Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хыпӑнса (тĕпĕ: хыпӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй пӑшӑрханса, хыпӑнса ӳкнине палӑртас мар тесе, вӑл (ара Нина Виталие савнине кам пӗлмест — пурте пӗлеҫҫӗ), хӗр тантӑшӗсемте — ӗне сӑвакансемпе — нимӗн те пулман пек, ӗҫ хушшинче кӗвелӗкленекен пур-ҫук калаҫура лӑпкӑн та танлӑн, тарават шӑкӑлтатрӗ.

Помоги переводом

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вара сасартӑках ҫакӑн чӗринче пурте пӗлекен ӳсӗр вут-ҫулӑм хыпӑнса илчӗ — ӑна шартах ҫурса сиктерчӗ, хӳме урлӑ йӑтса ывӑтрӗ; вӑл, ялкӑшса ҫунакан вутпуҫҫи пекех, типсе кайнӑ чӗресене ҫӑмӑллӑнах ҫулӑм хыптарса, ҫынсен ушкӑнне пырса ӳкрӗ.

И вдруг в нём вспыхнул знакомый пьяный огонь — взорвало его, метнуло через забор; точно пылающая головня, упал он в толпу, легко поджигая сухие сердца.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫуртра алӑксене шалтлаттараҫҫӗ, кил хуҫи хӗрарӑмӗ хыпӑнса ӳксе калаҫнӑ сасӑ илтӗнет тата такам-ҫке урисемпе урайне тапӑртаттарса ташланӑ пекех туйӑнать.

В доме хлопали дверями, был слышен тревожный голос хозяйки, и точно кто-то плясал, дробно стуча ногами по полу.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Пурин чӗринче те тапраннӑ хускав тамалмасть, аптратакан ыйтусене татса параканни ҫук — ҫак ҫынсем хушшинче пуриншӗн пӗр шухӑш тата пӗр кӑмӑл туса хума пултаракан вӑй тени ҫук иккен; ҫаврӑнӑҫусӑртарахскерсем, типшӗрсе кайнӑ тата тӗрлӗрен шухӑш-кӑмӑллӑскерсем хӑйсем, пӗр шухӑш-кӑмӑлпа хыпӑнса ҫунакан чӗрӗ ӑс-хакӑллӑ вӑй пулса пӗр ҫӗре пӗтӗҫеймеҫҫӗ-ха.

Общая тревога не угасала, недоумение не разрешалось — среди людей не было сил создать одну мысль и одно чувство; угловатые, сухие и разные, они не сливались в живую разумную силу, освещённую единством желания.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Карчӑк хыпӑнса ӳкрӗ.

Помоги переводом

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Сима, вӑл чуптунисемпе киленсе, аманнӑ тӑрна пекех ҫӳҫенсе ҫунатланать, вӗри ҫулӑмпах хыпӑнса ҫунать тата, куҫӗсене хупса хурса, хӑйӗн тутипе унӑн тутине шырать.

Сима трепетал под её поцелуями, точно раненый журавль, горел жарким огнём и, закрыв глаза, искал губами её губ.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Хӗрарӑм хыпӑнса ӳкрӗ, вӑштах сиксе тӑчӗ, Симӑна ыталаса илчӗ те витӗмлӗ сӑмахсемпе ҫакна ӑнлантарма тытӑнчӗ:

Она обеспокоилась, гибко вскочила, обняла Симу и внушительно стала убеждать его:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ильсеяр, хӑйӗн пӑшалне кам та пулин илсе кайман-ши тесе, хыпӑнса ӳксех паром патне чупма тӑчӗ, анчах ӑна Костин тытса чарчӗ.

Ильсеяр же заволновалась, не забрал ли кто ее ружье, хотела побежать к парому, но Костин остановил ее.

XV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Сасартӑк вӑл хыпӑнса ӳкет, хӑю ҫинчи паллӑсене йӗркелеме тытӑнать, унтан тӳрех коридорӑн тепӗр вӗҫне, Ленин хваттерне, чупать.

С какой-то особой поспешностью расшифровал и бегом понёс в конец коридора, на квартиру Ленина.

Ҫак йывӑр ҫулсенче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Эс ывӑнатӑн-им ӗҫре? — хыпӑнса ыйтать Владимир Ильич.

— Ты очень устаёшь на работе? — тревожно спросил Владимир Ильич.

Ҫапла пурӑнаҫҫӗ вӗсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Эйно Рахья иккен: — Мӗн кӑна тумаҫҫӗ пуль хулара, Владимир Ильич! — тет вӑл, хыпӑнса.

Пришёл связной Эйно Рахья: — Что в городе делается, Владимир Ильич!

Смольнӑя // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Мӗнех! — кунта кашнийӗн ирӗк, Халь те пулин, кая юлса, Хӑй айӑпне вӑл лӑпкӑн сирӗ, Ӑш хыпнине уҫӑлтарса, — анчах ҫавӑнтах, тата хыпӑнса ӳкет: лайӑх-ши ку?

Ну что ж! — имеет право каждый, Обязан даже, может быть, Ту искупительную жажду Хоть запоздало утолить, — но тут же и спохватывается: а хорошо ли это?

12 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

«Анчах ӑҫта-ха вӑл?» — хыпӑнса ӳкет Гуго Ялава.

«Где же он?» — забеспокоился Гуго Ялава.

293 номерлӗ пӑравус кочегарӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл, ниҫта кайса кӗрейми хыпӑнса, ӑна вакунсем тӑрӑх шырать.

разыскивая его по вагонам, и засмеялся:

Каллех ют ҫӗрте // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Мӗскер эсир! — хыпӑнса ӳкет Надежда Константиновна.

Что вы! — воскликнула Надежда Константиновна.

Кӑмӑл ту, Владимир Ильич // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Калама ҫук ырӑ кайӑксем шӑхӑрнипе чӗвӗлтетнине, ула-такка хыпӑнса такканине, куккук каҫса кайса авӑтнине, ҫулҫӑсем хушшинче ҫил кӑштӑртатнине тӑнлама, каҫ ӗнтрӗкӗ епле килнине сӑнама.

Птичьему свисту и трелям. Озорному кукованию кукушки. Шелесту ветра в ветвях.

Симӗс лампа // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хыҫалта хыпӑнса шӑнкӑртаттарнӑ сасӑ кӑна илтӗнсе юлать — кондуктор шӑнкӑртаттарать ӗнтӗ ӑна.

Позади слышался суматошный звон колокола: звонил кондуктор.

Нева заставин леш енче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Владимир Ильич, — тет вӑл, хыпӑнса, — инкек ҫитсе ҫапрӗ, ах, инкек!..

— Владимир Ильич, — говорит она волнуясь, — беда настигла, ах, беда!..

Самарти кунсем-ҫулсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир, ман сӑмаха ырланӑн, кӑмӑллӑн кулса илчӗ, Валя вара темшӗн, таҫта тӑрса утас пек, хыпӑнса ӳкрӗ, хӗрелсе кайрӗ; аван-ха, Владимир, унпа юнашаррӑн лараканскер, ҫакна нимӗн те асӑрхамарӗ.

Владимир улыбнулся, как бы поддерживая мое дополнение к тосту, а Валя почему-то смешалась, вспыхнула, и хорошо, что Владимир, сидевший с ней плечом к плечу, не заметил этого.

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Каяр, — хыпӑнса ӳкрӗ Валя.

Пошли, — словно бы спохватилась Валя.

1 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней