл?

— Почему она надумалась не родить, ты знаешь?

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйне хӑй алла илме ӑна йывӑрах пулмарӗ, унтан: — Ҫапла, куна кӗтмен эпӗ, — тенӗ чухне ҫеҫ сасси тытӑнчӑклӑрах тухрӗ:

Ему потребовалось небольшое усилие, чтобы овладеть собой, и он лишь слегка запнулся, когда говорил: — Да, этого я не ждал.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ унӑн суйине ҫиеле кӑлартӑм та вӑл пачах калаҫасшӑн пулмарӗ.

А когда я его уличил — попросту и наотрез отказался говорить.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Манӑн ак пӗр арҫынна та ҫапла юратса курма пулмарӗ.

— А мне вот ни одного дюже не доводилось любить.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗлчӗ-ха Пантелей Прокофьевич аслӑ кинӗ вӑкӑрсене этем майлӑ пӑхас ҫуккине, анчах ним тума та пулмарӗ, — ӑнах ҫула кӑларса ячӗ.

Знал Пантелей Прокофьевич, что не будет за быками хозяйского догляда, но делать было нечего, — снарядил в поездку старшую сноху.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах тавлашасси пулмарӗ.

Но поспорить так и не пришлось.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл халь хӑй казаксене большевиксемпе мирлештерме пултарайманни, унтан хӑй те тата вӗсемпе мирлешме хевте ҫитерейменни ҫинчен уҫӑмсӑррӑн шухӑшларӗ, ҫав хушӑрах кӑмӑл-туйӑм енчен пачах ют, хӑй ҫине тӑшманла пӑхакан, хӑйӗнчен йӗрӗнекен, хай те ҫавӑнтан каях мар лӗкленсе йӗрӗнекен ҫынсене те, ҫав пӗтӗм Фицхалауровсене, — тек хӳтӗлесшӗн пулмарӗ, пултараймарӗ те.

Он неясно думал о том, что казаков с большевиками ему не примирить, да и сам в душе не мог примириться, а защищать чуждых по духу, враждебно настроенных к нему людей, всех этих Фицхелауровых, которые глубоко его презирали и которых не менее глубоко презирал он сам, — он тоже больше не хотел и не мог.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсене пӑртак ҫитермеллеччӗ, анчах Григорий халь ҫинерех ҫеҫ ҫапӑҫу пулса иртнӗ вырӑнта чарӑнса тӑрасшӑн пулмарӗ.

Их надо было подкормить, но Григорий не захотел останавливаться на месте, где недавно проходил бой.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

хыҫҫӑн Степан, вӑл куна чӑнласа е йӗкӗлтесе каланине ниепле те уйӑрса илме пулмарӗ.

Степан, и по тону его никак нельзя было определить, серьезно он говорит или с издевкой.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ ӗнтӗ Григорин ним пытарса тӑмалли те пулмарӗ.

Теперь Григорию уж нечего было скрывать.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хирӗҫ Кудинов сӑмах тӑрса каларӗ, анчах ӑна итлемен пулмарӗ те темелле.

Ответную речь держал Кудинов, но его почти никто уже не слушал.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫлаканни нихӑшӗ те пулмарӗ.

Никто не начинал.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗҫ-вӗҫ хӑмламаллаччӗ те вӑл, ҫавӑнпа никам та тӗкӗнекен пулмарӗ.

Была она жеребая, через это ее никто и не трогал.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней