Поиск
Шырав ĕçĕ:
Хӑй патнелле кӑнтарнӑ хут татӑкне Диаз чӗтрекен аллипе илчӗ, сӳтрӗ те вулама пуҫларӗ.Дрожащими руками взял Диаз протянутый ему листок бумаги, развернул и стал читать:
ХLVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Магнит татӑкне ҫурмалла татсан, каллех вӑл татӑксен пӗр енчи вӗҫӗсем пӗр-пӗрне туртса илеҫҫӗ, тепӗр енчи вӗҫӗсем пӗр-пӗринчен тараҫҫӗ.
Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Икӗ магнит татӑкне пӗр-пӗрин патне илсе пырсан, вӗсен пӗр вӗҫӗсем пӗр-пӗринчен тараҫҫӗ, тепӗр вӗҫӗсем пӗрне-пӗри туртса илеҫҫӗ.
Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Магнит ҫине тимӗр татӑкӗ хурсан, ҫав татӑк тепӗр тимӗр татӑкне туртса илекен пулать.Если положить кусок железа на магнит, то и железо станет притягивать другое железо.
Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ҫул ҫинче салтаксем мӗнле те пулин яла ҫаратма ӗлкӗрчӗҫ пулсан, кӗрпепе пӗрле пӗр-икӗ бататпа качака е пӑру какайӗн татӑкне хушса параҫҫӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ҫапла каларӗ те Дина, хӑма татӑкне хул хушшине вашт хӗстерсе, садалла вӗҫнӗ пек кӗрсе ҫухалчӗ.Сказав это, Дина, плотно сжав дощечку под мышкой, скрылась в саду.
3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
— Хӗр хут листин татӑкне кӑларса пачӗ.
Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Вӗсене уҫӑлма илсе тухнӑ чухне вӑл урамӑн ҫак татӑкне курать.
«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Ҫил чи пӗчӗк пир татӑкне те татса ывӑтнӑ пулӗччӗ.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Аньӑпа Саша ҫӑкӑр татӑкне пыл ӑшне чикеҫҫӗ те пуҫне каҫӑртаҫҫӗ, пылӑн ылтӑн тӗслӗ тумламӗсем вара ҫӑварне тумлаҫҫӗ.Аня и Саша макали куски хлеба в мед и, запрокинув головы, ловили ртом золотистые капли.
Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Ку чӑнах та ҫавӑн пек иккен — линь татӑкне тепӗр хут алла тытсан курчӗ ҫакна Дик Сэнд.Так оно и оказалось — Дик Сэнд убедился в этом, когда взял в руки конец линя.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ватӑ негр ӑна аллинчи линь татӑкне кӑтартрӗ.Старый негр показал ему обрывок линя, оставшийся у него в руке.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Акӑ тинӗс курӑкӗн пӗр пайӑрки ишет; акӑ шыв ҫинче вӑрӑм авкаланчӑк тӗрӗ пек шыв курӑкӗ выртать; тата акӑ хумсем хӑма татӑкне ярӑнтараҫҫӗ, вӑл кунта ӑҫтан лекнине ҫав тери пӗлес килет.
Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ҫурмаран ҫурнӑ пӗренене пуртӑпа якатса, ун ҫине цифрӑсем ҫырнӑ ҫӳхе хӑма ҫыпӑҫтарса хунӑ, унтан вара ҫав йывӑҫ татӑкне ятарласа тунӑ урасем ҫине вырнаҫтарса лартнӑ, ҫиелтен виҫӗ шӑтӑк шӑтарнӑ.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Саша чӗнмерӗ, кӗсьери хут татӑкне аллинчен кӑлармасӑр, аяккалла сисмесле пӑхкаласа тӑчӗ.Саша молчал; в полуоторванной подкладке шапки лежал листок бумаги.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Хатӗр!.. — пӑшӑлтатса пӗлтерчӗ Саша, сарайӗнчен йӑпшӑнса тухса, кӗсйине хутлатса чикнӗ хут татӑкне аллипе хыпашласа пӑхрӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ваҫҫук ҫанни ҫине ҫыпӑҫнӑ тӑм татӑкне хырса пӑрахрӗ.
52 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
— Пирӗн вӑт тата та кӑткӑсрах задача, ҫапах та шутлатпӑр, — терӗ Саша, аллинчи йӗпе тутӑр татӑкне Ҫеруш сӑмси патӗнче ҫавӑркаласа.— У нас вот сложнее задачка, и то решаем, — говорит Саша, махая перед носом Сереги мокрой тряпкой.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Тыткӑна лекнисен, вӗсен хӗҫпӑшалӗсене тата хул ҫине ҫыхнӑ тутӑр татӑкне туртса илсен, малалла ҫапӑҫмалла мар, — хытарчӗ Саша, ҫӗрпӳртрен темиҫе тӗслӗ тутӑр татӑкӗсем илсе тухса.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Степан Ильич Севка мӗн каланине итлемесӗрех хут татӑкне саркаласа вуласа тухрӗ те атӑ кунчине чикрӗ, ҫӗлӗкне илчӗ:Степан Ильич, не слушая Генку, развернул бумагу, пробежал ее глазами, спрятал за сапог, взял шапку:
43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.