Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫилӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Юрать-ха, ҫурҫӗр ҫилӗ пӗр кунтан ытла пымасть.

— К счастью, северный ветер длится не больше одного дня.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Италинче трамонтано пек, ӑна пампассенче ҫынна преступлени тума хӗтӗртесе тӑракан ҫурҫӗр ҫилӗ турӗ.

Это северный ветер, толкающий людей в пампасах на преступления, как трамонтано в Италии.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эсир пӗрне-пӗри ҫиллентерсе янин сӑлтавӗ ҫурҫӗр ҫилӗ мӗн?

— Причина вашей обоюдной раздражительности — северный ветер!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Мӗскершӗн ҫурҫӗр ҫилӗ?

— При чём тут северный ветер?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫурҫӗр ҫилӗ? — тесе сиксе ӳкрӗ Паганель.

— Северный ветер? — воскликнул Паганель.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл кулса илчӗ те лӑпкӑн кӑна: — Ӑна ҫурҫӗр ҫилӗ! — терӗ.

Он усмехнулся и спокойно оказал: — Это северный ветер!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Типӗ ҫанталӑкӑн паллисем ҫак кун унчченхинчен те ытларах палӑрчӗҫ, ҫурҫӗр ҫилӗ, пампассенчи чӑн-чӑн самум сывлӑшӗ шӑрӑх ҫанталӑка татах чӑтмалла мар пӑчӑхтарса ячӗ.

Признаков засухи в этот день было больше, чем накануне, а знойное дыхание северного ветра, настоящего самума пампасов, делало жару совершенно нестерпимой.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавӑн пек чухне вара яка ҫӗр ҫийӗпе ӗмӗлке чупса кайсан, лашасемпе юланутҫӑсем пӑртак чӗрӗлнӗ пек пулса, хӗвеланӑҫ ҫилӗ хӑвалакан сулхӑнран юласшӑн мар васкаҫҫӗ.

Когда это случалось и тень пробегала по гладкой земле, всадники и кони приободрялись и старались не отстать от прохладной полосы, несомой вперёд западным ветром.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ялан ҫурҫӗр ҫилӗ вӗрсе тӑнипе ҫур кун ытлашшипех ҫулҫӳревҫӗсем ҫак феномена сӑнарӗҫ.

Всё время, пока дул северный ветер, то есть большую часть дня, путешественники наблюдали этот феномен.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ноябрьтен пуҫласа март уйӑхне ҫитичченех ку ҫӗршывӑн тӳпине пӗр пӗлӗт татки те салхуллантармасть, кунсӑр пуҫне Андо сӑрчӗсемпе хӳтӗленсе тӑракан мӗнпур ҫырансен тӑрӑшшӗпех ялан кӑнтӑр ҫилӗ вӗрсе тӑрать.

С ноября до марта небо этой страны не омрачает ни одна тучка, и южный ветер неизменно веет на всём побережье, защищённом хребтом Анд.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫанталӑкӗ аван, ҫилӗ ҫула май, а судно хӑйне хаех пырать-и?!

Погода отличная, ветер попутный, а судно предоставлено самому себе?!

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫилӗ ҫеҫ улшӑнса ан кайтӑр, хальхи пек ҫула май вӗрсен аванччӗ.

Только бы ветер не переменился и остался попутным!

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Павела тискер хаяр ҫилӗ ҫавӑрса илчӗ: Асапланса ҫитнӗ, юнланнӑ ҫӑварлӑхлӑ лашине хӗҫӗн мӑка вӗҫӗпе тӗксе илчӗ те чи хӗрӳ ҫапӑҫӑва кӗрсе кайрӗ.

Дикая ярость охватила Павла: Полоснув тупым концом сабли измученного, с окровавленными удилами Гнедка, помчал в самую гущу схватки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫилӗ ҫеҫ килет…

Только зло берет.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫилӗ лайӑх, анчах алла шӑмӑ таранах ҫӗмӗрсе пӑрахрӑм.

— Хорош ветер, руку разнес богунец до кости.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Варкӑш ҫилӗ те чуна уҫӑлтармалла сан ҫумна ҫулӑхать.

Помоги переводом

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Пӑхать вӑл — пӗлӗт кӑн-кӑвак, ҫилӗ пит ӑшӑ, хӗвелӗ тата каҫ пулнӑ тӗлелле Хура Тусем хыҫнелле анать.

Смотрит он — небо ясное, ветер тёплый, солнце к ночи за Чёрные Горы садится.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Чӑн та, ҫилӗ вӑл енчен вӗретчӗ, анчах эпир пӗлмен ҫынсем пирӗн пата пӗр ҫухрӑм таранах, тен, икӗ ҫухрӑм майлах ҫывхарчӗҫ, — кун пирки нимӗн иккӗленмелли те ҫук.

Ветер, правда, тянул оттуда, но не было сомненья в том, что незнакомые проезжие на целую версту, а может, и на две, стали к нам ближе.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Хӑйӗн сӑранланса хытса ларнӑ шлафрокне икӗ пӳрнепе хырӑмӗ ҫинче тытса, чӗлӗм туртса, вӑл Базарова киленсех итленӗ; унӑн сӑмахӗсенче ҫилӗ мӗн тери ытларах пулнӑ, ҫав тери ырӑ кӑмӑллӑрах, пӗтӗм хура шӑлӗсене кӑтартсах ахӑлтатнӑ телейлӗ ашшӗ.

Придерживая свой засаленный шлафрок двумя пальцами на желудке и покуривая трубочку, он с наслаждением слушал Базарова, и чем больше злости было в его выходках, тем добродушнее хохотал, выказывая все свои черные зубы до единого, его осчастливленный отец.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Анчах ку ҫамрӑкла именӗвӗн чӗтревӗ мар, малтанхи хут хӑй юратни ҫинчен каланипе шикленни мар ҫавӑрса илчӗ ӑна: ку ун ӑшӗнче вӑйлӑ та йывӑр ҫилӗ евӗр, е унпа тӑванлӑ вӗри кӑмӑл вӗрени…

Но это было не трепетание юношеской робости, не сладкий ужас первого признания овладел им: это страсть в нем билась, сильная и тяжелая — страсть, похожая на злобу и, быть может, сродни ей…

XVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней